Co to jest stwardnienie rozsiane (SM)?
Stwardnienie rozsiane (SM) to przewlekła choroba obejmująca centralny układ nerwowy (OUN). Układ odpornościowy atakuje mielinę, która jest warstwą ochronną wokół włókien nerwowych.
Powoduje to stan zapalny i blizny lub zmiany chorobowe. Może to utrudniać mózgowi wysyłanie sygnałów do reszty ciała.
Zobacz ilustracje, które pokazują fizjologiczne zmiany związane z SM.
Jakie są objawy SM?
Osoby ze stwardnieniem rozsianym doświadczają wielu różnych objawów. Ze względu na charakter choroby objawy mogą się znacznie różnić w zależności od osoby.
Mogą również zmieniać nasilenie z roku na rok, z miesiąca na miesiąc, a nawet z dnia na dzień.
Dwa z najczęstszych objawów to zmęczenie i trudności w chodzeniu.
Zmęczenie
Około 80 procent osób ze stwardnieniem rozsianym zgłasza zmęczenie. Zmęczenie występujące przy SM może osłabiać, wpływając na zdolność do pracy i wykonywania codziennych czynności.
Trudności w chodzeniu
Trudności w chodzeniu mogą wystąpić z SM z kilku powodów:
- drętwienie nóg lub stóp
- trudności w równoważeniu
- słabe mięśnie
- spastyczność mięśni
- trudności z widzeniem
Trudności w chodzeniu mogą również prowadzić do obrażeń spowodowanych upadkiem.
Inne objawy
Inne dość powszechne objawy SM obejmują:
- ostry lub przewlekły ból
- drżenie
- problemy poznawcze związane z koncentracją, pamięcią i trudnościami ze znajdowaniem słów
Stan ten może również prowadzić do zaburzeń mowy.
Dowiedz się więcej o objawach SM.
Jak rozpoznaje się SM?
Twój lekarz będzie musiał przeprowadzić badanie neurologiczne, poprosić o wywiad kliniczny i zamówić serię innych testów, aby ustalić, czy masz SM.
Testy diagnostyczne mogą obejmować:
- Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI). Użycie barwnika kontrastowego z MRI umożliwia lekarzowi wykrycie aktywnych i nieaktywnych zmian w mózgu i rdzeniu kręgowym.
- Optyczna tomografia koherentna (OCT). OCT to test, który wykonuje obraz warstw nerwowych w tylnej części oka i może ocenić ścieńczenie nerwu wzrokowego.
- Nakłucie lędźwiowe (nakłucie lędźwiowe). Twój lekarz może zlecić nakłucie lędźwiowe, aby wykryć nieprawidłowości w płynie rdzeniowym. Ten test może pomóc wykluczyć choroby zakaźne i może być również używany do poszukiwania pasm oligoklonalnych (OCB), które można wykorzystać do wczesnej diagnozy SM.
- Badania krwi. Lekarze zlecają badania krwi, aby pomóc wyeliminować inne schorzenia z podobnymi objawami.
- Test wizualnych potencjałów wywołanych (VEP). Ten test wymaga stymulacji ścieżek nerwowych w celu analizy aktywności elektrycznej w mózgu. W przeszłości do diagnozowania stwardnienia rozsianego stosowano również testy słuchowe i potencjalne wywoływane sensorycznie przez pnia mózgu.
Diagnoza SM wymaga dowodów na demielinizację występującą w różnym czasie w więcej niż jednym obszarze mózgu, rdzenia kręgowego lub nerwu wzrokowego.
Diagnoza wymaga również wykluczenia innych schorzeń, które mają podobne objawy. Borelioza, toczeń i zespół Sjögrena to tylko kilka przykładów.
Dowiedz się więcej o testach używanych do diagnozowania SM.
Jakie są wczesne objawy SM?
SM może rozwinąć się od razu lub objawy mogą być tak łagodne, że łatwo je zlekceważyć. Trzy z najczęstszych wczesnych objawów SM to:
- Drętwienie i mrowienie ramion, nóg lub jednej strony twarzy. Te odczucia są podobne do mrowienia, które pojawia się, gdy stopa zasypia. Jednak pojawiają się one bez wyraźnego powodu.
- Nierówna równowaga i słabe nogi. Możesz łatwo się potknąć podczas chodzenia lub wykonywania innego rodzaju aktywności fizycznej.
- Podwójne widzenie, niewyraźne widzenie w jednym oku lub częściowa utrata wzroku. Mogą to być wczesne oznaki SM. Możesz także odczuwać ból oka.
Nierzadko zdarza się, że te wczesne objawy ustępują, a później powracają. Między zaostrzeniami możesz minąć tygodnie, miesiące, a nawet lata.
Objawy te mogą mieć wiele różnych przyczyn. Nawet jeśli masz te objawy, niekoniecznie oznacza to, że masz SM.
RRMS występuje częściej u kobiet, podczas gdy PPMS jest równie powszechne u kobiet i mężczyzn.Większość ekspertów uważa, że stwardnienie rozsiane u mężczyzn jest bardziej agresywne, a powrót do zdrowia po nawrotach jest często niepełny.
Odkryj więcej wczesnych objawów SM.
Co powoduje SM?
Jeśli masz SM, ochronna warstwa mieliny wokół włókien nerwowych zostaje uszkodzona.
Uważa się, że uszkodzenie jest wynikiem ataku układu odpornościowego. Naukowcy uważają, że może istnieć czynnik środowiskowy, taki jak wirus lub toksyna, który wyzwala atak układu odpornościowego.
Ponieważ twój układ odpornościowy atakuje mielinę, powoduje stan zapalny. Prowadzi to do blizny lub zmian. Stan zapalny i blizny zakłócają sygnały między mózgiem a innymi częściami ciała.
SM nie jest dziedziczne, ale posiadanie rodzica lub rodzeństwa z SM nieznacznie zwiększa ryzyko. Naukowcy zidentyfikowali pewne geny, które wydają się zwiększać podatność na rozwój SM.
Dowiedz się więcej o możliwych przyczynach SM.
Jakie są rodzaje SM?
Rodzaje SM obejmują:
Zespół izolowany klinicznie (CIS)
Klinicznie izolowany zespół (CIS) to stan przed SM obejmujący jeden epizod objawów trwający co najmniej 24 godziny. Te objawy są spowodowane demielinizacją w OUN.
Chociaż ten epizod jest charakterystyczny dla SM, nie wystarczy do postawienia diagnozy.
Jeśli w czasie nakłucia lędźwiowego w płynie rdzeniowym występuje więcej niż jedna zmiana lub dodatnie prążki oligoklonalne (OCB), prawdopodobieństwo rozpoznania SM rzutowo-remisyjnego (RRMS) jest większe.
Jeśli tych zmian nie ma lub w płynie rdzeniowym nie ma OCB, prawdopodobieństwo postawienia diagnozy SM jest mniejsze.
Rzutowo-remisyjna postać SM (RRMS)
Rzutowo-remisyjna postać SM (RRMS) obejmuje wyraźne nawroty aktywności choroby, po których następują remisje. W okresach remisji objawy są łagodne lub nie występują, i nie ma progresji choroby.
RRMS jest najpowszechniejszą postacią SM na początku i stanowi około 85 procent wszystkich przypadków.
Pierwotnie postępujące SM (PPMS)
Jeśli masz pierwotnie postępujące SM (PPMS), funkcje neurologiczne pogarszają się stopniowo od początku wystąpienia objawów.
Jednak mogą wystąpić krótkie okresy stabilności. Terminy „aktywny” i „nieaktywny” są używane do opisania aktywności choroby z nowymi lub nasilającymi się uszkodzeniami mózgu.
Wtórne postępujące SM (SPMS)
Wtórne postępujące SM (SPMS) występuje, gdy RRMS przechodzi w postać progresywną. Nadal możesz mieć zauważalne nawroty oprócz niepełnosprawności lub stopniowego pogorszenia funkcji.
Podsumowując
Twoje SM może się zmieniać i ewoluować, na przykład przechodząc od RRMS do SPMS.
Możesz mieć tylko jeden typ SM na raz, ale wiedza, kiedy przechodzisz do progresywnej postaci SM, może być trudna do określenia.
Dowiedz się więcej o różnych typach SM.
Jaka jest oczekiwana długość życia osób z SM?
Oczekiwana długość życia osób z SM jest o około 7,5 roku krótsza niż oczekiwano. Dobra wiadomość jest taka, że wydłuża się oczekiwana długość życia chorych na SM.
Prawie niemożliwe jest przewidzenie postępu SM u jednej osoby.
Około 10 do 15 procent osób ze stwardnieniem rozsianym ma tylko rzadkie ataki i minimalną niepełnosprawność 10 lat po rozpoznaniu. Ogólnie przyjmuje się, że nie są na leczeniu ani zastrzykach. Nazywa się to czasami łagodnym SM.
Wraz z rozwojem terapii modyfikujących przebieg choroby (DMT), badania pokazują obiecujące wyniki, że postęp choroby można spowolnić.
Typ MS
Postępujące stwardnienie rozsiane ogólnie postępuje szybciej niż RRMS. Osoby z RRMS mogą pozostawać w remisji przez wiele lat. Brak niepełnosprawności po 5 latach jest zwykle dobrym wskaźnikiem na przyszłość.
Wiek i płeć
Choroba ma zwykle cięższy przebieg i powoduje osłabienie u mężczyzn i osób starszych. To samo rokowanie obserwuje się również u Afroamerykanów i tych, którzy mają wysoki wskaźnik nawrotów.
Podsumowując
Jakość Twojego życia ze stwardnieniem rozsianym będzie zależeć od twoich objawów i od tego, jak dobrze zareagujesz na leczenie. Ta rzadko śmiertelna, ale nieprzewidywalna choroba może zmienić przebieg bez ostrzeżenia.
Większość osób ze stwardnieniem rozsianym nie staje się poważnie niepełnosprawna i nadal prowadzi pełne życie.
Przyjrzyj się bliżej rokowaniu dla osób ze stwardnieniem rozsianym.
Jak się leczy SM?
Obecnie nie jest dostępne lekarstwo na SM, ale istnieje wiele opcji leczenia.
Terapie modyfikujące chorobę (DMT)
Terapie modyfikujące chorobę (DMT) mają na celu spowolnienie postępu choroby i zmniejszenie wskaźnika nawrotów.
Leki modyfikujące przebieg choroby do samodzielnego wstrzykiwania w RRMS obejmują octan glatirameru (Copaxone) i interferony beta, takie jak:
- Avonex
- Betaseron
- Extavia
- Plegridy
- Rebif
Leki doustne na RRMS obejmują:
- fumaran dimetylu (Tecfidera)
- Fingolimod (Gilenya)
- teriflunomid (Aubagio)
- kladrybina (Mavenclad)
- fumaran diroximelu (Vumerity)
- siponimod (Mayzent)
Leczenie infuzji dożylnych w RRMS obejmuje:
- alemtuzumab (Lemtrada)
- natalizumab (Tysabri)
- mitoksantron (Novantrone)
- Ocrelizumab (Ocrevus)
W 2017 roku Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła pierwsze DMT dla osób z PPMS. Ten lek infuzyjny nazywa się ocrelizumab (Ocrevus) i może być również stosowany w leczeniu RRMS.
Inny lek, ozanimod (Zeposia), został niedawno zatwierdzony do leczenia CIS, RRMS i SPMS, ale nie jest jeszcze sprzedawany z powodu pandemii COVID-19.
Nie wszystkie leki na SM będą dostępne lub odpowiednie dla każdej osoby. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, które leki są dla Ciebie najbardziej odpowiednie oraz o ryzyku i korzyściach każdego z nich.
Inne narkotyki
W leczeniu nawrotów lekarz może przepisać kortykosteroidy, takie jak metyloprednizolon (Medrol) lub żel Acthar (ACTH).
Inne metody leczenia mogą również złagodzić objawy i poprawić jakość życia.
Ponieważ stwardnienie rozsiane jest inne dla każdego, leczenie zależy od konkretnych objawów. W większości przypadków konieczne jest elastyczne podejście.
Uzyskaj więcej informacji na temat leczenia SM.
Jak to jest żyć z SM?
Większość osób ze stwardnieniem rozsianym znajduje sposoby na radzenie sobie z objawami i dobre funkcjonowanie.
Leki
Posiadanie SM oznacza, że musisz udać się do lekarza z doświadczeniem w leczeniu SM.
Jeśli weźmiesz jeden z DMT, musisz przestrzegać zalecanego harmonogramu. Twój lekarz może przepisać inne leki w celu leczenia określonych objawów.
Dieta i ćwiczenia
Regularne ćwiczenia są ważne dla zdrowia fizycznego i psychicznego, nawet jeśli jesteś niepełnosprawny.
Jeśli ruch fizyczny jest utrudniony, pomocne może być pływanie lub ćwiczenia w basenie. Niektóre zajęcia jogi są przeznaczone tylko dla osób ze stwardnieniem rozsianym.
Dobrze zbilansowana dieta, uboga w puste kalorie, a bogata w składniki odżywcze i błonnik, pomoże Ci zadbać o ogólny stan zdrowia.
Twoja dieta powinna składać się głównie z:
- różnorodne owoce i warzywa
- chude źródła białka, takie jak ryby i drób bez skóry
- pełne ziarna i inne źródła błonnika
- orzechy
- rośliny strączkowe
- niskotłuszczowe produkty mleczne
- odpowiednią ilość wody i innych płynów
Im lepsza dieta, tym lepszy ogólny stan zdrowia. Nie tylko poczujesz się lepiej na krótką metę, ale także położysz podwaliny pod zdrowszą przyszłość.
Zbadaj związek między dietą a SM.
Należy ograniczyć lub unikać:
- tłuszcz nasycony
- tłuszcze trans
- czerwone mięso
- żywność i napoje bogate w cukier
- pokarmy bogate w sód
- żywność wysoko przetworzona
Jeśli masz inne schorzenia, zapytaj lekarza, czy powinieneś przestrzegać specjalnej diety lub przyjmować jakiekolwiek suplementy diety.
Specjalistyczne diety, takie jak dieta keto, paleo lub śródziemnomorska, mogą pomóc w niektórych wyzwaniach, z którymi borykają się osoby ze stwardnieniem rozsianym.
Czytaj etykiety żywności. Pokarmy bogate w kalorie, ale ubogie w składniki odżywcze nie pomogą Ci poczuć się lepiej ani utrzymać zdrowej wagi.
Zapoznaj się z dodatkowymi wskazówkami dotyczącymi diety przyjaznej dla SM.
Inne terapie uzupełniające
Badania dotyczące skuteczności terapii uzupełniających są rzadkie, ale to nie znaczy, że nie mogą one w jakiś sposób pomóc.
Poniższe terapie mogą pomóc Ci poczuć się mniej zestresowanym i bardziej zrelaksowanym:
- medytacja
- masaż
- tai chi
- akupunktura
- hipnoterapia
- terapia muzyczna
Jakie są statystyki dotyczące SM?
Według National Multiple Sclerosis Society od 1975 roku nie było naukowo uzasadnionego krajowego badania na temat występowania SM w Stanach Zjednoczonych.
Jednak w badaniu z 2017 roku Towarzystwo oszacowało, że około 1 miliona Amerykanów cierpi na stwardnienie rozsiane.
Inne rzeczy, które powinieneś wiedzieć:
- SM jest najbardziej rozpowszechnionym schorzeniem neurologicznym powodującym niepełnosprawność młodych dorosłych na całym świecie.
- Większość osób, u których zdiagnozowano RRMS, w momencie postawienia diagnozy ma od 20 do 50 lat.
- Ogólnie SM występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Według National Multiple Sclerosis Society, RRMS występuje dwa do trzech razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Wskaźniki PPMS u kobiet i mężczyzn są z grubsza równe.
- Stwardnienie rozsiane jest zwykle niższe w miejscach położonych bliżej równika. Może to mieć związek z ekspozycją na światło słoneczne i witaminę D. Osoby, które przenoszą się do nowej lokalizacji przed ukończeniem 15 roku życia, na ogół nabywają czynniki ryzyka związane z nową lokalizacją.
- Dane z lat 1999–2008 wykazały, że bezpośrednie i pośrednie koszty stwardnienia rozsianego wynosiły od 8528 do 54 244 USD rocznie. Obecne DMT dla RRMS mogą kosztować do 60 000 USD rocznie. Ocrelizumab (Ocrevus) kosztuje 65 000 dolarów rocznie.
Kanadyjczycy mają najwyższy wskaźnik SM na świecie.
Sprawdź więcej faktów i statystyk dotyczących MS tutaj.
Jakie są powikłania SM?
Zmiany chorobowe wywoływane przez stwardnienie rozsiane mogą pojawić się w dowolnym miejscu w OUN i wpływać na dowolną część ciała.
Problemy z mobilnością
Wraz z wiekiem niektóre niepełnosprawności przyczyny SM mogą stać się bardziej widoczne.
Jeśli masz problemy z poruszaniem się, upadek może zwiększyć ryzyko złamań kości. Posiadanie innych schorzeń, takich jak zapalenie stawów i osteoporoza, może komplikować sprawę.
Inne sprawy
Jednym z najczęstszych objawów SM jest zmęczenie, ale często zdarza się, że osoby ze stwardnieniem rozsianym mają również:
- depresja
- niepokój
- pewien stopień upośledzenia funkcji poznawczych
Podsumowując
Problemy z mobilnością mogą prowadzić do braku aktywności fizycznej, co może powodować inne problemy zdrowotne. Zmęczenie i problemy z poruszaniem się mogą również mieć wpływ na funkcje seksualne.
Odkryj więcej efektów SM.
Znalezienie wsparcia
SM jest stanem trwającym całe życie. Zmierzysz się z wyjątkowymi wyzwaniami, które z czasem mogą się zmieniać.
Powinieneś skupić się na komunikowaniu problemów z lekarzem, uczeniu się wszystkiego o SM i odkrywaniu, co sprawia, że czujesz się najlepiej.
Wiele osób ze stwardnieniem rozsianym decyduje się nawet podzielić się swoimi wyzwaniami i strategiami radzenia sobie za pośrednictwem osobistych lub internetowych grup wsparcia.
Zobacz, co 11 osób publicznych ma do powiedzenia na temat nawigacji w życiu z SM.
Możesz także wypróbować naszą bezpłatną aplikację MS Buddy, aby podzielić się radami i wsparciem w otwartym środowisku. Pobierz na iPhone'a lub Androida.
.jpg)
