Depresja nastolatków

Co to jest depresja nastolatków?

Zaburzenie psychiczne i emocjonalne znane jako depresja nastolatków nie różni się medycznie od depresji dorosłych. Jednak objawy u nastolatków mogą objawiać się inaczej niż u dorosłych.

Może tak być, ponieważ nastolatki stają przed różnymi wyzwaniami społecznymi i rozwojowymi, takimi jak presja rówieśników, zmieniające się poziomy hormonów i rozwijające się ciała.

Depresja może wiązać się z wysokim poziomem stresu, lęku i - w najpoważniejszych scenariuszach - samobójstwem. Może również wpływać na te aspekty życia nastolatka:

• życie osobiste (które odnosi się do tego, jak dana osoba się czuje, myśli lub zachowuje, gdy jest sama i z dala od innych)
• życie szkolne
• życie zawodowe
• życie towarzyskie
• życie rodzinne

Może to prowadzić do izolacji społecznej i innych problemów.

Depresja nie jest stanem, z którego ludzie mogą się „wyrwać” lub po prostu „rozweselić”. To prawdziwa choroba, która może wpływać na życie człowieka pod każdym względem, jeśli nie jest odpowiednio leczona.

Według National Institute of Mental Health (NIMH) około 3,2 miliona Amerykanów w wieku od 12 do 17 lat miało przynajmniej jeden epizod dużej depresji w 2017 roku. Stanowią oni 13,3 procent 12-17-latków w Stanach Zjednoczonych.

Kobiety były około trzy razy bardziej narażone na wystąpienie epizodu depresyjnego niż mężczyźni.

Jak rozpoznać depresję u nastolatka?

Rodzicom często trudno jest zauważyć objawy depresji. Depresja jest czasami mylona z typowymi uczuciami związanymi z dojrzewaniem i przystosowaniem się do nastolatków.

Jednak depresja to coś więcej niż nuda czy brak zainteresowania szkołą. Według American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (AACAP) objawy depresji nastolatków obejmują:

• sprawianie wrażenia smutku, rozdrażnienia lub płaczu
• zmiany apetytu lub masy ciała
• zmniejszone zainteresowanie czynnościami, które kiedyś uważano za przyjemne
• regularne skargi na nudę
• spadek energii
• Trudności z koncentracją
• poczucie winy, bezwartościowości lub bezradności
• nadużywanie alkoholu lub narkotyków
• poważne zmiany w nawykach związanych ze snem
• mówienie o samobójstwie lub myślenie o nim
• wycofanie się z przyjaciół lub zajęć pozalekcyjnych
• pogorszenie wyników w szkole

Niektóre z tych objawów nie zawsze mogą wskazywać na depresję. Zmiany apetytu są często normalne, a mianowicie w okresach gwałtownego wzrostu, a zwłaszcza gdy nastolatek uprawia sport.

Jednak zwracanie uwagi na zmieniające się zachowania nastolatka może pozwolić ci pomóc mu, gdy jest w potrzebie.

Zachowanie samookaleczające

Znakiem ostrzegawczym są również zachowania samookaleczające, takie jak skaleczenie lub spalenie.Te zachowania mogą być rzadkie u dorosłych, ale częściej występują u nastolatków.

Intencją tych zachowań zwykle nie jest zakończenie życia, ale należy je traktować bardzo poważnie. Zwykle są przemijające i zwykle kończą się, gdy nastolatek rozwija lepszą kontrolę impulsów i inne umiejętności radzenia sobie.

Zapobieganie samobójstwom

Jeśli uważasz, że komuś bezpośrednio grozi samookaleczenie lub zranienie innej osoby:

• Zadzwoń pod numer 911 lub lokalne służby ratunkowe.
• Pozostań z tą osobą do czasu przybycia pomocy.
• Usuń wszystkie pistolety, noże, lekarstwa i inne rzeczy, które mogą spowodować obrażenia.
• Słuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, nie gróź ani nie krzycz.

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, rozważa samobójstwo, poproś o pomoc gorącą linię pomocy w sytuacjach kryzysowych lub zapobiegania samobójstwom. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 800-273-8255.

Co powoduje depresję nastolatków?

Nie ma jednej znanej przyczyny depresji wśród nastolatków. Wiele przyczyn może prowadzić do depresji.

Różnice w mózgu

Badania wykazały, że mózgi nastolatków są strukturalnie inne niż mózgi dorosłych. Nastolatki z depresją mogą również mieć różnice hormonalne i różne poziomy neuroprzekaźników.

Neuroprzekaźniki to kluczowe substancje chemiczne w mózgu, które wpływają na sposób komunikowania się komórek mózgowych. Odgrywają ważną rolę w regulowaniu nastrojów i zachowań.

Neuroprzekaźniki, które są ważne dla naszego zrozumienia depresji, to serotonina, dopamina i norepinefryna.

Według dostępnych badań niski poziom tych neuroprzekaźników może przyczyniać się do depresji.

Traumatyczne wydarzenia z wczesnego życia

Większość dzieci nie ma dobrze rozwiniętych mechanizmów radzenia sobie. Traumatyczne wydarzenie może pozostawić niezatarte wrażenie.

Utrata rodzica lub przemoc fizyczna, emocjonalna lub seksualna może mieć trwały wpływ na mózg dziecka, co może przyczynić się do depresji.

Odziedziczone cechy

Badania pokazują, że depresja ma składnik biologiczny. Może być przekazywany z rodziców na ich dzieci.

Dzieci, które mają jednego lub więcej bliskich krewnych z depresją, zwłaszcza rodziców, są bardziej narażone na depresję.

Wyuczone wzorce negatywnego myślenia

Nastolatki regularnie narażone na pesymistyczne myślenie, zwłaszcza ze strony rodziców, mogą również rozwinąć depresję. Może brakować im pozytywnych przykładów pokonywania wyzwań.

Jakie są czynniki ryzyka depresji nastolatków?

Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko depresji u nastolatka to:

• kryzys rodzinny, taki jak śmierć lub rozwód
• przeżywających trudności ze swoją orientacją seksualną, w przypadku nastolatków należących do LGBTQIA + (lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych, queer, interseksualnych, aseksualnych i nie tylko)
• mieć problemy z przystosowaniem się społecznym
• nie mając wsparcia społecznego ani emocjonalnego
• życie w brutalnym domu
• być nękanym
• z przewlekłą chorobą

Nastolatki, które mają problemy z przystosowaniem się społecznym lub którym brakuje systemu wsparcia, są szczególnie narażone na depresję.

Podobnie jest z młodymi lesbijkami, gejami, biseksualistami i queer, według przeglądu literatury z 2018 roku.

Nawet nastolatki LGBTQIA +, które nie czują konfliktu co do własnej seksualności, są bardziej narażone na depresję. Dzieje się tak, ponieważ czynniki zewnętrzne, takie jak piętno ze świata zewnętrznego lub brak akceptacji ze strony rodziny, mogą mieć negatywny wpływ na ich postrzeganie siebie.

Jednak depresja u nastolatków jest wysoce uleczalna po postawieniu diagnozy.

Jak diagnozuje się depresję nastolatków?

W 2016 roku amerykańska grupa zadaniowa ds. Usług prewencyjnych (USPSTF) zaczęła zalecać, aby wszystkie osoby w wieku od 12 do 18 lat były poddawane badaniom przesiewowym pod kątem dużych zaburzeń depresyjnych (MDD). MDD jest również znany jako depresja kliniczna.

W 2018 roku po raz pierwszy American Academy of Pediatrics (AAP) zatwierdziła uniwersalne badania przesiewowe depresji u młodzieży w wieku od 12 lat. Młodzież może otrzymać to badanie przesiewowe od swoich lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.

Lekarze mogą korzystać z wytycznych AAP lub wytycznych dla dorosłych do badań przesiewowych pod kątem depresji u 18- i 19-latków.

Aby zapewnić odpowiednie leczenie, zaleca się, aby psycholog lub psychiatra przeprowadził ocenę psychologiczną, zadając nastolatkowi serię pytań dotyczących ich nastrojów, zachowań i myśli.

Ocena powinna również uwzględniać historię rodziny nastolatka, wyniki w nauce i komfort w otoczeniu rówieśników.

Aby zdiagnozować MDD, nastolatek musi spełniać kryteria określone w nowym wydaniu Diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych.

Muszą również mieć dwa lub więcej epizodów dużej depresji przez co najmniej 2 tygodnie. Ich epizody muszą obejmować co najmniej pięć z następujących objawów:

• pobudzenie lub spowolnienie psychomotoryczne zauważone przez innych
• przygnębiony nastrój przez większość dnia
• zmniejszona zdolność myślenia lub koncentracji
• zmniejszone zainteresowanie większością lub wszystkimi czynnościami
• zmęczenie
• poczucie bezwartościowości lub nadmierne poczucie winy
• bezsenność lub nadmierne spanie
• powracające myśli o śmierci
• znaczna i niezamierzona utrata masy ciała lub jej zwiększenie

Ponadto psycholog lub psychiatra zada rodzicowi lub opiekunowi pytania dotyczące zachowania i nastroju nastolatka.

Badanie fizykalne może również pomóc wykluczyć inne przyczyny ich uczuć. Niektóre schorzenia mogą również przyczyniać się do depresji.

Jakie leki są stosowane w leczeniu depresji u nastolatków?

Tak jak depresja nie ma jednej przyczyny, tak nie ma jednego leczenia, które pomogłoby każdemu, kto ma depresję. Znalezienie odpowiedniego leczenia jest często procesem prób i błędów. Ustalenie, który z nich działa najlepiej, może zająć trochę czasu.

Leczenie nastolatków z depresją jest zwykle połączeniem leków i psychoterapii.

Liczne grupy leków mają na celu złagodzenie objawów depresji.

Jednak dla osób w wieku od 10 do 21 lat i cierpiących na umiarkowaną lub ciężką depresję AAP zaleca selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)

SSRI to najczęściej przepisywana klasa leków przeciwdepresyjnych. Są preferowane, ponieważ mają zwykle mniej skutków ubocznych.

SSRI działają na neuroprzekaźnik serotoninę. SSRI zapobiegają wchłanianiu serotoniny przez organizm, dzięki czemu można ją skuteczniej stosować w mózgu.

Aktualne SSRI zatwierdzone przez Food and Drug Administration (FDA) obejmują:

• citalopram (Celexa)
• escitalopram (Lexapro)
• fluoksetyna (Prozac)
• fluwoksamina (Luvox)
• paroksetyna (Paxil, Pexeva)
• sertralina (Zoloft)
• wilazodon (Viibryd)

Większość SSRI została zatwierdzona tylko do stosowania u dorosłych. Jednak fluoksetyna została zatwierdzona przez FDA dla młodzieży z MDD, która ma 8 lat i więcej. Escitalopram otrzymał zatwierdzenie FDA dla młodzieży z MDD w wieku co najmniej 12 lat.

Najczęstsze działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania leków z grupy SSRI obejmują:

• problemy seksualne
• nudności
• biegunka
• bóle głowy

Cała młodzież przyjmująca leki przeciwdepresyjne powinna być monitorowana pod kątem potencjalnych skutków ubocznych. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli skutki uboczne wpływają na jakość życia Twojego nastolatka.

Najważniejsze informacje na temat leczenia nastolatków

Jeśli objawy nie ustępują po 6 do 8 tygodniach, AAP zdecydowanie zaleca, aby lekarz ponownie ocenił leczenie i wstępną diagnozę. AAP sugeruje również konsultację w zakresie zdrowia psychicznego.

WAŻNE OSTRZEŻENIE

Food and Drug Administration (FDA) wymaga od producentów leków przeciwdepresyjnych umieszczania „ostrzeżenia o czarnej skrzynce”, nazwanego tak, ponieważ ostrzeżenie na etykiecie jest przesunięte w czarną ramkę. Ostrzeżenie mówi, że stosowanie leków przeciwdepresyjnych u młodych dorosłych w wieku od 18 do 24 lat wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli i zachowań samobójczych, zwanych samobójstwami.

Jak psychoterapia może pomóc w depresji nastolatków?

Nastolatki z depresją powinny skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą zdrowia psychicznego przed rozpoczęciem leczenia farmakologicznego lub w tym samym czasie. AAP zaleca terapię poznawczo-behawioralną (CBT) lub terapię interpersonalną (IPT).

CBT ma na celu zastąpienie negatywnych myśli i emocji dobrymi.

W IPT celem jest wzmocnienie relacji osobistych poprzez poprawę umiejętności komunikacji i rozwiązywania problemów. Rodzice lub opiekunowie będą uczestniczyć w wybranych sesjach.

Jakie inne metody leczenia mogą pomóc w depresji nastolatków?

Zmiany stylu życia mogą również pomóc złagodzić objawy depresji.

Ćwiczenie

Badania pokazują, że regularne ćwiczenia stymulują produkcję w mózgu substancji chemicznych, które poprawiają nastrój. Zachęcaj nastolatka do uprawiania sportu, który go interesuje, lub wymyślaj gry promujące aktywność fizyczną.

Sen

Sen jest ważny dla nastroju nastolatka. Upewnij się, że śpią wystarczająco dużo każdej nocy i przestrzegają regularnej rutyny przed snem.

Dieta

Przetwarzanie pokarmów bogatych w tłuszcz i cukier zabiera organizmowi dodatkową energię. Te pokarmy mogą powodować spowolnienie. Przygotuj posiłki, które są pełne różnorodnych pożywnych potraw.

Kofeina

Kofeina może chwilowo poprawić nastrój. Jednak regularne stosowanie może spowodować „upadek” nastolatka, uczucie zmęczenia lub przygnębienia.

Alkohol

Osoby z depresją mogą samodzielnie leczyć alkoholem. Jednak picie może stwarzać więcej problemów, zwłaszcza dla nastolatków. Osoby z depresją powinny unikać alkoholu.

Jak mogę pomóc mojemu nastolatkowi radzić sobie z depresją?

Depresja może mieć głęboki wpływ na życie danej osoby i może tylko spotęgować trudności związane z okresem dojrzewania.

Depresja nastolatków nie zawsze jest najłatwiejszym do zauważenia stanem. Jednak przy odpowiednim leczeniu nastolatek może uzyskać potrzebną pomoc.

Jeśli depresja wpływa na życie Twojego nastolatka, powinieneś zwrócić się o pomoc do specjalisty zdrowia psychicznego. Specjalista stworzy plan leczenia specjalnie dla Twojego nastolatka. Ważne jest również, aby Twoje dziecko przestrzegało tego planu.

Inne rzeczy, które twoja nastolatka może zrobić, aby pomóc w radzeniu sobie z depresją, to:

• bądź zdrowy i ćwicz
• mieć realistyczne oczekiwania i cele
• utrzymuj życie w prostocie
• Zapytaj o pomoc
• nawiązywać kontakty z innymi ludźmi poprzez zdrowe przyjaźnie
• prowadzić dziennik, aby wyrazić swoje myśli i uczucia

Istnieje wiele grup wsparcia, które pomagają Twojemu nastolatkowi nawiązać kontakt z innymi nastolatkami cierpiącymi na depresję. Oto kilka organizacji oferujących grupy wsparcia dla depresji:

• Depression and Bipolar Support Alliance (DBSA)
• Daj nam podłogę
• Grupy wsparcia Centralne
• Linia nastolatków

Jakie są perspektywy dla nastolatków z depresją?

Depresja nastolatków dotyka wielu młodych ludzi. Depresja jest przyczyną wysokiego wskaźnika samobójstw wśród nastolatków, dlatego należy ją traktować poważnie.

Ważne jest wczesne diagnozowanie depresji u nastolatków. Jeśli twoja nastolatka ma objawy depresji, koniecznie udaj się do specjalisty zdrowia psychicznego. Leczenie może być bardzo skuteczne i zwykle obejmuje zarówno leki, jak i psychoterapię.