Leki na receptę zwane atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, które obejmują arypiprazol (Abilify), asenapinę (Saphris), klozapinę (Clozaril), iloperidon (Fanapt), olanzapinę (Zyprexa), paliperydon (Invega), kwetiapinę (Seroquel), risperidon i risperidon (Geodon), są podawane dzieciom i młodzieży w leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej. Stosuje się je również w celu zmniejszenia agresji, drażliwości i zachowań samookaleczających związanych z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi, w tym autyzmem i zespołem Aspergera oraz zaburzeniami zachowania. Przepisywanie tych leków młodym ludziom jest jednak kontrowersyjne, ponieważ nie zostały one dobrze zbadane, a długoterminowe bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci i nastolatków nie są znane.
Badania przeprowadzone na dorosłych wykazały, że atypowe leki przeciwpsychotyczne mogą powodować poważne skutki uboczne, dlatego długoterminowe bezpieczeństwo jest szczególnie ważne w przypadku ich stosowania u dzieci. Niektóre z najbardziej niepokojących to niekontrolowane ruchy i drżenie przypominające chorobę Parkinsona (znane jako objawy pozapiramidowe), zwiększone ryzyko cukrzycy, znaczny przyrost masy ciała oraz podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydów. Nietypowe leki przeciwpsychotyczne mogą również zwiększać ryzyko przedwczesnej śmierci, głównie z powodu udaru, u osób starszych z demencją. Ryzyko to było badane głównie u dorosłych; skutki u dzieci nie są obecnie w pełni poznane.
Z powodu braku dowodów nie możemy wybrać atypowego leku przeciwpsychotycznego Best Buy dla dzieci ze schizofrenią, chorobą afektywną dwubiegunową, wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi lub zaburzeniami zachowania. Zamiast tego nasi doradcy medyczni zalecają rodzicom dokładne rozważenie potencjalnych zagrożeń i korzyści. Dzieci z tymi zaburzeniami powinny otrzymać kompleksowe leczenie, które obejmuje terapię poznawczo-behawioralną, szkolenie w zakresie zarządzania rodzicami oraz specjalistyczne programy edukacyjne, a także ewentualną terapię lekową.
Decyzję o zastosowaniu któregoś z tych leków należy podjąć w porozumieniu z lekarzem dziecka. Ważne kwestie obejmują koszt, który może być znaczny, potencjalne skutki uboczne oraz to, czy lek okazał się skuteczny w przypadku najbardziej widocznego stanu lub objawów Twojego dziecka. Jeśli Twoje dziecko ma współistniejącą chorobę - na przykład ADHD lub depresję - powinieneś upewnić się, że jest odpowiednio leczona, ponieważ może to złagodzić objawy Twojego dziecka.
Niniejszy raport został opublikowany w marcu 2012 roku.
Spis treści
- Sekcja 1: Witamy
- Część 2: Jak działają nietypowe leki przeciwpsychotyczne i kto ich potrzebuje?
- Sekcja 3: Bezpieczeństwo nietypowych leków przeciwpsychotycznych
- Część 4: Wybór nietypowego leku przeciwpsychotycznego dla dzieci
- Część 5: Rozmowa z lekarzem
- Część 6: Jak oceniliśmy leki przeciwpsychotyczne
- Sekcja 7: Udostępnianie tego raportu
- Sekcja 8: O nas
- Sekcja 9: Odniesienia
Witamy
Niniejsze sprawozdanie koncentruje się na stosowaniu leków na receptę zwanych atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi przez dzieci i młodzież w wieku 18 lat i młodsze. W leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej stosuje się nietypowe leki przeciwpsychotyczne. Są również stosowane w celu zmniejszenia agresji, drażliwości, wycofania społecznego / letargu i innych objawów u dzieci i nastolatków z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi, w tym autyzmem i zespołem Aspergera oraz zaburzeniami zachowania (należy jednak zauważyć, że atypowe leki przeciwpsychotyczne nie działają) pomóc w podstawowych problemach komunikacyjnych związanych z autyzmem i podobnymi zaburzeniami).
Przepisywanie leków przeciwpsychotycznych dzieciom i nastolatkom jest kontrowersyjne, ponieważ istnieje niewiele dowodów dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności ich stosowania w tych grupach wiekowych. Większość tego, co wiemy, pochodzi z badań dorosłych. Jak pokazuje Tabela 1, większość atypowych leków przeciwpsychotycznych nie jest zatwierdzona przez Food and Drug Administration do stosowania przez dzieci. Ale mogą być legalnie stosowane „poza wskazaniami”, co oznacza, że lek można przepisać w celu leczenia choroby, na którą nie ma aprobaty FDA. (Więcej na ten temat w sekcji 2.)
Pomimo braku dowodów leki te są często przepisywane dzieciom i nastolatkom. Pomogło to uczynić atypowe leki przeciwpsychotyczne piątą najlepiej sprzedającą się klasą leków w USA w 2010 roku, ze sprzedażą 16,1 miliarda dolarów, według IMS Health.
Klozapina (Clozaril), która stała się dostępna w USA w 1989 roku, była pierwszym atypowym lekiem przeciwpsychotycznym zatwierdzonym przez FDA. Obecnie jest zwykle podawany tylko wtedy, gdy inne leki zawodzą, ponieważ u niektórych osób może powodować poważne zaburzenia krwi. Następnie pojawiło się kilka innych atypowych leków przeciwpsychotycznych, w tym arypiprazol (Abilify), asenapina (Saphris), iloperidon (Fanapt), olanzapina (Zyprexa), paliperydon (Invega), kwetiapina (Seroquel), risperidon (Risperdal) i geodprasidon (ziodprasidon) . (Patrz tabela 1.)
Nietypowe leki przeciwpsychotyczne mogą powodować niepokojące skutki uboczne, w tym sztywność mięśni, spowolnienie ruchów i mimowolne drżenie (znane jako objawy pozapiramidowe), znaczny przyrost masy ciała, zwiększone ryzyko cukrzycy typu 2 i podwyższony poziom cholesterolu. (Efekty uboczne są wymienione w Tabeli 2.) Wiele osób, które zaczynają go przyjmować, nie przyjmuje go długo, nawet jeśli zmniejsza to ich objawy, ponieważ nie mogą lub nie chcą tolerować skutków ubocznych.
Opieka nad dziećmi z zaburzeniami rozwoju lub zachowania może stanowić wyzwanie dla rodziców i lekarzy. Ponieważ tak niewiele wiadomo na temat stosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych u dzieci oraz ze względu na złożoność związaną z tymi zaburzeniami, w raporcie konsumenckim Best Buy Drugs nie zalecono konkretnych opcji leczenia ani nie wybrał Best Buy w tym raporcie specjalnym. Zamiast tego oceniamy badania medyczne, aby pomóc Ci zrozumieć korzyści i zagrożenia związane ze stosowaniem atypowych leków przeciwpsychotycznych, aby wspólnie z lekarzem dziecka zdecydować, czy są one odpowiednie dla dziecka.
Ten raport jest częścią projektu Consumer Reports, który ma pomóc w znalezieniu bezpiecznych i skutecznych leków, które zapewniają największą wartość za dolara na opiekę zdrowotną. Aby dowiedzieć się więcej o projekcie i innych lekach, które oceniliśmy pod kątem innych chorób i dolegliwości, odwiedź CRBestBuyDrugs.org.
Zyprexa Zydis
Seroquel XR
* Food and Drug Administration wydała wstępne zezwolenie na produkt generyczny, ale obecnie żaden z nich nie jest dostępny.
Powrót do góry Czytaj więcej
Jak działają nietypowe leki przeciwpsychotyczne i kto ich potrzebuje?
Nie wiadomo dokładnie, jak działają leki przeciwpsychotyczne w łagodzeniu objawów. Wiemy jednak, że wpływają one na poziomy substancji chemicznych w mózgu zwanych neuroprzekaźnikami, które odgrywają ważną rolę w zachowaniu i poznaniu, a także w śnie, nastroju, uwadze, pamięci i uczeniu się. Może to być sposób, w jaki zmniejszają objawy psychotyczne, takie jak halucynacje, urojenia, dezorganizacja myślenia i pobudzenie w schizofrenii i chorobie afektywnej dwubiegunowej. Może również wyjaśniać, w jaki sposób mogą zmniejszyć agresję, drażliwość i zachowania samookaleczające związane z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi i destrukcyjnymi zaburzeniami zachowania. Jednak na podstawie ograniczonych dostępnych dowodów nadal nie jest jasne, jak dobrze to robią i czy pozostaną skuteczne w dłuższej perspektywie.
Stany leczone nietypowymi lekami przeciwpsychotycznymi
Większość badań nad atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi koncentrowała się na leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej. Niektóre leki mają aprobatę FDA do leczenia tych schorzeń u dzieci i młodzieży, a także u dorosłych. Ale są również używane „poza wskazaniami”, co oznacza, że są przepisywane przez lekarzy w celu leczenia schorzeń, na które nie zostały zatwierdzone przez FDA.
Przepisywanie leków poza wskazaniami lekarzy jest powszechną i legalną praktyką, chociaż firmy farmaceutyczne nie mogą promować swoich leków do użytku poza wskazaniami. Niezarejestrowane zastosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych u dzieci obejmują leczenie wszechobecnych zaburzeń rozwojowych, takich jak autyzm i zespół Aspergera, oraz destrukcyjne zaburzenia zachowania. (Arypiprazol i risperidon są zatwierdzone dla osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ale inne atypowe leki przeciwpsychotyczne nie są).
W przypadku wszystkich czterech schorzeń - choroby afektywnej dwubiegunowej, schizofrenii, wszechobecnych zaburzeń rozwojowych i destrukcyjnych zaburzeń zachowania - dowody potwierdzające stosowanie atypowych leków przeciwpsychotycznych przez młodych ludzi są ograniczone do kilku, niewielkich badań krótkoterminowych, bez dobrej jakości dowodów na dłużej -termowa skuteczność i bezpieczeństwo.
Ogółem badania nad stosowaniem atypowych leków przeciwpsychotycznych przez dzieci obejmowały tylko około 2640 z nich. Około 1000 dzieci miało chorobę afektywną dwubiegunową, 600 miało wszechobecne zaburzenia rozwojowe, 640 miało destrukcyjne zaburzenia zachowania, a mniej niż 400 miało schizofrenię.
Ramka w sekcji 2 pokazuje, które leki były badane u dzieci i dla jakich schorzeń. U dzieci z chorobą afektywną dwubiegunową badano tylko arypiprazol (Abilify), olanzapinę (Zyprexa), kwetiapinę (Seroquel) i rysperydon (Risperdal). U nastolatków z nowo rozpoznaną schizofrenią badano tylko olanzapinę (Zyprexa), kwetiapinę (Seroquel) i risperidon (Risperdal). Arypiprazol (Abilify), olanzapina (Zyprexa) i risperidon (Risperdal) badano u dzieci z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi, podczas gdy tylko rysperydon (Risperdal) badano u dzieci z zaburzeniami zachowania powodującymi zaburzenia zachowania.
W przypadku każdego z tych schorzeń u dzieci dowody bezpośrednio porównujące jeden atypowy lek przeciwpsychotyczny z innym są bardzo ograniczone lub nie istnieją. Dowody na korzyści i szkody są wymienione poniżej według stanu dla każdego leku.
Schizofrenia
Według National Institute of Mental Health nie jest jasne, ile dzieci cierpi na schizofrenię, ponieważ zaburzenie to jest zwykle diagnozowane dopiero w wieku dorosłym. Schizofrenię rozpoznano u dzieci w wieku 5 lat, ale zdarza się to bardzo rzadko. Mężczyźni zwykle doświadczają pierwszych objawów u późnych nastolatków i we wczesnych latach dwudziestych; kobiety są zwykle diagnozowane po raz pierwszy w wieku od 20 do 30 lat.
Osoby ze schizofrenią cierpią z powodu chaotycznego i nielogicznego myślenia, ale wbrew powszechnemu przekonaniu nie mają wielu osobowości. Mogą być wycofani, przerażeni i pobudzeni, a także doświadczać halucynacji i złudzeń. I mogą mieć duże trudności z nawiązywaniem więzi emocjonalnych z innymi.
Wiele osób ze schizofrenią prowadzi sensowne życie i dobrze funkcjonuje przy odpowiednim leczeniu. Większość badań nad atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi koncentrowała się na osobach dorosłych ze schizofrenią. Stwierdzono, że pomagają złagodzić objawy, poprawić jakość życia i zmniejszyć prawdopodobieństwo, że dana osoba wyrządzi krzywdę sobie lub innym. Jednak badania nad stosowaniem leków przeciwpsychotycznych przez nastolatków, u których niedawno zdiagnozowano schizofrenię, są ograniczone.
&czek; wskazuje, że lek był badany pod kątem leczenia tego zaburzenia u dzieci i / lub nastolatków. Asenapine (Saphris), Clozpine (Clozaril), iloperidone (Fanapt), paliperidone i ziprasidone (Geodon) nie są wymienione, ponieważ nie były badane u dzieci.
Badania dorosłych pokazują, że około połowa osób ze schizofrenią odczuwa znaczną redukcję objawów po zażyciu leków przeciwpsychotycznych. Niektóre objawy, takie jak pobudzenie, mogą ustąpić w ciągu zaledwie kilku dni. Inne, takie jak urojenia i halucynacje, złagodzenie mogą zająć od czterech do sześciu tygodni. W rezultacie prawie każda osoba, u której zdiagnozowano schizofrenię, otrzyma lek przeciwpsychotyczny.
Ale atypowe leki przeciwpsychotyczne nie działają na wszystkich. Około 20 procent osób ze schizofrenią nie odnosi z nich żadnej korzyści, a kolejne 25 do 30 procent doświadcza jedynie częściowego zmniejszenia objawów.
Dwa małe badania, w których bezpośrednio porównywano działanie atypowych leków przeciwpsychotycznych stosowanych przez nastolatków ze schizofrenią, nie wykazały znaczących różnic między testowanymi lekami. Olanzapina (Zyprexa) i kwetiapina (Seroquel) miały podobny wpływ na objawy po sześciu miesiącach w bardzo niewielkim badaniu nastolatków z nowymi diagnozami schizofrenii. Risperidon (Risperdal) i olanzapina (Zyprexa) doprowadziły do podobnej poprawy objawów w ciągu ośmiu tygodni.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Większość osób z chorobą afektywną dwubiegunową zazwyczaj otrzymuje diagnozę u późnych nastolatków lub wczesnych lat dwudziestych. National Institute of Mental Health szacuje, że choroba dotyka mniej niż 3 procent nastolatków, ale dokładna częstość występowania jest nieznana, ponieważ zaburzenie jest trudne do zdiagnozowania u dzieci. Dzieje się tak częściowo dlatego, że objawy są mniej wyraźne u dzieci niż u dorosłych i mogą się pokrywać z innymi chorobami wieku dziecięcego, takimi jak ADHD lub zaburzenia zachowania.
Charakterystycznymi objawami choroby afektywnej dwubiegunowej są gwałtowne wahania między bardzo dobrym nastrojem - lub manią - a bardzo niskim nastrojem - lub depresją. W większości przypadków te skrajne nastroje trwają kilka tygodni. Często występuje okres przejściowy z „normalnym” nastrojem. Ale niektóre osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mogą mieć okresy, w których objawy manii i depresji występują jednocześnie. Nazywa się to odcinkami „mieszanymi”.
Nietypowe leki przeciwpsychotyczne na ogół nie są stosowane w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej, dopóki ludzie nie spróbują najpierw innych leków, w tym litu, walproinianu i karbamazepiny.
Badania dorosłych wykazały, że wszystkie leki przeciwpsychotyczne mogą pomóc złagodzić objawy manii związane z chorobą afektywną dwubiegunową, przy czym 40 do 75 procent osób doświadcza zmniejszenia objawów. Ale było mniej badań dotyczących wpływu leków na dorosłych z chorobą afektywną dwubiegunową niż ze schizofrenią, a jeszcze mniej wśród dzieci z chorobą afektywną dwubiegunową.
Oto, co jest do tej pory znane:
Arypiprazol (Abilify)
W jednym z badań krótkoterminową odpowiedź - oznaczającą 50-procentową lub większą redukcję objawów - zaobserwowano u 45 do 64 procent dzieci i nastolatków przyjmujących arypiprazol po czterech tygodniach leczenia, w porównaniu z 26 procentami, które przyjmowały placebo. Remisję - prawie całkowite ustąpienie objawów - uzyskano u 25 do 72 procent dzieci przyjmujących arypiprazol w porównaniu z 5 do 32 procent w grupie placebo. Jednak pod koniec badania dzieci przyjmujące arypiprazol oceniło jakość życia niższą niż te, które otrzymywały placebo.
Kwetiapina (Seroquel)
W jednym badaniu 58 do 64 procent dzieci i nastolatków z objawami manii wykazało odpowiedź po trzech tygodniach leczenia kwetiapiną w porównaniu z 37 procentami, które przyjmowały placebo. Remisję zaobserwowano u ponad połowy osób, które przyjmowały kwetiapinę, w porównaniu z 30 procentami osób otrzymujących placebo.
Kiedy kwetiapina była stosowana z innym lekiem, di-valproex, przez nastolatków z ostrymi epizodami manii, 87 procent wykazało odpowiedź po sześciu tygodniach w porównaniu z 53 procentami, którzy przyjmowali sam diwalproeks. W innym badaniu, w którym porównano kwetiapinę z diwalproeksem u nastolatków z chorobą afektywną dwubiegunową, oba leki poprawiły jakość życia pod koniec czterech tygodni. Zaobserwowano poprawę ich zdolności do dogadywania się z innymi i radzenia sobie z ich zachowaniem, co skutkowało mniejszą liczbą zakłóceń w życiu rodzinnym. A rodzice osób przyjmujących kwetiapinę powiedzieli, że ich dzieci lepiej funkcjonowały w szkole, zarówno społecznie, jak i akademicko, a także lepiej czuły się ze sobą.
Kwetiapina nie jest lepsza niż placebo, jeśli chodzi o depresyjne okresy choroby afektywnej dwubiegunowej. W badaniu z udziałem 32 nastolatków z epizodem depresyjnym związanym z chorobą afektywną dwubiegunową kwetiapina nie doprowadziła do poprawy objawów ani poprawy wskaźnika remisji po ośmiu tygodniach leczenia w porównaniu z placebo.
Olanzapina i Risperidon
W jednym małym badaniu porównywano rysperydon (Risperdal) i olanzapinę (Zyprexa) u 31 dzieci w wieku przedszkolnym z chorobą afektywną dwubiegunową, które wykazywały objawy manii. Leki wykazywały podobną skuteczność w łagodzeniu objawów po ośmiu tygodniach leczenia. Potrzebne jest większe badanie, aby potwierdzić te ustalenia.
Badania przeprowadzone na nastolatkach z objawami manii wykazały, że 59 do 63 procent osób, które przyjmowały risperidon (Risperdal) przez trzy tygodnie, doświadczyło odpowiedzi w porównaniu z 26 procentami, które przyjmowały placebo. W podobnym badaniu olanzapiny (Zyprexa) 49% nastolatków przyjmujących lek wykazało odpowiedź w porównaniu z 22%, które przyjmowały placebo. Oba badania wykazały również, że rysperydon i olanzapina skutkowały remisją u większej liczby pacjentów w porównaniu z placebo.
Wszechstronne zaburzenia rozwoju
Wszechobecne zaburzenia rozwojowe obejmują zaburzenia ze spektrum autyzmu (autyzm i zespół Aspergera), a także zespół Retta, zaburzenia dezintegracyjne w dzieciństwie i ogólne wszechobecne zaburzenia rozwojowe (często nazywane „wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi, niewymienione gdzie indziej”).
Według Centers for Disease Control and Prevention, średnio jedno na 110 dzieci w USA ma jakąś formę zaburzeń autystycznych. Autyzm, który występuje częściej u chłopców niż u dziewcząt, zwykle ujawnia się przed ukończeniem 3 roku życia. Przyczyna jest nieznana. Osoby z autyzmem mają problemy z umiejętnościami interpersonalnymi i komunikacyjnymi oraz wzajemnością emocjonalną i na ogół wykazują ograniczone i powtarzalne zachowanie, czynności i zainteresowania.
Nie ma lekarstwa, ale istnieją metody leczenia, które mogą pomóc. Zazwyczaj stosuje się zorganizowane programy edukacyjne lub codzienne skupione na doskonaleniu umiejętności i strategiach komunikacyjnych, wraz z technikami zarządzania zachowaniem i terapią poznawczo-behawioralną. W razie potrzeby przepisuje się leki przeciwpsychotyczne w celu ograniczenia zachowań uciążliwych, w tym nadpobudliwości, impulsywności, agresywności i samookaleczeń. W leczeniu innych zaburzeń, takich jak stany lękowe lub depresja, można stosować inne leki.
Niewiele badań dotyczyło stosowania leków przeciwpsychotycznych przez dzieci z tymi zaburzeniami. Największe badanie, w którym wzięło udział 101 dzieci z wszechobecnymi zaburzeniami rozwoju, wykazało, że 69 procent osób, które przyjmowały risperidon (Risperdal), uzyskało „znaczną poprawę” po ośmiu tygodniach leczenia, w porównaniu z 12 procentami, które przyjmowały placebo. Risperidon (Risperdal) jest jedynym atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, który był badany u dzieci w wieku przedszkolnym z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi, ale nie stwierdzono, aby był lepszy od placebo.
Nie jest jasne, czy korzyści wynikające ze stosowania risperidonu utrzymują się przez dłuższy czas. Ograniczone dowody wskazują, że po czterech miesiącach leczenia 10 procent dzieci, które wykażą poprawę, przestanie przyjmować lek, ponieważ nie jest już skuteczny lub odczuwają skutki uboczne. Doprowadziło to do nawrotu - powrotu objawów do ich początkowego poziomu - u 63 procent, podczas gdy tylko 13 procent osób, które kontynuowały przyjmowanie leku przez kolejne dwa miesiące, miało nawrót.
W dwóch badaniach z udziałem 316 dzieci osoby, które przyjmowały arypiprazol (Abilify), miały mniejsze prawdopodobieństwo wyrządzenia sobie krzywdy lub przejawiania agresji wobec innych w porównaniu z osobami, które otrzymały placebo. Byli również mniej drażliwi, mieli mniej wybuchów złości, mniej zmian nastroju lub nastrojów depresyjnych i byli mniej skłonni do niewłaściwego wrzeszczenia lub krzyku.
Dostępne są bardzo ograniczone dowody dotyczące stosowania olanzapiny (Zyprexa) u dzieci z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi. Dostępne są tylko dwa badania z udziałem mniej niż 25 dzieci. Wyniki sugerują, że olanzapina jest lepsza od placebo i podobna do starszego przeciwpsychotycznego haloperidolu (Haldol). Jednak ze względu na niezwykle małą liczbę badanych dzieci potrzebne są większe badania, aby określić, czy te odkrycia można szerzej zastosować do dzieci z wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi.
Destrukcyjne zaburzenia zachowania
Destrukcyjne zaburzenia zachowania obejmują zaburzenie opozycyjno-buntownicze, zaburzenie zachowania i ogólne destrukcyjne zaburzenie zachowania (które w literaturze medycznej jest często nazywane „destrukcyjnym zaburzeniem zachowania, nieokreślonym inaczej”). Zaburzenie opozycyjno-buntownicze występuje u około 1 do 6 procent młodzieży, a zaburzenia zachowania u około 1 do 4 procent.
Objawy obserwowane u dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenie opozycyjno-buntownicze, obejmują wrogość, negatywizm i nieposłuszeństwo wobec autorytetu. Pojawia się przed 8 rokiem życia i częściej występuje u chłopców. W niektórych przypadkach nasilenie objawów może narastać wraz z wiekiem i stać się bardziej charakterystyczne dla zaburzeń zachowania. Dzieci, u których zdiagnozowano destrukcyjne zaburzenia zachowania, często wykazują także deficyt uwagi / zespół nadpobudliwości (ADHD).
Dzieci z zaburzeniami zachowania wykazują się agresywnością wobec ludzi i zwierząt, wandalizmem i / lub kradzieżą mienia oraz innymi poważnymi naruszeniami zasad, często bez poczucia wyrzutów sumienia. Zaburzenia zachowania są zwykle diagnozowane przed ukończeniem 16 roku życia i częściej występują u chłopców. Zarówno zaburzenie opozycyjno-buntownicze, jak i zaburzenie zachowania wiążą się z istotnymi problemami w funkcjonowaniu w domu, w szkole, a później w pracy. Dzieci z zespołem opozycyjno-buntowniczym często doświadczają problemów z dyscypliną w szkole i często mają problemy prawne jako dorośli.
U dzieci z podobnymi, ale mniej poważnymi wzorcami zachowań, w porównaniu z dziećmi z buntowniczymi opozycjami lub zaburzeniami zachowania, można zdiagnozować ogólne destrukcyjne zaburzenie zachowania lub destrukcyjne zaburzenie zachowania, niewymienione gdzie indziej. Dzieci z tym schorzeniem wykazują istotnie zaburzone relacje interpersonalne, rodzinne i / lub zaburzone funkcjonowanie szkoły.
Podstawowa terapia destrukcyjnych zaburzeń zachowania ma charakter rodzinny i obejmuje szkolenie w zakresie zarządzania rodzicami. Leczenie farmakologiczne jest uważane za addytywne i ma na celu określone objawy. Podejmując decyzję o rozpoczęciu leczenia, często ważne jest, aby wziąć pod uwagę inne schorzenia, które może mieć dziecko. Na przykład leki na ADHD mogą być przydatne, jeśli dziecko ma zarówno destrukcyjne zaburzenie zachowania, jak i ADHD. U dzieci z zaburzeniami zachowania pomocne mogą być stabilizatory nastroju, takie jak lit i walproinian. Leki przeciwpsychotyczne są przepisywane dzieciom z destrukcyjnymi zaburzeniami zachowania w celu zmniejszenia agresji związanej z tymi stanami, ale tylko dwa leki przeciwpsychotyczne - risperidon i kwetiapina zostały przebadane pod kątem tego zastosowania. Żadne leki przeciwpsychotyczne nie są zatwierdzone przez FDA do leczenia destrukcyjnych zaburzeń zachowania.
W badaniu dzieci z dość poważnymi objawami destrukcyjnych zaburzeń zachowania osoby, które otrzymywały risperidon, wykazywały w przybliżeniu dwukrotną poprawę w zakresie zachowań problemowych w ciągu sześciu do 10 tygodni leczenia w porównaniu z osobami, które przyjmowały placebo. Około 27 procent dzieci, które kontynuowały przyjmowanie rysperydonu przez sześć miesięcy, miało nawrót w porównaniu z 42 procentami dzieci, które nie otrzymały leków, ale stopień poprawy zmniejszył się w obu grupach.
W badaniu nastolatków z objawami destruktywnego zachowania wymagającymi hospitalizacji, risperidon poprawił ich ogólną ocenę, przy czym 21 procent oceniono jako „znacznie lub poważnie zaburzone” w porównaniu z 84 procentami przyjmującymi placebo.
Nie stwierdzono skuteczności kwetiapiny (Seroquel) w poprawianiu agresywnych zachowań związanych z zaburzeniami zachowania. W jedynym dostępnym badaniu kwetiapina nie była lepsza niż placebo w zmniejszaniu agresji i nadpobudliwości u nastolatków z zaburzeniami zachowania i agresywnymi zachowaniami o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Jedno na dziewięcioro dzieci (11 procent) przestało przyjmować leki z powodu akatyzji, efektu ubocznego, który sprawia, że ludzie czują się tak, jakby nie mogli usiedzieć spokojnie. Kwetiapina przewyższała placebo pod względem ogólnych pomiarów poprawy objawów i jakości życia.
Powrót do góry Czytaj więcej
Bezpieczeństwo nietypowych leków przeciwpsychotycznych
Nietypowe leki przeciwpsychotyczne mogą powodować poważne skutki uboczne, które ograniczają ich ogólną użyteczność. (Patrz Tabela 2 poniżej). Wiele osób, które zaczynają go przyjmować, nie przyjmuje go zbyt długo, nawet jeśli zmniejsza to ich objawy, ponieważ nie mogą lub nie chcą tolerować skutków ubocznych. Ponadto osoby ze schizofrenią i chorobą afektywną dwubiegunową są bardzo podatne na zaprzestanie przyjmowania leków ze względu na naturę choroby. Mogą nie rozumieć, że cierpią na zaburzenie psychiatryczne, nie zaakceptować faktu, że leki są dla nich korzystne, zapomnieć o ich przyjęciu lub przestać je przyjmować, gdy ustąpią najpoważniejsze objawy.
Jednym z poważnych skutków ubocznych atypowych leków przeciwpsychotycznych są niekontrolowane tiki związane z ruchem (pozapiramidowe) i drżenie przypominające chorobę Parkinsona. Pozapiramidowe skutki uboczne na ogół ustępują po odstawieniu leku lub zmniejszeniu dawki. Jednak specyficzne zaburzenie ruchowe zwane późną dyskinezą może rozwinąć się przy dłuższym stosowaniu i może utrzymywać się nawet po zaprzestaniu przyjmowania leku przeciwpsychotycznego przez pacjenta.
Nietypowe leki przeciwpsychotyczne powodują również inne poważne skutki uboczne, w tym zwiększone ryzyko cukrzycy typu 2, znaczny przyrost masy ciała oraz podwyższony poziom cholesterolu i trójglicerydów. Ponadto stwierdzono, że zwiększają one ryzyko przedwczesnej śmierci, głównie z powodu udarów, u osób starszych z demencją. Ryzyko to było badane głównie u dorosłych; skutki u dzieci nie są obecnie w pełni poznane.
- Nieprawidłowe ruchy kończyn i ciała, skurcze mięśni, drżenie i skurcze
- Bezsenność
- Nieprawidłowe miesiączki
- Mlaskanie warg i nieprawidłowe ruchy języka
- Rozmazany obraz
- Sztywność lub osłabienie mięśni
- Zaparcie
- Szybkie bicie serca
- Zawroty głowy podczas stania lub szybkiego poruszania się
- Niepokój
- Suchość w ustach
- Uspokojenie, senność
- Nadmierne wydzielanie śliny
- Seksualna dysfunkcja
- Czuję się bardziej głodny niż zwykle
- Wysypki skórne
- Agranulocytoza † - niewydolność szpiku kostnego w wytwarzaniu zwalczających choroby białych krwinek, która może prowadzić do poważnych lub śmiertelnych zakażeń. Ryzyko to jest związane przede wszystkim z klozapiną i podczas jej przyjmowania wymagane są regularne badania krwi.
- Zmiany w metabolizmie powodujące zaburzenia poziomu cukru we krwi i inne problemy, które mogą prowadzić do cukrzycy typu 2 i zwiększonego ryzyka chorób serca i udarów mózgu u dorosłych.
- Zapalenie mięśnia sercowego † - zapalenie mięśnia sercowego, które może być śmiertelne. Ryzyko to jest związane przede wszystkim z klozapiną.
- Napady drgawek † - Ryzyko to jest związane głównie z klozapiną.
- Znaczny przyrost masy ciała - 7% lub większy wzrost masy ciała przed leczeniem (całkowita ilość zależy od początkowej masy ciała dziecka). Klozapina i olanzapina powodują większy przyrost masy ciała niż inne leki przeciwpsychotyczne.
- Późne dyskinezy - niekontrolowane ruchy ciała, które mogą obejmować drżenie i skurcze.
† Związany głównie z klozapiną; Podczas jego przyjmowania wymagane są regularne badania krwi.
Ogólnie rzecz biorąc, 80 do 90 procent dorosłych, którzy przyjmują jakiekolwiek leki przeciwpsychotyczne, będzie miało co najmniej jeden efekt uboczny; większość będzie miała więcej niż jeden. Z tych, którzy doświadczają skutków ubocznych:
- 20 do 30 procent będzie miało poważne lub nieznośne skutki uboczne i przestanie przyjmować lek w ciągu dni, tygodni lub kilku miesięcy.
- 35 do 45 procent przestanie przyjmować lek w ciągu sześciu miesięcy.
- 65 do 80 procent przestanie przyjmować lek w ciągu 12 do 18 miesięcy.
Obawy dotyczące bezpieczeństwa stosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych u dzieci i młodzieży
Ze względu na ograniczone badania dzieci i młodzieży niekorzystne skutki atypowych leków przeciwpsychotycznych nie są w pełni poznane. Profil skutków ubocznych różni się w zależności od leku, więc rozważając jeden dla swojego dziecka, należy rozważyć ryzyko związane z każdym konkretnym lekiem w porównaniu z potencjalnymi korzyściami. Poniższe sekcje zawierają przegląd skutków ubocznych stwierdzonych w badaniach z udziałem dzieci i nastolatków.
Przybranie na wadze
Przyrost masy ciała jest prawdopodobnie najczęstszym działaniem niepożądanym związanym z atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi przyjmowanymi przez dzieci i młodzież. Na przykład risperidon (Risperdal) podawany w małych dawkach prowadzi do średniego przyrostu masy ciała o około 4 funty u dzieci z wszechobecnymi zaburzeniami rozwoju lub zaburzeniami zachowania, w porównaniu z tymi, którym podawano placebo. Nie jest jeszcze jasne, czy ten przyrost masy ciała ustabilizuje się, czy też będzie wzrastał w dłuższej perspektywie. Aktualne dowody sugerują ciągły przyrost masy ciała, z szacunkami od 4 do 12 funtów w ciągu jednego roku i do 18 funtów po dwóch latach.
Przyrost masy ciała jest również najbardziej problematycznym efektem ubocznym arypiprazolu (Abilify). W jednym z badań 15 procent przyjmujących go dzieci doświadczyło znacznego przyrostu masy ciała (co najmniej 7 procent powyżej masy początkowej) w ciągu ośmiu tygodni. W innym badaniu 32 procent dzieci doświadczyło znacznego przyrostu masy ciała podczas przyjmowania arypiprazolu. W obu badaniach dzieci przyjmujące placebo doświadczyły nieznacznego przyrostu masy ciała. Nie jest jasne, czy przyrost masy ciała związany ze stosowaniem arypiprazolu utrzymuje się przez długi czas, ponieważ nie są dostępne żadne długoterminowe badania dotyczące przyrostu masy ciała podczas dalszego leczenia.
Olanzapina (Zyprexa) jest również związana z przyrostem masy ciała, ponieważ dzieci przybierają na wadze od 7,5 do 9 funtów w ciągu sześciu do 10 tygodni leczenia. Jedno z badań wykazało, że dwie trzecie dzieci przybrało co najmniej 7 procent więcej niż ich waga początkowa. Podobnie jak w przypadku arypiprazolu (Abilify), nie są dostępne badania dotyczące przyrostu masy ciała u dzieci, które nadal przyjmują olanzapinę przez dłuższy czas.
Kwetiapina powoduje również przyrost masy ciała. Na przykład w badaniu z udziałem dzieci z depresyjnym epizodem choroby afektywnej dwubiegunowej osoby, które otrzymały kwetiapinę, przytyły o około 3 funty więcej niż te, które otrzymały placebo.
Problemy z sercem i cukrzyca
Niektóre atypowe leki przeciwpsychotyczne mogą zwiększać poziom cholesterolu całkowitego (LDL i trójglicerydów). Ponadto te leki - z możliwym wyjątkiem arypiprazolu (Abilify) - mogą zwiększać poziom cukru we krwi lub inne markery cukrzycy u niektórych dzieci lub pogarszać kontrolę poziomu cukru we krwi u osób z wcześniej istniejącą cukrzycą.
Nie można powiedzieć, ile zwiększonego ryzyka dodają narkotyki lub czy jeden lek jest gorszy od drugiego dla dzieci. Na podstawie opublikowanych badań olanzapina (Zyprexa) może powodować większy wzrost poziomu cholesterolu u dzieci niż u dorosłych.
Podczas gdy wzorce rytmu serca (EKG) były normalne, w jednym badaniu wykazano przejściowy wzrost częstości akcji serca po zastosowaniu rysperydonu podczas pierwszych dwóch tygodni leczenia. Tętno uczestników wróciło do normy po dwóch tygodniach leczenia.
Zachowania samobójcze
W badaniach dzieci przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne było kilka osób, które wykazywały zachowania samobójcze, ale nie można stwierdzić, czy oznacza to wzrost, czy spadek ryzyka zachowań samobójczych, czy też brak ich wpływu.
Stwierdzono, że leki psychoaktywne, takie jak niektóre leki przeciwdepresyjne, zwiększają to ryzyko u nastolatków. Ponieważ arypiprazol (Abilify) i kwetiapina (Seroquel) mają w mózgu taką samą aktywność neuroprzekaźników jak te leki przeciwdepresyjne, leki te zawierają poważne ostrzeżenie, że mogą zwiększać ryzyko myśli i zachowań samobójczych, nawet jeśli dowody nie są jasne.
U dorosłych ze schizofrenią klozapina (Clozaril, Fazaclo ODT) jest jedynym atypowym lekiem przeciwpsychotycznym, który zmniejsza ryzyko samobójstwa lub zachowań samobójczych. Nie badano tego u dzieci.
Inne skutki uboczne
Badania risperidonu (Risperdal) wykazały niskie wskaźniki innych skutków ubocznych, ale może to być spowodowane stosowanymi niskimi dawkami i krótkim okresem obserwacji. Nieprawidłowe ruchy kończyn i ciała (objawy pozapiramidowe) były rzadkie w badaniach krótkoterminowych, ale były zgłaszane częściej niż u pacjentów przyjmujących placebo.
Wiadomo, że rysperydon powoduje podwyższenie poziomu hormonu prolaktyny, który pomaga w produkcji mleka kobiecego po ciąży. U kobiet niebędących w ciąży i mężczyzn zwiększona prolaktyna może powodować powiększenie piersi i problemy z funkcjami seksualnymi. Badania dzieci wykazały, że risperidon podnosił poziom prolaktyny, ale żadne z nich nie wykazywało oznak lub objawów, takich jak powiększenie piersi. Nie jest jasne, czy z czasem poziom prolaktyny pozostaje podwyższony, czy powraca do normy.
Inne działania niepożądane obserwowane częściej w przypadku arypiprazolu (Abilify) niż placebo to senność, ślinotok, drżenie, nudności lub wymioty. Nieprawidłowe ruchy rąk, nóg lub ciała obserwowano również częściej u dzieci przyjmujących arypiprazol. Konieczne są dalsze badania, aby określić, czy te działania niepożądane ustępują, pozostają stałe, czy też nasilają się z upływem czasu w trakcie dalszego leczenia.
W badaniu stosowania kwetiapiny (Seroquel) w leczeniu nastolatków z zaburzeniami zachowania 11 procent osób przyjmujących lek przerwało leczenie z powodu akatyzji, stanu, w którym dana osoba czuje się niespokojnie, jakby nie mogła spokojnie siedzieć. Poza tym lek był dobrze tolerowany.
Inne działania niepożądane zgłaszane przez dzieci przyjmujące olanzapinę obejmowały uspokojenie i zwiększony apetyt.
Ogólnie działania niepożądane zgłaszano częściej w przypadku olanzapiny (Zyprexa) niż kwetiapiny (Seroquel) lub rysperydonu (Risperdal). Sztywność występowała częściej u pacjentów leczonych olanzapiną w porównaniu z kwetiapiną, a zmęczenie było częstsze w grupie olanzapiny w porównaniu z risperidonem. Jednak więcej pacjentów przyjmujących risperidon zgłaszało efekt uboczny związany z ruchem w porównaniu z osobami przyjmującymi olanzapinę.
Powrót do góry Czytaj więcej
Wybór nietypowego leku przeciwpsychotycznego dla dzieci
Ze względu na niewielką liczbę dowodów dotyczących stosowania atypowych leków przeciwpsychotycznych przez dzieci i młodzież trudno jest określić ich krótkoterminową skuteczność i bezpieczeństwo. I nic nie wiadomo o ich długoterminowym bezpieczeństwie i skuteczności, ponieważ badania z udziałem młodszych ludzi były stosunkowo niewielkie i krótkotrwałe.
Dlatego nie jesteśmy w stanie wybrać atypowego leku przeciwpsychotycznego Best Buy do stosowania przez dzieci i młodzież ze schizofrenią, chorobą afektywną dwubiegunową, wszechobecnymi zaburzeniami rozwojowymi lub zaburzeniami zachowania.Zamiast tego nasi doradcy medyczni zalecają rodzicom dokładne rozważenie ryzyka i korzyści. Kompleksowy plan leczenia dzieci z tymi zaburzeniami powinien obejmować terapię poznawczo-behawioralną, szkolenie dla rodziców i specjalistyczne programy edukacyjne, wraz z ewentualną terapią lekową.
Podjęcie decyzji, czy w ogóle stosować któryś z tych leków, a jeśli tak, to który z nich należy podjąć wspólnie z lekarzem dziecka i oprzeć się na kilku ważnych kwestiach. Na przykład, jakie są najbardziej znaczące, niepokojące lub upośledzające objawy Twojego dziecka? Czy są to objawy, które łagodzą leki przeciwpsychotyczne? Czy świadczenia są odpowiednie lub wartościowe dla Ciebie i Twojego dziecka?
Należy również wziąć pod uwagę koszt leku, który może być znaczny. I przejrzyj skutki uboczne leku w świetle historii zdrowia Twojego dziecka, aby upewnić się, że jest to właściwe. Leki te zostały niedostatecznie przebadane na dzieciach pod kątem skutków ubocznych, więc należy również wziąć pod uwagę dowody z badań dorosłych.
Jeśli Twoje dziecko ma współistniejącą chorobę - na przykład ADHD lub depresję - powinieneś upewnić się, że są one leczone. To może złagodzić objawy Twojego dziecka. W przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej dostępne są inne, lepiej zbadane leki, takie jak lit, diwalproeks i karbamazepina, które należy najpierw wypróbować przed rozważeniem atypowych leków przeciwpsychotycznych.
Decydując się na podanie dziecku leku przeciwpsychotycznego sugerujemy stosowanie najmniejszej skutecznej dawki, aby zminimalizować możliwość wystąpienia działań niepożądanych. I upewnij się, że twoje dziecko jest okresowo poddawane ponownej ocenie przez lekarza w celu ustalenia, czy lek jest nadal pomocny i konieczny.
Powrót do góry Czytaj więcej
Rozmowa z lekarzem
Informacje, które tu przedstawiamy, nie mają na celu zastąpienia opinii lekarza. Mamy jednak nadzieję, że pomoże on Tobie i lekarzowi Twojego dziecka określić, czy lek przeciwpsychotyczny jest odpowiedni.
Należy pamiętać, że wiele osób niechętnie rozmawia z lekarzem na temat kosztów leków, a badania wykazały, że przepisując leki, lekarze rutynowo nie biorą pod uwagę ceny. O ile o tym nie wspomnisz, lekarz może założyć, że koszt nie jest dla ciebie czynnikiem.
Wiele osób (w tym lekarze) uważa, że nowsze leki są lepsze. Chociaż jest to naturalne założenie, niekoniecznie jest to prawdą. Badania konsekwentnie pokazują, że wiele starszych leków jest równie dobrych, a w niektórych przypadkach lepszych od nowszych. Pomyśl o nich jako o „wypróbowanych i prawdziwych”, szczególnie jeśli chodzi o ich historię bezpieczeństwa. Nowsze leki nie przeszły jeszcze próby czasu, a nieoczekiwane problemy mogą i pojawiają się po wejściu na rynek.
Oczywiście niektóre nowsze leki na receptę są rzeczywiście skuteczniejsze i bezpieczniejsze. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaletach i wadach nowszych i starszych leków, w tym leków generycznych.
Leki na receptę stają się „generyczne”, gdy patenty firmy na nie wygasają, zwykle po około 12-15 latach. W tym momencie inne firmy mogą produkować i sprzedawać lek.
Leki generyczne są znacznie tańsze niż nowsze leki markowe, ale nie są lekami gorszej jakości. Rzeczywiście, większość leków generycznych pozostaje przydatna wiele lat po ich wprowadzeniu na rynek. Dlatego obecnie ponad 60 procent wszystkich recept w Stanach Zjednoczonych dotyczy leków generycznych.
Inną ważną kwestią do omówienia z lekarzem jest prowadzenie rejestru leków, które zażywasz. Dzieje się tak z kilku powodów:
- Po pierwsze, jeśli spotykasz się z kilkoma lekarzami, każdy może nie wiedzieć, jakie leki przepisali inni.
- Po drugie, ponieważ ludzie różnią się pod względem reakcji na leki, lekarze często przepisują ich kilka, zanim znajdą taki, który działa dobrze lub najlepiej.
- Po trzecie, wiele osób przyjmuje jednocześnie kilka leków na receptę, leków bez recepty i suplementów diety. Mogą wchodzić w interakcje w sposób, który może zmniejszyć korzyści płynące z narkotyku lub być niebezpieczny.
- Wreszcie nazwy leków na receptę - zarówno generyczne, jak i markowe - są często trudne do wymówienia i zapamiętania.
Z tych wszystkich powodów ważne jest, aby prowadzić pisemną listę wszystkich przyjmowanych leków i suplementów oraz okresowo przeglądać ją z lekarzami.
I zawsze upewnij się, że wiesz, jaką dawkę leku Ci przepisano i ile tabletek masz codziennie przyjmować. Twój lekarz powinien przekazać Ci te informacje. Wypełniając receptę w aptece lub otrzymując ją pocztą, sprawdź, czy dawka i liczba tabletek dziennie na opakowaniu odpowiada ilości, którą zalecił lekarz.
Powrót do góry Czytaj więcej
Jak oceniliśmy leki przeciwpsychotyczne
Nasza ocena opiera się przede wszystkim na niezależnym przeglądzie naukowym dowodów dotyczących skuteczności, bezpieczeństwa i działań niepożądanych leków przeciwpsychotycznych. Zespół lekarzy i naukowców z Oregon Health & Science University Evidence-Based Practice Centre przeprowadził analizę w ramach projektu Drug Effectiveness Review Project (DERP). DERP to pierwsza tego rodzaju wielopaństwowa inicjatywa mająca na celu ocenę porównawczej skuteczności i bezpieczeństwa setek leków na receptę.
Podstawę niniejszego raportu stanowi streszczenie analizy DERP leków przeciwpsychotycznych. Konsultant Consumer Reports Best Buy Drugs jest również członkiem zespołu badawczego z siedzibą w Oregonie, który nie ma interesów finansowych w żadnej firmie farmaceutycznej ani produkcie.
Pełny przegląd DERP leków przeciwpsychotycznych jest dostępny pod adresem //derp.ohsu.edu/about/final-documentdisplay.cfm. (Jest to długi i techniczny dokument napisany dla lekarzy).
Metodologia raportów konsumenckich Best Buy Drugs jest opisana bardziej szczegółowo w sekcji Metody na CRBestBuyDrugs.org.
Powrót do góry Czytaj więcej
Udostępnianie tego raportu
Ten raport objęty prawami autorskimi można pobrać bezpłatnie, przedrukować i rozpowszechniać do indywidualnego, niekomercyjnego użytku bez zgody Consumer Reports & circledR; pod warunkiem, że jest to wyraźnie przypisane do raportów konsumenckich Best Buy Drugs. ™ Zachęcamy do szerokiego rozpowszechniania, jak również w celu informowania konsumentów. Jednak Consumer Reports nie upoważnia do wykorzystywania jego nazwy ani materiałów w celach handlowych, marketingowych lub promocyjnych. Każda organizacja zainteresowana szerszą dystrybucją tego raportu powinna wysłać e-mail na adres [email protected]. Raporty konsumenckie Best Buy Drugs ™ jest zastrzeżoną własnością Consumers Union. We wszystkich cytatach z materiału należy podawać źródło Consumer Reports Best Buy Drugs ™.
© 2012 Consumers Union of U.S. Inc.
Powrót do góry Czytaj więcej
O nas
Consumers Union, wydawca Consumer Reports & circledR; magazyn, jest niezależną organizacją non-profit, której misją od 1936 roku jest dostarczanie konsumentom bezstronnych informacji o towarach i usługach oraz tworzenie uczciwego rynku. Jej witryna internetowa to www.CRBestBuyDrugs.org. Witryna czasopisma to ConsumerReports.org.
Stworzenie tych materiałów było możliwe dzięki grantowi z programu dotacji Prokuratora Generalnego ds. Edukacji Konsumentów i Przepisujących Lekarza, który jest finansowany z wielostopniowego rozstrzygania roszczeń konsumentów dotyczących oszustw związanych z wprowadzaniem do obrotu leku na receptę Neurontin.
Fundacja Engelberga przyznała znaczną dotację na sfinansowanie powstania projektu w latach 2004-2007. Dodatkowe początkowe fundusze pochodziły z National Library of Medicine, części National Institutes of Health. Bardziej szczegółowe wyjaśnienie projektu jest dostępne na CRBestBuyDrugs.org.
Przestrzegaliśmy rygorystycznego procesu redakcyjnego, aby upewnić się, że informacje zawarte w tym raporcie i na stronie internetowej Best Buy Drugs Consumer Reports są dokładne i opisują ogólnie przyjęte praktyki kliniczne. Jeśli znajdziemy błąd lub zostaniemy o nim powiadomieni, poprawimy go tak szybko, jak to możliwe. Jednak Consumer Reports i jego autorzy, redaktorzy, wydawcy, licencjodawcy i dostawcy nie mogą być odpowiedzialni za błędy medyczne lub pominięcia ani za jakiekolwiek konsekwencje wykorzystania informacji w tej witrynie. Więcej informacji można znaleźć w naszej umowie użytkownika na CRBestBuyDrugs.org.
Raporty konsumenckie Best Buy Drugs nie powinny być traktowane jako substytut konsultacji z lekarzem lub pracownikiem służby zdrowia. Ten raport i informacje o CRBestBuyDrugs.org mają na celu usprawnienie komunikacji z lekarzem, a nie jej zastąpienie.
Powrót do góry Czytaj więcej
Bibliografia
- Apps J, Winkler J, Jandrisevits MD, Apps J, Winkler J, Jandrisevits MD. Choroby afektywne dwubiegunowe: objawy i leczenie u dzieci i młodzieży. Pediatr Nurs. 2008; 34: 84-8.
- Arango C, Robles O, Parellada M, Fraguas D, Ruiz-Sancho A, Medina O, Zabala A, Bombin I, Moreno D. Olanzapine w porównaniu do kwetiapiny u nastolatków z pierwszym epizodem psychotycznym. Eur. Psychiatria dziecięca i młodzieżowa. 2009; 18: 418-28.
- Barzman DH, DelBello MP, Adler CM, Stanford KE, Strakowski SM. Skuteczność i tolerancja kwetiapiny w porównaniu z diwalproeksem w leczeniu impulsywności i reaktywnej agresji u młodzieży ze współwystępującymi zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi i zaburzeniami zachowania destrukcyjnego. Journal of Child & Adolescent Psychopharmacology. 2006; 16: 665-70.
- Centrum Kontroli Chorób. Prevalence of Autism Spectrum Disorders-Autism and Developmental Disabilities Monitoring Network, United States, 2006. MMWR. 2009; 58 (SS10): 1-20.
- Correll CU, Manu P, Olshanskiy V, Napolitano B, Kane JM, Malhotra AK. Ryzyko kardiometaboliczne leków przeciwpsychotycznych drugiej generacji podczas pierwszego użycia u dzieci i młodzieży. Journal of American Medical Association. 28 października 2009. 302: 1765-1773.
- Cummings CM, Fristad MA, Cummings CM, Fristad MA. Choroba afektywna dwubiegunowa u dzieci: rozpoznanie w podstawowej opiece zdrowotnej. Curr Opin Pediatr. 2008; 20: 560-5.
- Findling RI, McNamara NK, Branicky LA, Schluchter MD, Lemon E, Blumer JL. Badanie pilotażowe z podwójnie ślepą próbą dotyczące stosowania rysperydonu w leczeniu zaburzeń zachowania. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 2000; 39: 509-16.
- Findling RL, Nyilas M, Forbes RA, McQuade RD, Jin N, Iwamoto T, Ivanova S, Carson WH, Chang K. badanie kontrolowane placebo. Journal of Clinical Psychiatry. 2009; 70: 1441-51.
- Goldstein BI. Dziecięce zaburzenie afektywne dwubiegunowe: coś więcej niż problem z temperamentem. Pediatria. 2010; 125: 1283-5.
- Haas M, Delbello MP, Pandina G, Kushner S, Van Hove I, Augustyns I, Quiroz J, Kusumakar V. Risperidone w leczeniu ostrej manii u dzieci i młodzieży z chorobą afektywną dwubiegunową: randomizowany, podwójnie zaślepiony, kontrolowany placebo nauka. Zaburzenia afektywne dwubiegunowe. 2009; 11: 687-700.
- Hazell P, Williams R, Hazell P, Williams R. Przegląd redakcyjny: Zmieniające się poglądy na temat młodzieńczych zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i wszechobecnych zaburzeń rozwojowych. Curr Opin Psychiatry. 2008; 21: 328-31.
- Luby J, Mrakotsky C, Stalets MM, Belden A, Heffelfinger A, Williams M, Spitznagel E. Risperidone u dzieci w wieku przedszkolnym z zaburzeniami ze spektrum autyzmu: Badanie bezpieczeństwa i skuteczności. Journal of Child & Adolescent Psychopharmacology. 2006; 16: 575-87.
- Maglione M, i in. Stosowanie nietypowych leków przeciwpsychotycznych poza wskazaniami: aktualizacja. Przegląd porównawczy efektywności nr 43. (przygotowany przez Southern California / RAND Evidence-based PracticeCenter na podstawie umowy nr HHSA290-2007-10062-1.) Publikacja AHRQ nr 11-EHC087-EF. Rockville, MD: Agency for Healthcare Research and Quality. Wrzesień 2011.
- Marcus RN, Owen R, Kamen l, Manos G, McQuade RD, Carson WH, Aman MG. Kontrolowane placebo badanie arypiprazolu z ustaloną dawką u dzieci i młodzieży z drażliwością związaną z zaburzeniami autystycznymi. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 2009; 48: 1110-9.
- McCracken JT, i in. Risperidon u dzieci z autyzmem i poważnymi problemami behawioralnymi. New England Journal of Medicine. 2002; 347: 314-21.
- Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego. Choroba afektywna dwubiegunowa wśród dzieci. Dostępne pod adresem nimh.nih.gov/ statistics / 1bipolar_child.shtml. Dostęp 10 marca 20011.
- Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego. Schizofrenia. Dostępne pod adresem nimh.nih.gov/statistics/ 1SCHIZ.shtml. Dostęp 10 marca 20011.
- Jednostki badawcze sieci ds. Autyzmu w psychofarmakologii dziecięcej. Leczenie zaburzeń autystycznych risperidonem: długoterminowe korzyści i zaślepione przerwanie leczenia po 6 miesiącach. American Journal of Psychiatry. 2005; 162: 1361-9.
- Seeman P. Nietypowe leki przeciwpsychotyczne: mechanizm działania. Czy J Psychiatry. 2002 luty; 47: 27-38.
- Snyder R, Turgay A, Aman M, Binder C, Fisman S, Carroll A.Wpływ risperidonu na zachowanie i destrukcyjne zaburzenia zachowania u dzieci z mniejszym IQ. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 2002; 41: 1026-36.
Uwaga: jeśli w polu ceny znajduje się plik
Zawęź listę
- Tylko rekomendacje Best Buy
- Tylko ogólne
- Dostępność programu o niskich kosztach miesięcznych
- Tylko nazwa marki
- Tylko spastyczność
- Tylko skurcze
- Tylko OTC
- Tylko Rx
