Od czasu wydania debiutanckiej powieści autor jest w ciągłym ruchu. Teraz mówią o potrzebie odpoczynku i bycia widzianymi na ich własnych warunkach.
Dobra wiadomość: Life Balms - seria wywiadów na temat rzeczy, ludzi i praktyk, które zapewniają nam dobre samopoczucie i rozwój - powraca.
Zła wiadomość: ta instalacja skupiająca się na niepowtarzalnym Akwaeke Emezi jest ostatnią. W każdym razie do tego biegu. Ale nie chowajmy ledy.
Od czasu opublikowania „Freshwater”, książki o odkrywaniu „metafizyki tożsamości i bycia”, całe życie Emezi się zmieniło.
Tego należało się spodziewać po każdym pisarzu po raz pierwszy, ale szczególnie takim, który określa siebie jako nie-człowieka żyjącego w przestrzeniach liminalnych.Od początku do końca powieść autobiograficzna rozkwita w pełni na niezbadanych terytoriach, przynajmniej w wyobraźni czytelników na „zachodzie”, gdzie książka została pierwotnie wydana.
Jednak w domu Emezi w Nigerii ta odwieczna rzeczywistość Igbo nie jest nowa. „Dla niektórych ta książka to robota” - powiedział Emezi. A ta praca - pisanie, czytanie, relacjonowanie, nawet gdy rzecz jest obca - jest czymś, co nakazuje „Słodkowodna”.
Podczas gdy droga od wprowadzenia powieści na świat nie była nudna, „Słodkowodna” to zaledwie początek. (Emezi sprzedał już dwie kolejne książki, a dwie kolejne są w toku, wszystkie zapisane na ich osobistym kanale na Twitterze).
„[M] co najważniejsze + w kategoriach cielesnych” - napisał na Twitterze Emezi. „Out queer + trans czarnoskóry / afrykański / nigeryjski autor piszący o zmarginalizowanych rzeczywistościach, o queer + transseksualiści i rozwijający się podczas tworzenia tej pracy jest znaczący”.
Przeczytaj nasz czat poniżej, aby zajrzeć do świata i procesów Emezi, gdy dostosowują się i ponownie kalibrują do sukcesu, który niewątpliwie jest daleki od zakończenia.
Na razie nie chcę się z tobą żegnać, więc po prostu powiem ci dobranoc. Dziękuję za przeczytanie serii. To było prawdziwe.
Amani Bin Shikhan: Lubię zaczynać od zadania bardzo podstawowego pytania: Jak się masz?
Akwaeke Emezi: W porządku! W zeszłym tygodniu miałam swoje ostatnie wydarzenie poświęcone książce, więc jestem na pół wakacjach i odzyskanie czasu dla siebie i pisania to dla mnie ogromna ulga.
AB: Ach, gratulacje! Wiem, że przez całą dobę pracowałeś nad promocją swojej debiutanckiej powieści „Freshwater”, jednocześnie pracując jednocześnie nad przyszłymi projektami. W jaki sposób wracałeś do tego, by znów mieć trochę więcej czasu? Jak dekompresujesz z tego początkowego uruchomienia?
AE: Leżałem na kanapie i oglądałem Netflix przez dwa dni, haha! I starałem się być dla siebie delikatny - nie czuć się, jakbym absolutnie musiał wskoczyć z powrotem do poprawek i innych projektów, jakbym mógł wziąć kilka dni wolnego.
AB: Które programy oglądasz?
AE: Obecnie oglądam „BoJack Horseman” i „Psych”. Dużo skaczę po pokazach.
AB: Jak inaczej jesteś dla siebie delikatny? Często tweetujesz o rzeczach takich jak #operationbeast, które wymagają wykonywania, wykonywania, wykonywania. Jak równoważysz obie strony?
AE: Nauczyłem się, że jestem dla siebie delikatny jest część produktywności. Jeśli się wypalę, nie będę wykonywał pracy w takim tempie ani w jakości, jakiej chcę, więc odpoczynek nie jest luksusem, a jest koniecznością. Na przykład dobre samopoczucie jest priorytetem, ponieważ najlepsza praca przychodzi po tym, zamiast najpierw forsować ją i myśleć: Och, dopiero później nadrobię zaległości w swoim samopoczuciu. Szczerze mówiąc, jest to niezrównoważone i nieefektywne.
AB: Czy idea odpoczynku jako istotnego aspektu Twojego planu pracy zawsze była częścią Ciebie? A może było to coś, czego nauczyłeś się po drodze?
AE: Myślę, że nauczyłem się tego na siłę, haha. Byłem na ostrym dyżurze tego lata i przez większość roku byłem na fizjoterapii z powodu uszkodzeń, które stres powoduje w moim ciele.
AB: Cholera, przepraszam. Czy mógłbyś krótko nakreślić, jak wyglądał dla Ciebie ten czas?
AE: Tak, jasne. Byłem na trzech małych „wycieczkach”: kiedy książka została wydana; Londyn w czerwcu z premierą brytyjskiej edycji; Niemcy we wrześniu, aby uruchomić niemiecką edycję. I za każdym razem kończyłem to wcześniej, ponieważ ciężko było mi przeżyć. Same wydarzenia są cudowne, uwielbiam kontaktować się z ludźmi, ale potem zdarza się katastrofa i samotność, która jest dla mnie naprawdę niebezpieczna.
Tak więc wraz z zespołem zastanawiamy się, jakich udogodnień potrzebuję w przyszłości, aby tournee było możliwe. Wygląda na to, że zawsze będę potrzebować bliskiego przyjaciela. Jest taki wspaniały esej Riversa Solomona, który kazał mi pomyśleć o micie, że możemy to zrobić sami, jak naprawdę potrzebujemy innych ludzi, aby utrzymać nas przy życiu, i zrozumieć, że to nie jest „słabość”, więc możemy odpuścić wstyd i poczucie winy, że nie mogę tego zrobić sam.
Nie interesuje mnie bycie odpornym. Interesuje mnie, aby ludzie byli dla mnie delikatni, upewniając się, że dostaję to, czego potrzebuję. Ale nie żyjemy w delikatnym świecie.
AB: Jak często podróżowałeś w tym roku?
AE: Każda noga to może tydzień podróży? Szczerze mówiąc, nie całkiem pamiętam… przez większość tego roku panowała mgła. To tak, jakby Twoje życie zmieniało się w zawrotnym tempie i musisz ciągle się zmieniać, aby nadążyć za tym, i ledwo masz oddech, aby przetworzyć te zmiany dla siebie, nie mówiąc już o tym, jak wszyscy wokół ciebie również reagują na te zmiany. Tracisz gówno ludzi.
AB: Patrząc z zewnątrz, wydawało się, że przez większość tego roku musieliście twierdzić i umacniać siebie, jeśli chodzi o to, jak ludzie będą postrzegać płeć i kategoryzować was jako osobę i autora. Czy to trafna rzecz do powiedzenia?
AE: Tak, czułem się jak wiele walki, aby nie być niewidocznym, aby integralność pracy miała szansę tam, by nie została pochłonięta przez historie i rzeczywistość innych ludzi.
AB: Co oglądałeś, czytałeś w tamtym czasie?
AE: Zawsze czytam spekulatywne fikcje, aby zabrać mnie do innych światów, abym mógł odpocząć od tego. Spędzam też dużo czasu marząc o budowaniu życia, które chcę i łącząc to z historiami, które chcę opowiedzieć, ponieważ pisanie tych książek jest moim szczęśliwym miejscem i jest to taki prezent, że opiekują się mną w zamian, faktycznie dając mnie stabilność finansowa. To gówno zmienia życie.
AB: Więc piszesz tę książkę, publikujesz ją i pochłania większą część twojego roku. Jak wydostajesz się z tego procesu?
AE: W rzeczywistości książka nie była najbardziej wymagającą rzeczą w tym roku. To była zdecydowanie ogromna i intensywna część, ale jednocześnie moje ciało przeżywało kryzys. Więc jest wiele problemów zdrowotnych, sprzedaliśmy moją trzecią i czwartą książkę, cały stres interpersonalny, więc to tak, jakby było stado różnych rzeczy konsumujących w tym samym czasie.
Musiałem nauczyć się mówić ludziom, jak źle się dzieje, aby mogli pomóc, ponieważ nie zamierzałem tego zrobić sam. Z zewnątrz wszystko wygląda błyszcząco, bo tak, masz cały ten sukces zawodowy.
AB: Uważam, że jest to jedna z najtrudniejszych rzeczy: przypominanie ludziom, że wyglądający na zewnątrz błyszczący nie ujawnia niczego o życiu osobistym. Mówiąc osobiście, to było niezwykle irytujące, że jeden z najtrudniejszych lat w moim życiu osobistym był jednym z najlepszych lat w życiu zawodowym.
AE: Ugh, tak! Tak wiele razy chcę potrząsać ludźmi i wrzeszczeć im w twarz, że Instagram nie jest dokładnym odzwierciedleniem czegokolwiek! To dziwne, że staje się coraz bardziej widoczne, a jednocześnie coraz bardziej niewidoczne.
AB: Jak się z tym liczysz? Jakie negocjacje przeprowadziłeś z tym doświadczeniem?
AE: Myślę, że największą zmianą było to, że moje media społecznościowe są znacznie mniej osobiste, odkąd ukazała się książka. Musiałem filtrować w sposób, w jaki wcześniej nie musiałem tego robić, aby chronić siebie i stworzyć niezbędny dystans między tym widzialnym publicznym ja, którym wciąż jestem, ale nie tylko innym mną, który jest teraz bardziej prywatny.
AB: Tak, całkowicie rozumiem. A co z mediami społecznościowymi?
AE: Generalnie stałem się mniej dostępny. Ciągle myślę o tym opisie Beyoncé jako niewidocznej, ale niedostępnej, i trochę to mi się podoba. Dla mnie brak dostępności w dużym stopniu dotyczy ochrony. Moje możliwości nie wzrosły wraz z tym sukcesem. Jeśli już, stałem się o wiele bardziej kruchy.
Nie interesuje mnie bycie odpornym. Interesuje mnie, aby ludzie byli dla mnie delikatni, upewniając się, że dostaję to, czego potrzebuję. Ale nie żyjemy w delikatnym świecie.
W tym momencie stres jest śmiertelny, więc dostosowałem się do tego, ponieważ inni ludzie często nie dostosują się do ciebie, chyba że tego zażądasz. Na przykład wszystkie zapytania przechodzą przez moich agentów, mam asystenta, założyłem bufory, aby się chronić.
Nie odkryłem wschodzącej części, aż do śmierci Prince'a, więc sprawdziłem to i zdałem sobie sprawę, że mamy te same znaki słońca / wschodu, co mnie uszczęśliwiło.
AB: Bardzo się cieszę, że znalazłeś stabilizację tempa, która odpowiada Twoim potrzebom. To gówno jest tak wyczerpujące i często dotyczy wszystkiego oprócz pracy. W te wyjątkowo trudne dni, co uważalibyście za „balsamy na życie”? Co w dzisiejszych czasach zapewnia ci spokój ducha i serce?
AE: Jednym z balsamów mojego życia jest projektowanie wnętrz, haha. Jak tylko zapłacono mi za część umowy na dwie książki, w ciągu miesiąca wyremontowałem całe mieszkanie i teraz wygląda to jak ta mała przystań ze złotymi akcentami i tonami roślin.
Jestem naprawdę dobry w sprawianiu, by moje domy były jak ciche sanktuaria, a to działa jak bezpieczna bańka, która może mnie naładować i wyśrodkować.
Moją idealną równowagą jest przebywanie w domu i spokojna praca nad wieloma książkami, które mam w toku. To dużo spokoju.
AB: To jest energia. Jaki jest twój wykres urodzenia?
AE: OK, więc jestem słońcem Bliźniąt, księżycem Wagi i wschodzącym Skorpionem. Nie odkryłem wschodzącej części, aż do śmierci Prince'a, więc sprawdziłem to i zdałem sobie sprawę, że mamy te same znaki słońca / wschodu, co mnie uszczęśliwiło.
AB: Wow, dwie legendy. Porozmawiaj ze mną o swoim świecie; jak całkowicie tworzysz dla siebie nowe konstelacje. Jak ta praktyka utrzymuje cię przy życiu, kiedy wszystko inne zagraża?
AE: Jedną z rzeczy, która jest naprawdę intymna w „Freshwater” jest to, że pokazuje świat, który zawsze miałem potajemnie na pierwszym miejscu. Prawie kilka razy śmierć z powodu samobójstwa doprowadziła mnie do domu, że nie mogę przetrwać na tym świecie, więc pozostanie we własnym świecie to jedyny sposób na przetrwanie tego wcielenia.
Jestem wdzięczny „Freshwater”, ponieważ napisanie go wyrzeźbiło dla mnie drzwi w tej rzeczywistości i było tak, jakby… och cholera, to jest prawdziwe, to jest prawda. Muszę tu zostać, żeby było dobrze. Nic dziwnego, że zawsze miałem problemy w tym innym świecie cielesnym.
Jestem też naprawdę szczęśliwy, że mam nieludzkich przyjaciół, którzy też nie mieszkają w świecie cielesnym, więc nie jestem sam i możemy się dzielić i łączyć, a to pomaga nam wszystkim lepiej radzić sobie z wcieleniem. Jedną z moich wielkich nadziei związanych z „Freshwater” jest to, że otwiera on możliwości dla innych odizolowanych, ucieleśnionych nieludzi - możliwości, że nie są sami, nie są szaleni i że te własne światy są całkowicie ważne.
Balsamy na życie Akwaeke
- Czytanie. Obecnie seria komiksów „Saga” napisana przez Briana K. Vaughana i zilustrowana przez Fionę Staples. Mój mag mi to polecił i delektuję się nim po kolei.
- Projektowanie wnętrz. Niedawno spędziłem miesiąc na przeróbce mojego mieszkania na Brooklynie. Uwielbiam takie projekty. Projektowanie przestrzeni jest dla mnie medytacją; Mogę spędzać godziny na planowaniu tego w mojej głowie. Dzięki temu jestem zajęty i poza mediami społecznościowymi w dobry sposób. To hobby, które mogę zachować dla siebie i dla siebie, to wycinanie prywatnych sanktuariów.
- Światło słoneczne. Próbuję wrócić do życia bez zimy. Zrobiłem to rok, kiedy mieszkałem na Trynidadzie. Ogromnie zmniejszyło to moją depresję, a moja skóra wyglądała niesamowicie.
Jak myśli Akwaeke? Śledź ich podróż na Twitterze i Instagramie.
Amani Bin Shikhan jest pisarką i badaczką kultury zajmującą się muzyką, ruchem, tradycją i pamięcią - zwłaszcza gdy się pokrywają. Zdjęcie: Asmaà Bana.
-of-the-knee.jpg)
