Kość potyliczna to trapezoidalna kość znajdująca się w dolnej części tylnej części czaszki. Potylica jest zakończona jak spodek, aby pomieścić tylną część mózgu. Jest to jedna z siedmiu kości, które zlewają się ze sobą, tworząc czaszkę i znajduje się bezpośrednio obok pięciu kości czaszki.
Ta zakrzywiona kość zawiera foramen magnum, duży owalny otwór, który umożliwia rdzeniowi przedłużonemu przemieszczanie się z mózgu i łączenie się z kanałem kręgowym. Oprócz rdzenia przedłużonego, otwór magnum obejmuje nerwy dodatkowe (które zapewniają nerwy szyi i ramienia), więzadła kości skokowej (które pomagają ustabilizować głowę i szyję) oraz membrana tectoria (więzadło łączące kręgosłup z kość potyliczna). Ta kolekcja pozwala mózgowi komunikować się z resztą ciała za pośrednictwem kręgosłupa i pomaga w obracaniu głowy.
Rdzeń przedłużony zawiera również tylne tętnice rdzeniowe i tętnice kręgowe, które dostarczają krew do mózgu.
Wraz z wiekiem kość potyliczna zrasta się z innymi kośćmi czaszki. W wieku od 18 do 25 lat kość klinowa znajdująca się w środku czaszki i potylica rosną razem. Kości ciemieniowe na czubku głowy i kość potyliczna połączą się ze sobą później, między 26 a 40 rokiem życia.
