Kość biodrowa jest największą z trzech kości, które z czasem zrastają się, tworząc zewnętrzne części miednicy. Występuje u większości kręgowców, z wyjątkiem ryb kostnych i większości węży.
U ludzi dzieli się na dwie części: ciało i ala, oznaczone linią na powierzchni kości. Pozostałe dwie kości tworzące zrośniętą miednicę to kość kulszowa i łonowa, które znajdują się poniżej kości biodrowej.
Najszerszy wymiar miednicy, dokonany wokół górnych kości biodrowych, nazywany jest szerokością dwubiliową. Pomiar ten ma krytyczne znaczenie w położnictwie, ponieważ pozwala przewidzieć, czy kobieta w ciąży będzie potrzebować cesarskiego cięcia, w zależności od wielkości głowy dziecka.
Wraz z kością kulszową i kością łonową, kość biodrowa jest częścią panewki, wklęsłej struktury tworzącej panewkę kulowo-kielichowego stawu biodrowego. W zagłębieniu utworzonym przez trzy kości znajduje się głowa kości udowej, najwyższa część kości udowej.
