Co to jest ADHD?
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to zaburzenie zdrowia psychicznego, które może powodować ponad normalny poziom zachowań nadpobudliwych i impulsywnych. Osoby z ADHD mogą również mieć problemy ze skupieniem uwagi na jednym zadaniu lub siedzeniem nieruchomo przez dłuższy czas.
Zarówno dorośli, jak i dzieci mogą mieć ADHD. To diagnoza, którą uznaje Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA). Dowiedz się o typach ADHD i objawach u dzieci i dorosłych.
Objawy ADHD
Z ADHD wiąże się szeroki zakres zachowań. Niektóre z bardziej powszechnych obejmują:
- problemy ze skupieniem się lub koncentracją na zadaniach
- zapominanie o wykonywaniu zadań
- łatwo się rozpraszać
- trudności z siedzeniem w bezruchu
- przeszkadzanie ludziom podczas rozmowy
Jeśli Ty lub Twoje dziecko cierpicie na ADHD, mogą wystąpić niektóre lub wszystkie z tych objawów. Objawy, które masz, zależą od rodzaju ADHD, który masz. Zapoznaj się z listą objawów ADHD często występujących u dzieci.
Rodzaje ADHD
Aby diagnozy ADHD były bardziej spójne, APA podzieliło stan na trzy kategorie lub typy. Te typy są przeważnie nieuważne, głównie nadpobudliwość-impulsywność i połączenie obu.
Przeważnie nieuważny
Jak sama nazwa wskazuje, osoby z tego typu ADHD mają ogromne trudności z koncentracją, kończeniem zadań i postępowaniem zgodnie z instrukcjami.
Eksperci uważają również, że wiele dzieci z nieuważnym typem ADHD może nie otrzymać właściwej diagnozy, ponieważ nie mają one tendencji do zakłócania zajęć. Ten typ występuje najczęściej wśród dziewcząt z ADHD.
Przeważnie typ hiperaktywno-impulsywny
Osoby z tego typu ADHD wykazują przede wszystkim nadpobudliwe i impulsywne zachowanie. Może to obejmować wiercenie się, przerywanie ludziom podczas rozmowy i brak możliwości czekania na swoją kolej.
Chociaż nieuwaga jest mniejszym problemem w przypadku tego typu ADHD, osoby z przeważnie nadpobudliwym i impulsywnym ADHD mogą nadal mieć trudności ze skupieniem się na zadaniach.
Połączony typ nadpobudliwy, impulsywny i nieuważny
To najczęstszy rodzaj ADHD. Osoby z tym połączonym typem ADHD wykazują zarówno objawy nieuważności, jak i nadpobudliwości. Należą do nich niezdolność do uwagi, skłonność do impulsywności oraz ponad normalny poziom aktywności i energii.
Rodzaj ADHD ty lub twoje dziecko określi sposób leczenia. Typ, który posiadasz, może się zmieniać w czasie, więc Twoje leczenie również może się zmienić. Dowiedz się więcej o trzech typach ADHD.
ADD a ADHD
Być może słyszałeś terminy „ADD” i „ADHD” i zastanawiałeś się, jaka jest między nimi różnica.
ADD lub zespół deficytu uwagi to przestarzały termin. Wcześniej był używany do opisywania ludzi, którzy mają problemy ze skupieniem uwagi, ale nie są nadpobudliwi. Typ ADHD nazywany głównie nieuważnym jest obecnie używany zamiast ADD.
ADHD to obecnie nadrzędna nazwa tego schorzenia. Termin ADHD stał się oficjalny w maju 2013 r., Kiedy APA wydało Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM-5).
Ten podręcznik jest tym, do czego odwołują się lekarze podczas diagnozowania chorób psychicznych. Uzyskaj lepsze zrozumienie różnicy między ADD a ADHD.
Dorosły ADHD
Ponad 60 procent dzieci z ADHD nadal wykazuje objawy jako dorośli. Ale u wielu osób objawy ADHD zmniejszają się lub stają się rzadsze wraz z wiekiem.
To powiedziawszy, leczenie jest ważne. Nieleczone ADHD u dorosłych może mieć negatywny wpływ na wiele aspektów życia. Objawy, takie jak kłopoty z zarządzaniem czasem, zapomnienie i niecierpliwość, mogą powodować problemy w pracy, domu i we wszystkich typach relacji. Dowiedz się więcej o oznakach i objawach ADHD u dorosłych i ich wpływie na Twoje życie.
ADHD u dzieci
Jedno na 10 dzieci w wieku od 5 do 17 lat otrzymuje diagnozę ADHD, co sprawia, że jest to jedno z najczęstszych zaburzeń neurorozwojowych u dzieci w Stanach Zjednoczonych.
W przypadku dzieci ADHD generalnie wiąże się z problemami w szkole. Dzieci z ADHD często mają problemy z odniesieniem sukcesu w kontrolowanej klasie.
Chłopcy są ponad dwa razy bardziej narażeni na rozpoznanie ADHD niż dziewczynki. Może to być spowodowane tym, że chłopcy mają charakterystyczne objawy nadpobudliwości. Chociaż niektóre dziewczyny z ADHD mogą mieć klasyczne objawy nadpobudliwości, wiele z nich nie. W wielu przypadkach dziewczyny z ADHD mogą:
- często marzyć
- być bardziej rozmownym niż nadpobudliwym
Wiele objawów ADHD może być typowymi dziecięcymi zachowaniami, więc może być trudno wiedzieć, co jest związane z ADHD, a co nie. Dowiedz się więcej o tym, jak rozpoznać ADHD u małych dzieci.
Co powoduje ADHD?
Pomimo tego, jak powszechne jest ADHD, lekarze i badacze nadal nie są pewni, co powoduje ten stan. Uważa się, że ma pochodzenie neurologiczne. Pewną rolę może również odgrywać genetyka.
Badania sugerują, że zmniejszenie dopaminy jest czynnikiem powodującym ADHD. Dopamina to substancja chemiczna w mózgu, która pomaga przenosić sygnały z jednego nerwu do drugiego. Odgrywa rolę w wyzwalaniu reakcji emocjonalnych i ruchów.
Inne badania sugerują strukturalną różnicę w mózgu. Wyniki wskazują, że osoby z ADHD mają mniejszą objętość istoty szarej. Istota szara obejmuje obszary mózgu, które pomagają w:
- przemówienie
- samokontrola
- podejmowanie decyzji
- kontrola mięśni
Naukowcy wciąż badają potencjalne przyczyny ADHD, takie jak palenie podczas ciąży. Dowiedz się więcej o potencjalnych przyczynach i czynnikach ryzyka ADHD.
Testowanie i diagnostyka ADHD
Nie ma jednego testu, który mógłby stwierdzić, czy Ty lub Twoje dziecko ma ADHD. Niedawne badanie podkreśliło zalety nowego testu do diagnozowania ADHD u dorosłych, ale wielu lekarzy uważa, że diagnozy ADHD nie można postawić na podstawie jednego testu.
Aby postawić diagnozę, lekarz oceni wszelkie objawy, które Ty lub Twoje dziecko mieliście w ciągu ostatnich sześciu miesięcy.
Twój lekarz prawdopodobnie zbierze informacje od nauczycieli lub członków rodziny i może skorzystać z list kontrolnych i skal ocen, aby przejrzeć objawy. Zrobią również badanie fizykalne, aby sprawdzić, czy nie występują inne problemy zdrowotne. Dowiedz się więcej o skalach oceny ADHD oraz o tym, co mogą, a czego nie mogą robić.
Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twoje dziecko ma ADHD, porozmawiaj ze swoim lekarzem o uzyskaniu oceny. W przypadku swojego dziecka możesz również porozmawiać z pedagogiem szkolnym. Szkoły regularnie oceniają dzieci pod kątem problemów, które mogą wpływać na ich wyniki w nauce.
Aby przeprowadzić ocenę, przekaż swojemu lekarzowi lub doradcy notatki i spostrzeżenia dotyczące Ciebie lub Twojego dziecka.
Jeśli podejrzewają ADHD, mogą skierować Ciebie lub Twoje dziecko do specjalisty ADHD. W zależności od diagnozy mogą również zasugerować wizytę u psychiatry lub neurologa.
Leczenie ADHD
Leczenie ADHD zazwyczaj obejmuje terapię behawioralną, leki lub obie te metody.
Rodzaje terapii obejmują psychoterapię lub terapię rozmową. Dzięki terapii rozmową Ty lub Twoje dziecko omówicie, jak ADHD wpływa na Twoje życie i jak sobie z tym radzić.
Innym rodzajem terapii jest terapia behawioralna. Ta terapia może pomóc tobie lub twojemu dziecku w nauce monitorowania i zarządzania twoim zachowaniem.
Leki mogą być również bardzo pomocne, gdy żyjesz z ADHD. Leki na ADHD mają wpływać na substancje chemiczne mózgu w sposób, który umożliwia lepszą kontrolę impulsów i działań.
Dowiedz się więcej o opcjach leczenia i interwencjach behawioralnych, które mogą pomóc złagodzić objawy ADHD.
Leki na ADHD
Dwa główne rodzaje leków stosowanych w leczeniu ADHD to środki pobudzające i niestymulujące.
Środki pobudzające ośrodkowy układ nerwowy (OUN) są najczęściej przepisywanymi lekami na ADHD. Leki te działają poprzez zwiększenie ilości substancji chemicznych w mózgu, dopaminy i norepinefryny.
Przykłady tych leków obejmują metylofenidat (Ritalin) i stymulanty na bazie amfetaminy (Adderall).
Jeśli środki pobudzające nie działają dobrze na Ciebie lub Twoje dziecko lub jeśli powodują uciążliwe skutki uboczne, lekarz może zasugerować lek niestymulujący. Niektóre leki niestymulujące działają poprzez zwiększenie poziomu noradrenaliny w mózgu.
Leki te obejmują atomoksetynę (Strattera) i niektóre leki przeciwdepresyjne, takie jak bupropion (Wellbutrin).
Leki na ADHD mogą przynosić wiele korzyści, a także skutki uboczne. Dowiedz się więcej o opcjach leków dla dorosłych z ADHD.
Naturalne lekarstwa na ADHD
Oprócz - lub zamiast - leków, sugerowano kilka środków, które mogą pomóc złagodzić objawy ADHD.
Na początek prowadzenie zdrowego stylu życia może pomóc Tobie lub Twojemu dziecku radzić sobie z objawami ADHD. Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zaleca, co następuje:
- jedz zdrową, zbilansowaną dietę
- uzyskaj co najmniej 60 minut aktywności fizycznej dziennie
- dużo spać
- ogranicz dzienny czas korzystania z telefonów, komputerów i telewizji
Badania wykazały również, że joga, tai chi i spędzanie czasu na świeżym powietrzu mogą pomóc uspokoić nadpobudliwe umysły i złagodzić objawy ADHD.
Medytacja uważności to kolejna opcja. Badania przeprowadzone na dorosłych i nastolatkach wykazały, że medytacja ma pozytywny wpływ na uwagę i procesy myślowe, a także na lęk i depresję.
Unikanie niektórych alergenów i dodatków do żywności to również potencjalne sposoby na zmniejszenie objawów ADHD. Dowiedz się więcej o tych i innych nielekowych podejściach do radzenia sobie z ADHD.
Czy ADHD jest niepełnosprawnością?
Chociaż ADHD jest zaburzeniem neurorozwojowym, nie jest uważane za zaburzenie uczenia się. Jednak objawy ADHD mogą utrudniać naukę. Możliwe jest również, że ADHD wystąpi u niektórych osób, które również mają trudności w uczeniu się.
Aby pomóc dzieciom złagodzić jakikolwiek wpływ na naukę, nauczyciele mogą opracować indywidualne wytyczne dla ucznia z ADHD. Może to obejmować poświęcenie dodatkowego czasu na zadania i testy lub opracowanie osobistego systemu nagród.
Chociaż z technicznego punktu widzenia nie jest to niepełnosprawność, ADHD może mieć skutki na całe życie. Dowiedz się więcej o potencjalnym wpływie ADHD na dorosłych i dzieci oraz o pomocnych zasobach.
ADHD i depresja
Jeśli Ty lub Twoje dziecko macie ADHD, prawdopodobieństwo wystąpienia depresji jest większe. W rzeczywistości wskaźnik poważnej depresji u dzieci z ADHD jest ponad pięć razy wyższy niż u dzieci bez ADHD. Stwierdzono, że nawet 31 procent dorosłych z ADHD ma również depresję.
Może to wydawać się niesprawiedliwym podwójnym whammy, ale pamiętaj, że terapie są dostępne w obu przypadkach. Zabiegi często się pokrywają. Terapia rozmową może pomóc w leczeniu obu schorzeń. Ponadto niektóre leki przeciwdepresyjne, takie jak bupropion, mogą czasami pomóc złagodzić objawy ADHD.
Oczywiście posiadanie ADHD nie gwarantuje, że będziesz mieć depresję, ale ważne jest, aby wiedzieć, że jest to możliwe. Dowiedz się więcej o związku między ADHD a depresją.
Wskazówki dotyczące radzenia sobie z ADHD
Jeśli Ty lub Twoje dziecko cierpicie na ADHD, pomocny może być spójny harmonogram ze strukturą i regularnymi oczekiwaniami. W przypadku dorosłych korzystanie z list, prowadzenie kalendarza i ustawianie przypomnień to dobre sposoby na zorganizowanie się i utrzymanie porządku. W przypadku dzieci pomocne może być skupienie się na spisywaniu zadań domowych i trzymaniu przedmiotów codziennego użytku, takich jak zabawki i plecaki, w wyznaczonych miejscach.
Ogólne poznanie tego zaburzenia może również pomóc w nauce radzenia sobie z nim. Organizacje takie jak dzieci i dorośli z zespołem deficytu uwagi lub stowarzyszenie Attention Deficit Disorder udzielają wskazówek dotyczących postępowania, a także przedstawiają najnowsze badania.
Twój lekarz może udzielić więcej wskazówek dotyczących sposobów radzenia sobie z objawami ADHD. Oto wskazówki, jak pomóc dziecku z ADHD w radzeniu sobie z codziennymi zadaniami i zajęciami, od porannego przygotowania do szkoły po ubieganie się o przyjęcie na studia.
Perspektywy
W przypadku dzieci i dorosłych nieleczone ADHD może mieć poważny wpływ na Twoje życie. Może wpływać na szkołę, pracę i relacje. Leczenie jest ważne, aby złagodzić skutki choroby.
Ale nadal ważne jest, aby pamiętać, że wiele osób z ADHD cieszy się spełnionym i udanym życiem. Niektórzy nawet zachwalają korzyści płynące z tego stanu.
Jeśli podejrzewasz, że Ty lub Twoje dziecko możecie mieć ADHD, pierwszym krokiem powinna być rozmowa z lekarzem. Mogą pomóc w ustaleniu, czy ADHD jest czynnikiem wpływającym na Ciebie lub Twoje dziecko. Twój lekarz może pomóc ci stworzyć plan leczenia, który pomoże ci radzić sobie z objawami i dobrze żyć z ADHD.
