Jedną z większych żył kończyny górnej jest środkowa żyła przedramienna. Biegnie wzdłuż przedramienia, które rozciąga się między łokciem a nadgarstkiem. Wiele żył koreluje z synonimicznymi tętnicami (z równoległymi rozgałęzieniami i wzorcami dystrybucji). Jednak ta niezależna żyła jest jednym z wyjątków od reguły. Środkowa żyła przedramienna odprowadza dłoń i przedramię do żyły bazylikowej lub środkowej żyły łokciowej. Wyrasta w mniejsze powierzchowne gałęzie w dłoni i przednim przedramieniu. Są one znane jako dopływy. Biorąc pod uwagę jej rozmiar, środkowa żyła przedramienna jest łatwym miejscem do wprowadzenia dożylnego wlewu płynu (IV). Jednak wprowadzenie IV w tym regionie ogranicza mobilność pacjenta. Dożylne służą do podawania roztworów do organizmu przez żyły. Leżące blisko powierzchni skóry żyły mają cienkie ściany, niższe ciśnienie krwi niż tętnice i mają zdolność rozszerzania się. To sprawia, że żyły dobrze nadają się do wprowadzenia igły IV i przenoszenia wstrzykniętego płynu. Podawanie dożylne angażuje większe żyły do długotrwałej terapii lub do zabiegów wykorzystujących duże ilości płynów, takich jak całkowite żywienie pozajelitowe (TPN), gdy odżywianie odbywa się wyłącznie dożylnie. TPN stosuje się, gdy pacjent nie może trawić jedzenia w normalny sposób. Może się to zdarzyć, jeśli dana osoba ma zaburzenia żołądkowo-jelitowe. TPN może być również stosowany u osób, które utraciły zdolność połykania.
