Grasica jest gruczołem limfatycznym składającym się z dwóch identycznych płatów umieszczonych za mostkiem (mostkiem), ale przed sercem. Swoją nazwę zawdzięcza podobieństwu do pąka tymianku (łac. Grasica). W okresie dojrzewania grasica osiąga szczyt wykorzystania, stając się największym. Po tym wieku wielkość grasicy zmniejsza się wraz z zanikiem tkanki limfatycznej i pojawieniem się tkanki tłuszczowej i włóknistej. Komórki T wzięły swoją nazwę od grasicy, ponieważ to tam powstają w ludzkim organizmie. Limfoidalne komórki macierzyste są dostarczane do zewnętrznej kory lub warstwy grasicy we krwi. Po rozmnożeniu w zewnętrznej korze, przenoszą się do kory wewnętrznej, gdzie wytwarzają markery powierzchni komórek T. W dojrzewaniu limfocytów T kierują tymopoetyna, tymozyna i inne hormony powstałe w grasicy. W centrum grasicy (rdzenia) komórki T kończą proces dojrzewania, a następnie są uwalniane do krwiobiegu.
