Zrozumienie faz schizofrenii

Schizofrenia to przewlekła choroba psychiczna. Dotyka około 1 procent populacji, chociaż dokładna częstość występowania tego schorzenia jest trudna do ustalenia.

Osoby z tym stanem doświadczają:

• halucynacje
• nieuporządkowane myśli
• niezorganizowana mowa
• odejścia lub oderwania się od rzeczywistości

Schizofrenia dzieli się na etapy lub fazy. Każda faza charakteryzuje się określonymi objawami i oznakami.

fazy schizofrenii

Fazy ​​schizofrenii obejmują:

• Prodromal. Ten wczesny etap jest często rozpoznawany dopiero po postępie choroby.
• Aktywny. Faza ta, znana również jako ostra schizofrenia, jest najbardziej widoczna. Ludzie będą wykazywać charakterystyczne objawy psychozy, w tym halucynacje, podejrzliwość i urojenia.
• Pozostały. Chociaż nie jest to rozpoznana diagnoza w DSM-5, termin ten może być nadal używany do opisania okresu, w którym osoby ze schizofrenią mają mniej oczywistych objawów (psychoza jest wyciszona). Jednak niektóre objawy są nadal obecne.

Jakie są objawy każdej fazy?

Każda faza schizofrenii ma objawy, które pomagają ją sklasyfikować.

Chociaż objawy aktywnej schizofrenii mogą wydawać się pojawiać się nagle, stan ten rozwija się latami.

We wczesnej fazie prodromalnej objawy nie zawsze są oczywiste, co zobaczysz, czytając o tej pierwszej fazie.

Objawy prodromalne schizofrenii

Można przeoczyć pierwsze oznaki i objawy schizofrenii, ponieważ występują one często przy wielu innych schorzeniach, takich jak depresja.

Faza prodromalna jest często rozpoznawana i diagnozowana dopiero po przejściu schizofrenii do fazy aktywnej.

Objawy w tej fazie mogą obejmować:

• wycofanie się z życia społecznego lub rodzinnego
• izolacja
• zwiększony niepokój
• trudności z koncentracją lub uwagą
• brak motywacji
• walczący o podjęcie decyzji
• zmiany w normalnej rutynie
• zapominanie lub zaniedbanie higieny osobistej
• zaburzenia snu
• zwiększona drażliwość

Czynne objawy schizofrenii

Na tym etapie schizofrenii objawy mogą być najbardziej oczywiste.

Jednak badania sugerują, że zanim dana osoba znajdzie się w tej fazie, może wykazywać objawy schizofrenii prodromalnej przez około 2 lata.

Objawy obejmują:

• halucynacje lub widzenie ludzi lub rzeczy, których nikt inny nie robi
• paranoiczne urojenia
• zagubione i zdezorganizowane myśli
• nieuporządkowana mowa
• zmiany w zachowaniu motorycznym (takie jak bezużyteczny lub nadmierny ruch)
• brak kontaktu wzrokowego
• płaski wpływ

Pozostałe objawy schizofrenii

Chociaż lekarze nie są już wykorzystywani w diagnozowaniu, niektórzy klinicyści mogą nadal opisywać tę fazę, omawiając objawy i postęp schizofrenii.

Objawy w tej fazie choroby przypominają objawy w pierwszej fazie. Charakteryzują się niską energią i brakiem motywacji, ale niektóre elementy fazy aktywnej pozostają. Niektórzy ludzie mogą wrócić do fazy aktywnej.

Mówi się, że objawy fazy resztkowej obejmują:

• brak emocji
• wycofanie społeczne
• stałe niskie poziomy energii
• ekscentryczne zachowanie
• nielogiczne myślenie
• konceptualna dezorganizacja
• szczere wokalizacje

Co powoduje te fazy?

Nie jest jasne, dlaczego u niektórych osób rozwija się schizofrenia. Podobnie nie jest jasne, w jaki sposób i dlaczego dana osoba przechodzi przez poszczególne etapy w takim tempie, w jakim się znajduje.

Naukowcy są przekonani, że połączenie czynników wywołuje chemiczne i strukturalne zmiany w mózgu. Ostatecznie zmiany te prowadzą do schizofrenii. Te same czynniki mogą wpływać na to, kiedy i jak szybko dana osoba przechodzi z jednej fazy do drugiej.

Naukowcy są przekonani, że te czynniki mogą przyczyniać się do rozwoju schizofrenii:

• Genetyka. Jeśli masz rodzinną historię choroby, istnieje większe prawdopodobieństwo, że ją rozwiniesz. Jednak posiadanie historii rodzinnej nie oznacza, że ​​na pewno będziesz mieć chorobę.
• Zmiany hormonalne. Naukowcy uważają, że czynnikiem mogą być hormony i zmiany fizyczne w organizmie. Objawy choroby często pojawiają się w młodym wieku dorosłym, w okresie dużych zmian. Średnio mężczyźni wykazują pierwsze oznaki późnej młodości i wczesnych lat dwudziestych. Kobiety chorują później. U nich objawy zwykle pojawiają się po raz pierwszy w wieku od 20 do 30 lat.
• Biologiczny. Neuroprzekaźniki przekazują sygnały między komórkami w mózgu, a zmiany chemiczne mogą je uszkodzić lub osłabić. Może to doprowadzić do choroby.
• Struktura. Zmiany w kształcie lub strukturze mózgu mogą również zakłócać komunikację między neuroprzekaźnikami a komórkami.
• Środowiskowy. Naukowcy są przekonani, że ekspozycja na niektóre wirusy w młodym wieku może prowadzić do schizofrenii. Podobnie, wybór stylu życia może wpływać na ryzyko. Te wybory mogą obejmować używanie narkotyków lub nadużywanie.

Jak rozpoznaje się schizofrenię?

Rozpoznanie schizofrenii często najpierw stawia się na etapie aktywnym. To wtedy objawy stają się najbardziej oczywiste. Inni ludzie mogą po raz pierwszy rozpoznać nieuporządkowane myśli i wzorce zachowań.

W tym momencie lekarz może pracować z przyjaciółmi i członkami rodziny, aby zrozumieć, kiedy zaczęły się wczesne objawy. Objawy pierwszej fazy często nie są rozpoznawane, dopóki dana osoba nie jest w fazie aktywnej.

Po postawieniu diagnozy lekarz będzie również w stanie określić, kiedy zakończy się faza aktywna, na podstawie objawów i zachowań.

Gdzie szukać pomocy

Organizacje rzecznicze mogą pomóc w znalezieniu natychmiastowej pomocy. Mogą również połączyć Cię z lokalnymi zasobami, które pomogą Ci znaleźć trwałe, długoterminowe leczenie. Te zasoby dotyczące zdrowia psychicznego obejmują:

• Schizofrenia and Related Disorders Alliance of America
• Zdrowie psychiczne Ameryka
• Infolinia administracji ds. Uzależnień i zdrowia psychicznego: 1-800-662-HELP

Jak leczy się schizofrenię?

U większości osób ze schizofrenią diagnozuje się dopiero w drugiej fazie, gdy objawy nasilą się i staną się bardziej oczywiste.

W tym momencie opcje leczenia obejmują:

• Medycyna. Leki przeciwpsychotyczne mogą mieć wpływ na poziom chemikaliów i neuroprzekaźników w mózgu. Może to zmniejszyć objawy. Może również pomóc osobie uniknąć nawrotów lub pogorszenia objawów.
  Terapia. Lekarz może skierować osobę ze schizofrenią do psychologa lub psychiatry. Ci eksperci w dziedzinie zdrowia psychicznego mogą pomóc ludziom nauczyć się pracować z nieuporządkowanymi wzorcami myślowymi. Mogą również pomóc rozpoznać oznaki możliwego nawrotu.
• Hospitalizacja. Ta pomoc w nagłych wypadkach jest przeznaczona dla osoby w bezpośrednim niebezpieczeństwie. Myśli samobójcze lub halucynacje mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa osoby, a nawet ludzi wokół niej.

Gdzie szukać pomocy w nagłych wypadkach

Jeśli Ty lub bliska Ci osoba doświadczasz myśli samobójczych lub niebezpiecznych zachowań, poszukaj pomocy w nagłych wypadkach:

• Wybierz 911 lub lokalny numer alarmowy
• Odwiedź szpital lub oddział ratunkowy
• Zadzwoń do National Suicide Prevention Hotline pod numer 800-273-8255 24/7
• Wyślij SMS-a o treści NAMI lub HOME na numer Crisis Text Line pod numer 741741

Jaka jest perspektywa?

Pierwsza faza schizofrenii zwykle trwa około dwóch lat. Jednak nie zawsze jest rozpoznawany lub diagnozowany, dopóki dana osoba nie jest w fazie aktywnej.

Jeśli faza aktywna nie jest leczona, objawy mogą utrzymywać się tygodniami, a nawet miesiącami. Nawroty również mogą być częstsze.

W taki czy inny sposób osoba, u której zdiagnozowano schizofrenię, przez większość życia będzie radzić sobie z objawami lub pracować nad zapobieganiem nawrotowi choroby.

Na wynos

Schizofrenia to zaburzenie zdrowia psychicznego, które powoduje różnorodne objawy. Najwcześniejsze objawy (prodromia schizofrenii) mogą pozostać niewykryte, aż do wystąpienia cięższych objawów w aktywnej fazie choroby.

Ostatni etap, szczątkowa schizofrenia, nadal powoduje objawy. Ale nie są one tak poważne ani nieuporządkowane jak faza aktywna.

Leczenie może pomóc zmniejszyć objawy i zapobiegać nawrotom. Ponieważ schizofrenia jest chorobą trwającą całe życie, leczenie prawdopodobnie będzie konieczne przez całe życie.