Uwzględniamy produkty, które naszym zdaniem są przydatne dla naszych czytelników. Jeśli kupujesz za pośrednictwem linków na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Oto nasz proces.
Definicja anemii mikrocytarnej
Mikrocytoza to termin używany do opisania czerwonych krwinek, które są mniejsze niż normalnie. Niedokrwistość występuje wtedy, gdy w organizmie występuje mała liczba prawidłowo funkcjonujących czerwonych krwinek.
W przypadku anemii mikrocytarnych organizm ma mniej czerwonych krwinek niż normalnie. Czerwone krwinki, które ma, są również zbyt małe. Kilka różnych typów anemii można opisać jako mikrocytarne.
Anemie mikrocytarne są spowodowane stanami, które uniemożliwiają organizmowi wytwarzanie wystarczającej ilości hemoglobiny. Hemoglobina jest składnikiem krwi. Pomaga w transporcie tlenu do tkanek i nadaje czerwonym krwinkom czerwony kolor.
Niedobór żelaza powoduje większość anemii mikrocytarnych. Twoje ciało potrzebuje żelaza do produkcji hemoglobiny. Ale inne stany mogą również powodować anemie mikrocytarne. Aby leczyć anemię mikrocytarną, lekarz najpierw zdiagnozuje przyczynę.
Objawy anemii mikrocytarnej
Na początku możesz nie zauważyć żadnych objawów anemii mikrocytarnej. Objawy często pojawiają się w zaawansowanym stadium, gdy brak normalnych czerwonych krwinek wpływa na twoje tkanki.
Typowe objawy anemii mikrocytarnych obejmują:
- zmęczenie, osłabienie i zmęczenie
- utrata wytrzymałości
- duszność
- zawroty głowy
- blada skóra
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów i nie ustąpią w ciągu dwóch tygodni, umów się na wizytę u lekarza.
W przypadku wystąpienia silnych zawrotów głowy lub duszności należy jak najszybciej umówić się na wizytę u lekarza.
Rodzaje i przyczyny anemii mikrocytarnej
Anemie mikrocytarne można dalej opisać w zależności od ilości hemoglobiny w krwinkach czerwonych. Mogą być hipochromiczne, normochromiczne lub hiperchromiczne:
1. Hipochromiczne anemie mikrocytarne
Hipochromiczny oznacza, że czerwone krwinki mają mniej hemoglobiny niż normalnie. Niski poziom hemoglobiny w krwinkach czerwonych prowadzi do jaśniejszego koloru. W mikrocytarnej niedokrwistości hipochromicznej organizm ma niski poziom czerwonych krwinek, które są zarówno mniejsze, jak i jaśniejsze niż normalnie.
Większość anemii mikrocytarnych jest hipochromiczna. Hipochromiczne anemie mikrocytarne obejmują:
Niedokrwistość z niedoboru żelaza: najczęstszą przyczyną niedokrwistości mikrocytarnej jest niedobór żelaza we krwi. Niedokrwistość z niedoboru żelaza może być spowodowana:
- niewystarczające spożycie żelaza, zwykle w wyniku diety
- niezdolność do wchłaniania żelaza z powodu chorób takich jak celiakia lub Infekcja Helicobacter pylori
- przewlekła utrata krwi spowodowana częstymi lub obfitymi miesiączkami u kobiet lub krwawieniami z przewodu pokarmowego spowodowanymi wrzodami górnego odcinka przewodu pokarmowego lub chorobą zapalną jelit
- ciąża
Talasemia: talasemia to rodzaj niedokrwistości spowodowany dziedziczną nieprawidłowością. Obejmuje mutacje genów potrzebnych do normalnej produkcji hemoglobiny.
Niedokrwistość syderoblastyczna: Niedokrwistość syderoblastyczna może być dziedziczona z powodu mutacji genów (wrodzona). Może to być również spowodowane stanem nabytym w późniejszym życiu, który utrudnia organizmowi integrację żelaza z jednym ze składników potrzebnych do wytworzenia hemoglobiny. Powoduje to gromadzenie się żelaza w czerwonych krwinkach.
Wrodzona niedokrwistość syderoblastyczna jest zwykle mikrocytarna i hipochromiczna.
2. Normochromowe anemie mikrocytarne
Normochromiczny oznacza, że twoje czerwone krwinki mają normalną ilość hemoglobiny, a odcień czerwieni nie jest zbyt blady ani głęboki. Przykładem normochromicznej niedokrwistości mikrocytarnej jest:
Niedokrwistość zapalenia i choroby przewlekłej: Niedokrwistość spowodowana tymi stanami jest zwykle normochromiczna i normocytarna (czerwone krwinki mają prawidłową wielkość). Niedokrwistość mikrocytarną normochromową można zaobserwować u osób z:
- choroby zakaźne, takie jak gruźlica, HIV / AIDS lub zapalenie wsierdzia
- choroby zapalne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Leśniowskiego-Crohna lub cukrzyca
- choroba nerek
- rak
Te stany mogą uniemożliwić normalne funkcjonowanie czerwonych krwinek. Może to prowadzić do zmniejszenia wchłaniania lub wykorzystania żelaza.
3. Hiperchromiczne anemie mikrocytarne
Hiperchromiczny oznacza, że czerwone krwinki mają więcej hemoglobiny niż normalnie. Wysoki poziom hemoglobiny w czerwonych krwinkach sprawia, że mają one głębszy odcień czerwieni niż normalnie.
Wrodzona niedokrwistość sferocytarna: Hiperchromiczne niedokrwistości mikrocytarne są rzadkie. Mogą być spowodowane chorobą genetyczną znaną jako wrodzona anemia sferocytarna. Nazywa się to również dziedziczną sferocytozą.
W tym zaburzeniu błona czerwonych krwinek nie tworzy się prawidłowo. To powoduje, że są sztywne i mają niewłaściwie kulisty kształt. Są wysyłane do rozbicia i śmierci w śledzionie, ponieważ nie przemieszczają się prawidłowo w komórkach krwi.
4. Inne przyczyny niedokrwistości mikrocytarnej
Inne przyczyny niedokrwistości mikrocytarnej obejmują:
- toksyczność ołowiu
- niedobór miedzi
- nadmiar cynku, który powoduje niedobór miedzi
- używanie alkoholu
- używanie narkotyków
Diagnozowanie anemii mikrocytarnej
Niedokrwistości mikrocytarne są często wykrywane po raz pierwszy po tym, jak lekarz zlecił badanie krwi zwane pełną morfologią krwi (CBC) z innego powodu. Jeśli twoja CBC wskazuje, że masz niedokrwistość, twój lekarz zleci kolejny test zwany rozmazem krwi obwodowej.
Ten test może pomóc wykryć wczesne zmiany mikrocytarne lub makrocytowe w krwinkach czerwonych. Hipochromię, normochromię lub hiperchromię można również zaobserwować w rozmazie krwi obwodowej.
Twój lekarz pierwszego kontaktu może skierować Cię do hematologa. Hematolog to specjalista zajmujący się chorobami krwi. Mogą być w stanie najlepiej zdiagnozować i leczyć określony typ niedokrwistości mikrocytarnej oraz zidentyfikować jej przyczynę.
Gdy lekarz zdiagnozuje niedokrwistość mikrocytarną, przeprowadzi testy w celu ustalenia przyczyny stanu. Mogą przeprowadzić badania krwi, aby sprawdzić, czy nie ma celiakii. Mogą zbadać twoją krew i stolec H. pylori infekcja bakteryjna.
Twój lekarz może zapytać Cię o inne objawy, których doświadczyłeś, jeśli podejrzewa, że przyczyną Twojej niedokrwistości mikrocytarnej jest przewlekła utrata krwi. Mogą skierować Cię do gastroenterologa, jeśli masz ból żołądka lub inny ból brzucha. Gastroenterolog może przeprowadzić badania obrazowe w celu wykrycia różnych schorzeń. Testy te obejmują:
- USG jamy brzusznej
- endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego (EGD)
- Tomografia komputerowa jamy brzusznej
W przypadku kobiet z bólem miednicy i obfitymi miesiączkami ginekolog może szukać mięśniaków macicy lub innych schorzeń, które mogą powodować cięższe przepływy.
Leczenie anemii mikrocytarnej
Leczenie anemii mikrocytarnej koncentruje się na leczeniu podstawowej przyczyny stanu.
Twój lekarz może zalecić przyjmowanie suplementów żelaza i witaminy C. Żelazo pomaga leczyć anemię, a witamina C zwiększa zdolność organizmu do wchłaniania żelaza.
Twój lekarz skoncentruje się na diagnozowaniu i leczeniu przyczyny utraty krwi, jeśli ostra lub przewlekła utrata krwi powoduje lub przyczynia się do niedokrwistości mikrocytarnej. Kobietom z niedoborem żelaza w ciężkich okresach można przepisać terapię hormonalną, taką jak tabletki antykoncepcyjne.
W przypadku niedokrwistości mikrocytarnej tak ciężkiej, że istnieje ryzyko powikłań, takich jak niewydolność serca, może być konieczne przetoczenie krwi krwinek czerwonych dawcy. Może to zwiększyć liczbę zdrowych krwinek czerwonych, których potrzebują Twoje narządy.
Perspektywy anemii mikrocytarnej
Leczenie może być stosunkowo proste, jeśli przyczyną niedokrwistości mikrocytarnej są proste niedobory składników odżywczych. Dopóki można leczyć przyczynę niedokrwistości, samą anemię można leczyć, a nawet wyleczyć.
W bardzo ciężkich przypadkach nieleczona niedokrwistość mikrocytarna może stać się niebezpieczna. Może powodować niedotlenienie tkanek. To wtedy tkanka jest pozbawiona tlenu. Może powodować komplikacje, w tym:
- niskie ciśnienie krwi, zwane także niedociśnieniem
- problemy z tętnicami wieńcowymi
- problemy płucne
- zaszokować
Te powikłania są częstsze u osób starszych, które mają już choroby płuc lub układu sercowo-naczyniowego.
Zapobieganie anemii mikrocytarnej za pomocą diety
Najlepszym sposobem zapobiegania anemii mikrocytarnej jest zapewnienie wystarczającej ilości żelaza w diecie. Zwiększenie spożycia witaminy C może również pomóc Twojemu organizmowi wchłonąć więcej żelaza.
Możesz również rozważyć codzienne przyjmowanie suplementu żelaza. Są one często zalecane, jeśli masz już anemię. Przed rozpoczęciem przyjmowania jakichkolwiek suplementów należy zawsze porozmawiać z lekarzem.
Możesz także spróbować uzyskać więcej składników odżywczych z pożywieniem.
Pokarmy bogate w żelazo obejmują:
- czerwone mięso, takie jak wołowina
- drób
- ciemnozielone liściaste
- fasolki
- suszone owoce, takie jak rodzynki i morele
Pokarmy bogate w witaminę C obejmują:
- owoce cytrusowe, zwłaszcza pomarańcze i grejpfruty
- Jarmuż
- czerwone papryki
- brukselki
- truskawki
- brokuły
