Zrozumieć heliofobię: strach przed światłem słonecznym

Heliofobia odnosi się do intensywnego, czasem irracjonalnego lęku przed słońcem. Niektóre osoby z tym schorzeniem obawiają się również jasnego światła w pomieszczeniach. Słowo heliofobia ma swoje korzenie w greckim słowie helios, które oznacza słońce.

U niektórych osób heliofobia może być spowodowana skrajnym lękiem przed rakiem skóry. Inni mogą odczuwać głęboki, przytłaczający lęk przed zmarszczkami i fotostarzeniem.

Istnieją dwa rodzaje fobii, proste i złożone. Proste fobie są również znane jako fobie specyficzne. Heliofobia to specyficzna fobia. Podobnie jak wszystkie fobie, heliofobia jest zaburzeniem lękowym.

Wszystkie fobie są naznaczone osłabiającym i ekstremalnym strachem lub niepokojem, które czasami prowadzą do ataków paniki. Ktoś z fobią może zrobić wiele, aby uniknąć napotkania przyczyny swojego lęku. Nawet przewidywanie obiektu może również wywołać atak paniki.

Fobie mogą zakłócać zdolność pełnego uczestnictwa w zajęciach, obniżając jakość życia. Dla kogoś z heliofobią może to oznaczać, że nigdy nie wychodzisz na zewnątrz w ciągu dnia. Inni mogą potrzebować dużo ubrań, zetrzeć odsłoniętą skórę z filtrem przeciwsłonecznym i osłonić oczy ciemnymi okularami przed wyjściem na zewnątrz.

Jakie są objawy heliofobii?

Obiekt wywołujący strach i niepokój różni się od fobii do fobii. Jednak objawy są takie same we wszystkich fobiach. Objawy heliofobii obejmują:

• natychmiastowe, intensywne zdenerwowanie w obliczu potrzeby wyjścia na zewnątrz w świetle słonecznym
• zwiększony niepokój podczas myślenia o wyjściu na zewnątrz lub przebywaniu na słońcu
• niemożność przezwyciężenia tych uczuć, nawet w obliczu eliminacji ważnych czynności, takich jak dowożenie dzieci do szkoły czy dojazdy do pracy
• atak paniki
• przyspieszone bicie serca
• szybki oddech lub duszność
• uczucie łomotania w klatce piersiowej
• spocone dłonie lub pocenie się na całej powierzchni
• gorąco mi
• drżący
• nudności lub mdłości
• podwyższone ciśnienie krwi

Kiedy przebywanie poza słońcem NIE jest fobią?

W niektórych przypadkach możesz cierpieć na schorzenie, które wymaga ograniczenia lub unikania ekspozycji na słońce. To nie to samo, co heliofobia, ponieważ unikanie słońca w takich przypadkach nie jest irracjonalne ani spowodowane nadmiernym strachem. Warunki te obejmują:

• Chemiczna nadwrażliwość na światło (alergia na słońce). Leki doustne lub miejscowe, a także niektóre płyny do skóry, mogą powodować nadwrażliwość skóry na promienie UV, powodując reakcje fototoksyczne. Nie wszyscy ludzie reagują na światłoczułość. Leki powodujące nadwrażliwość na światło obejmują antybiotyki, takie jak tetracyklina i niektóre trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.
• Warunki autoimmunologiczne. Osoby z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń i twardzina skóry, mogą mieć nadwrażliwość na światło (podwyższona wrażliwość na słońce).
• Dziedziczne fotodermatozy. Niektóre formy nadwrażliwości na światło mają związek dziedziczny i są spowodowane jednym defektem genu. Te choroby są rzadkie. Zawierają:
  • Xeroderma pigmentosum (XP), autosomalna recesywna choroba genetyczna, która powoduje ekstremalną wrażliwość na niszczące DNA działanie światła słonecznego. Osoby z XP muszą przez cały czas chronić swoją skórę przed światłem słonecznym. Wiele osób z tym schorzeniem wychodzi na zewnątrz dopiero po zmroku. Inni noszą odzież ochronną i filtry przeciwsłoneczne. XP może uszkodzić niezabezpieczoną skórę, powieki i czubek języka, utrudniając kontrolę.
  • Porfirie, rzadkie, dziedziczne zaburzenie krwi.

Co powoduje heliofobię?

Podobnie jak wszystkie fobie, heliofobia może rozwinąć się w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Nie do końca wiadomo, dlaczego ludzie nabierają specyficznych fobii, w tym heliofobii.

• W niektórych przypadkach traumatyczne zdarzenie może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia heliofobii. Na przykład osoba, która w dzieciństwie doznała bardzo poważnego oparzenia słonecznego, może przestraszyć się, że to się powtórzy, nawet przy ograniczonej ekspozycji na słońce.
• Heliofobia może być również wyuczoną odpowiedzią. Jeśli rodzic lub inna osoba dorosła cierpi na heliofobię, może przekazać ten strach swoim dzieciom.
• Podobnie jak w przypadku każdego zaburzenia lękowego, fobie mogą mieć związek genetyczny lub dziedziczny. Może to spowodować lub pogorszyć heliofobię.
• Ekspozycja na media może również powodować lub nasilać heliofobię. Ciągłe czytanie lub słuchanie wiadomości na temat skutków starzenia się światła słonecznego może wywołać u niektórych ludzi lęk przed słońcem.

Jak rozpoznaje się heliofobię?

Twój lekarz lub terapeuta może zdiagnozować heliofobię, rozmawiając z tobą i zadając pytania dotyczące twoich fizycznych i psychicznych objawów. Ocenią również ogólny poziom lęku.

Twoja historia medyczna, społeczna i psychiatryczna zostanie wzięta pod uwagę. Twój lekarz może również chcieć wiedzieć, czy w Twojej rodzinie występują fobie lub zaburzenia lękowe.

Czy istnieje lekarstwo na heliofobię?

Fobie są bardzo uleczalne. Jeśli heliofobia przeszkadza w cieszeniu się życiem, istnieje kilka metod leczenia, które mogą pomóc. Zawierają:

Terapia ekspozycyjna

Ta forma psychoterapii wymaga konsekwentnej i wielokrotnej ekspozycji na światło słoneczne, aż strach przed nim całkowicie zniknie.

Terapia ekspozycyjna jest zazwyczaj nadzorowana. Twój terapeuta może rozpocząć terapię, myśląc o przebywaniu na słońcu. W końcu, kiedy będziesz gotowy, możesz zostać poproszony o wystąpienie bardzo krótkich wybuchów ekspozycji na słońce. Dzienniki są czasami łączone z terapią ekspozycyjną.

Terapia poznawczo-behawioralna

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) wykorzystuje niektóre elementy terapii ekspozycji, wraz z technikami zaprojektowanymi, aby pomóc Ci lepiej zrozumieć swoje myśli, emocje i zachowania.

Twój terapeuta zapewni Ci ramy dla kilku ćwiczeń, które mają na celu wyeliminowanie fobii i zmniejszenie lęku.

Lek

Leki przeznaczone do leczenia lęku mogą być korzystne w przypadku heliofobii. Mogą być przepisywane bez dodatkowego leczenia lub mogą być stosowane w połączeniu z psychoterapią.

Przepisywane leki mogą obejmować beta-blokery, środki uspokajające lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jednak leki uspokajające mogą czasami prowadzić do uzależnienia, więc zazwyczaj nie są lekami pierwszego rzutu.

Gdzie szukać pomocy w przypadku fobii

Organizacje te specjalizują się w leczeniu zdrowia psychicznego. Odwiedź ich strony internetowe, aby uzyskać więcej informacji na temat możliwości leczenia fobii w Twojej okolicy:

• Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne
• Stowarzyszenie Lęku i Depresji w Ameryce
• Zdrowie psychiczne Ameryka
• National Alliance on Mental Illness (NAMI)

Podsumowując

Heliofobia to zaburzenie lękowe, o którym mowa w skrajnym lęku przed światłem słonecznym. Jego pierwotna przyczyna nie jest do końca poznana, chociaż niektórzy przypisują wczesne traumatyczne przeżycie dotyczące słońca jako jego przyczyny.

Heliofobia jest wysoce uleczalna. Osoby z heliofobią mogą odnieść korzyści z praktyk psychoterapeutycznych, takich jak terapia poznawczo-behawioralna i terapia ekspozycyjna. Pomocne mogą być również leki przeciwlękowe.