Jeśli chodzi o cykl menstruacyjny, wciąż jest wiele do zrobienia. Zespół postmenstruacyjny to tylko jeden przykład.
Podczas gdy większość ludzi jest zaznajomiona z zespołem napięcia przedmiesiączkowego (PMS) - znanym również jako nieprzyjemne objawy, które mogą wystąpić na tydzień przed miesiączką - jego odpowiednik po menstruacji z pewnością pozostawi wiele osób drapiących się po głowie.
Niezależnie od tego, czy nigdy nie słyszałaś o zespole postmenstruacyjnym, czy też chcesz poszukać trochę głębiej, oto wszystko, co musisz wiedzieć o tej mniej znanej chorobie menstruacyjnej.
Co to jest?
Zespół postmenstruacyjny to termin używany do opisania objawów, które pojawiają się po zakończeniu miesiączki.
Mogą to być objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, oraz emocjonalne, takie jak niepokój.
Więc to nie jest tylko inna nazwa dla PMS?
Nie. Chociaż zespół postmenstruacyjny ma podobny zestaw objawów jak u jego krewnego przedmiesiączkowego, jego objawy zawsze pojawiają się po menstruacji.
Z drugiej strony PMS zawsze pojawia się przed okresem.
Stan po menstruacji wiąże się również z bardziej nasilonymi objawami psychologicznymi niż PMS.
Dlaczego wcześniej o tym nie słyszałem?
Największym powodem, dla którego można wyjaśnić nieuchwytność zespołu pomiesiączkowego, jest fakt, że nie jest on jeszcze rozpoznawany w medycynie głównego nurtu.
W rzeczywistości nie ma prawdziwego medycznego terminu określającego objawy menstruacyjne. Nie ma też zbyt wielu badań na ten temat.
Nazwa „zespół postmenstruacyjny” powstała jako sposób na łatwiejsze opisanie swoich doświadczeń i jest w dużej mierze oparta na anegdotycznych dowodach.
To nie znaczy, że nie istnieje - po prostu brakuje badań naukowych na ten temat.
Co to powoduje?
Brak równowagi hormonalnej może być winny za objawy, które towarzyszą zespołowi postmenstrualnemu. (Uważa się również, że u niektórych osób powodują one zespół napięcia przedmiesiączkowego).
„Uważa się, że przyczyną [zespołu] jest gwałtowny wzrost poziomu hormonów, w tym estrogenu i testosteronu” - mówi dr Soma Mandal, internistka z dyplomem zarządu i specjalista ds. Zdrowia kobiet w Summit Medical Group w New Jersey.
Mówi, że jest to „w przeciwieństwie do PMS, w którym obniża się progesteron”.
Potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić tę teorię.
Mimo to ten wzrost hormonalny „występuje z cyklami bezowulacyjnymi (gdzie owulacja nie wystąpiła)” - wyjaśnia Mandal.
Mogą tego doświadczyć osoby z zespołem policystycznych jajników (PCOS), implantem antykoncepcyjnym lub insulinoopornością.
„Insulina to ważny czynnik” - mówi Mandal. „Może kontrolować działanie innych hormonów, takich jak estrogen, progesteron i testosteron”.
Dieta może również odgrywać rolę, według Mandala.
Dieta wysokocukrowa z dużą ilością przetworzonej żywności może powodować wzrost poziomu cukru we krwi, powodując „większy stres oksydacyjny”.
„To z kolei wpływa na inne hormony i może powodować zaburzenia cyklu miesiączkowego oraz objawy związane z zespołem poporodowym”.
Czy doświadczają tego wszyscy, którzy miesiączkują?
Tylko dlatego, że miesiączkujesz, nie oznacza, że wystąpią objawy przed miesiączką lub po niej.
Uważa się, że objawy menstruacyjne są mniej powszechne niż objawy przedmiesiączkowe.
Według ostatnich badań, do 90 procent osób miesiączkujących zgłasza objawy napięcia przedmiesiączkowego, a 20 do 40 procent doświadcza PMS.
Według holistycznej trenerki zdrowia Nicole Jardim, około 10 procent osób odwiedzających jej gabinet ma problemy po menstruacji.
Jakie są objawy?
Objawy zespołu menstruacyjnego można podzielić na dwa: fizyczne i psychiczne.
Objawy psychologiczne są zwykle zgłaszane częściej niż objawy fizyczne.
Mogą obejmować wahania nastroju i niepokój, a także przejawiać się jako drażliwość, złość lub płaczliwość.
Ciężkie przypadki mogą zgłaszać uczucie depresji, problemy ze snem i koncentracją lub zauważenie problemów z koordynacją.
Ból jest jednym z fizycznych objawów. Może objawiać się bólem brzucha, stawów, pleców i szyi lub bólem głowy i bólem podczas seksu.
Ludzie mogą również odczuwać dyskomfort pochwy, w tym suchość, swędzenie lub pieczenie.
Mogą wystąpić skurcze, chociaż skurcze po pewnym okresie mogą być oznaką podstawowego stanu, takiego jak endometrioza.
Jak długo trwają?
Zwykle objawy menstruacyjne mogą utrzymywać się przez kilka dni.
W niektórych przypadkach ludzie mogą stwierdzić, że trwają do 2 tygodni po zakończeniu miesiączki.
Co możesz zrobić, aby znaleźć ulgę?
Leczenie zespołu pomiesiączkowego w podobny sposób jak PMS może być skuteczne.
Staraj się kontrolować codzienny poziom stresu i zadbaj o odpowiednią ilość snu i regularnych ćwiczeń.
Możesz nawet rozpocząć lepszą rutynę samoopieki, używając olejków eterycznych i próbując technik relaksacyjnych, takich jak joga lub masaż.
Jeśli chodzi o dietę, Mandal radzi obserwować spożycie soli i kofeiny oraz jeść dużo owoców, warzyw, ryb i produktów pełnoziarnistych.
Suplementy też mogą pomóc. „Poziom żelaza w naturalny sposób spada po cyklu miesiączkowym, a nawet niewielki spadek może powodować bóle ciała, zmęczenie, drażliwość i mgłę mózgu” - mówi Mandal.
Sprawdź poziom żelaza z lekarzem i zwiększ je albo za pomocą pokarmów bogatych w żelazo - takich jak czerwone mięso, skorupiaki i rośliny strączkowe - lub codziennego suplementu żelaza.
Mandal zaleca również przyjmowanie suplementów z grupy B i witaminy E, aby złagodzić zmęczenie i wzdęcia.
Dodaje, że magnez - znajdujący się w pożywieniach takich jak ciemna czekolada, orzechy, nasiona i awokado - „może złagodzić objawy nastroju”.
Niskie spożycie magnezu wiąże się z depresją u osób w wieku poniżej 65 lat.
Według badania z 2017 r. Suplementy magnezu są skuteczne w leczeniu łagodnej do umiarkowanej depresji.
W którym momencie powinieneś udać się do lekarza?
Jeśli kiedykolwiek martwisz się o zaburzenia miesiączkowania, umów się na wizytę u lekarza.
Aby pomóc im zrozumieć Twoje osobiste doświadczenia, prowadź dziennik objawów, aby sprawdzić, czy rozwija się jakiś wzorzec.
Czy zauważysz te same objawy pod koniec każdego cyklu miesiączkowego? A może są bardziej nieregularne?
Warto również zanotować aspekty swojej codziennej rutyny, w tym to, co jesz i pijesz oraz ile ćwiczysz.
W ten sposób lekarz może wykluczyć podstawowe schorzenia i opracować najlepszy możliwy sposób leczenia.
Czy są dostępne jakieś terapie kliniczne?
W tej chwili nie ma specjalnego leczenia zespołu pomiesiączkowego.
Istnieje kilka terapii klinicznych, które pomagają złagodzić określone objawy.
Na przykład terapia poznawczo-behawioralna lub leki przeciwdepresyjne mogą być przepisywane na depresję.
Hormonalne środki antykoncepcyjne, które zapobiegają owulacji, mogą również pomóc w kontrolowaniu nastroju i złagodzeniu bólu.
Lekarz zbada, czy stan podstawowy, taki jak PCOS, może powodować objawy menstruacyjne.
Następnie mogą zalecić inne leki i terapie na podstawie tej diagnozy.
Podsumowując
Zespół postmenstruacyjny może nadal być tajemnicą medyczną, ale nigdy nie należy bać się omawiać z lekarzem problemów menstruacyjnych.
Razem możecie znaleźć sposoby radzenia sobie z objawami i radzenia sobie z wszelkimi zmianami wywołanymi przez cykl menstruacyjny.
Lauren Sharkey jest dziennikarką i autorką specjalizującą się w problematyce kobiet. Kiedy nie próbuje znaleźć sposobu na pozbycie się migreny, można ją znaleźć, odkrywając odpowiedzi na twoje czające się pytania zdrowotne. Napisała również książkę opisującą młode aktywistki na całym świecie i obecnie buduje społeczność takich opozycjonistów. Złap ją na Twitterze.
