Crazy Talk: Moje niepokojące myśli nie znikną. Co ja robię?

Porozmawiajmy o natrętnych myślach.

To jest Crazy Talk: kolumna z poradami na temat uczciwych, nieskruszonych rozmów na temat zdrowia psychicznego z adwokatem Samem Dylanem Finchem. Chociaż nie jest certyfikowanym terapeutą, ma wieloletnie doświadczenie w życiu z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi (OCD). Nauczył się rzeczy na własnej skórze, więc (miejmy nadzieję) nie musisz.

Masz pytanie, na które Sam powinien odpowiedzieć? Sięgnij, a możesz znaleźć się w następnej kolumnie Crazy Talk: [email protected]

Cześć Sam, miałem niepokojące, okropne myśli, z powodu których czuję się beznadziejnie. Jednak nie powiedziałem o tym mojemu terapeucie, ponieważ bardzo się ich wstydzę.

Niektóre z nich mają charakter seksualny, o którym nawet nie wyobrażam sobie mówić innej osobie, a niektóre z nich są brutalne (przysięgam, nigdy bym na nich nie działał, ale treść sprawia, że ​​czuję, że muszę oszaleć) . Czuję się jak na końcu mojej liny.

Co ja robię?

Po pierwsze: dziękuję, że zadałeś tak odważne pytanie.

Wiem, że nie było to łatwe, ale tak się cieszę, że i tak to zrobiłeś. Zrobiłeś już pierwszy krok (co jest banalne, ale w tym przypadku naprawdę ważne jest, aby pamiętać).

Mam zamiar rzucić wyzwanie, abyś rozważył, że bez względu na to, jak przerażające są twoje myśli, nadal zasługujesz na wsparcie. Możesz mieć najbrzydsze, najbardziej niespokojne myśli na całym świecie, a to nie zmieni faktu, że osoba zajmująca się zdrowiem psychicznym nadal jest ci winna współczującą, nieoceniającą i kompetentną opiekę.

Prawdopodobnie rozumiesz to logicznie, ale jest to element emocjonalny, z którym trudniej sobie poradzić. I rozumiem. Wiesz, dlaczego to rozumiem? Ponieważ byłem w twoim dokładna sytuacja przed.

Zanim prawidłowo zdiagnozowano u mnie zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, miałam całą lawinę myśli, które przerażały mnie. Myślałem o zabiciu mojego kota lub partnera. Myślałem o przepychaniu ludzi przed pociągami. Przeszedłem nawet przez okres, w którym skamieniałem molestowanie dzieci.

Jeśli możesz to sobie wyobrazić, zaczęło się wydawać, że to naprawdę cholerna wersja mentalnego zbijaka. Tyle że zamiast kulek były to obrazy, na których dosłownie dławiam kota.

„Mój Boże, Sam”, możesz pomyśleć: „Dlaczego to przyznajesz w rubryce porad?!”

Ale jest całkowicie w porządku.

Dobrze mnie usłyszałeś: dobrze jest mieć takie myśli.

Żeby było jasne, nie jest w porządku, jeśli te myśli są niepokojące, a na pewno nie jest w porządku, że znajdujesz się na końcu swojej liny.

Ale ogólnie niepokojące myśli? Wierz lub nie, ale każdy je ma.

Różnica polega na tym, że w przypadku niektórych osób (takich jak ja, a ciebie też mocno podejrzewam) nie lekceważymy ich jako dziwnych i nie posuwamy się dalej z naszym dniem. Mamy obsesję na ich punkcie i martwimy się, że mogą mówić o nas coś ważniejszego.

W takim przypadku mówimy tutaj o „natrętnych myślach”, które są powtarzającymi się, niechcianymi i często niepokojącymi myślami lub obrazami, które powodują niepokój.

Te często występują u osób z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. Kilka typowych przykładów:

• strach przed celowym zranieniem bliskich (napadnięcie lub zabicie ich) lub siebie
• strach przed przypadkowym zranieniem bliskich (podpalenie domu, zatrucie kogoś, narażenie na chorobę) lub siebie
• martwiąc się, że przejechałeś kogoś z pojazdem lub że to zrobiłeś
• strach przed molestowaniem lub wykorzystywaniem dziecka
• strach przed orientacją seksualną inną niż ta, z którą się identyfikujesz (więc jeśli jesteś hetero, strach przed byciem gejem; jeśli jesteś gejem, strach przed byciem hetero)
• lęk przed posiadaniem tożsamości płciowej innej niż ta, z którą się identyfikujesz (więc jeśli jesteś cispłciowością, lęk przed faktyczną transseksualnością; jeśli jesteś transpłciowy, obawa, że ​​możesz być cispłciowością)
• obawiasz się, że tak naprawdę nie kochasz swojego partnera lub że on nie jest „właściwą” osobą
• obawiasz się, że możesz wykrzyczeć przekleństwa lub obelgi lub że powiedziałeś coś niewłaściwego
• powtarzające się myśli, które uważasz za grzeszne lub bluźniercze (takie jak chęć oddania czci szatanowi lub seksualizacja świętych lub postaci religijnych)
• powtarzające się myśli, że nie żyjesz zgodnie ze swoimi wartościami moralnymi lub etycznymi
• powtarzające się myśli o naturze rzeczywistości lub istnienia (w zasadzie jeden długi, przeciągający się kryzys egzystencjalny)

Centrum OCD w Los Angeles ma kluczowe zasoby opisujące wszystkie te formy OCD i wiele innych, którym gorąco polecam się przyjrzeć.

Każda osoba ma niepokojące myśli, więc w ten sposób zaburzenie obsesyjno-kompulsywne nie jest zaburzeniem „różnicy” - to stopień, w jakim te myśli wpływają na czyjeś życie.

Sądząc po tym, te myśli, które masz, zdecydowanie wpływają na Ciebie, co oznacza, że ​​nadszedł czas, aby zwrócić się o profesjonalną pomoc. Dobre wieści? (Tak, są dobre wieści!) Mogę prawie zagwarantować, że Twój terapeuta już to wszystko słyszał.

Jakakolwiek okropna, straszna rzecz, która pojawia się w twoim mózgu, najprawdopodobniej nie będzie szokująca dla twoich klinicystów.

Uczyli się tego na studiach podyplomowych, rozmawiali o tym z innymi klientami i najprawdopodobniej sami mieli kilka dziwnych myśli (w końcu są też ludźmi!).

To także ich praca być profesjonalnymi dorosłymi, którzy poradzą sobie ze wszystkim, co im rzucisz.

Jeśli jednak nie jesteś pewien, jak przedstawić to swoim klinicystom, oto moja wypróbowana i prawdziwa rada, która będzie bez wątpienia najbardziej niezręczną rozmową w Twoim życiu:

1. Najpierw ćwicz samodzielnie

Pisanie scenariusza i próbowanie go pod prysznicem lub w samochodzie to sposób, w jaki za pierwszym razem podniosłem się na duchu - odkurzanie jest również dobrym sposobem, aby to zrobić, jeśli nie chcesz, aby ktoś Cię usłyszał.

„Wiem, że to brzmi absurdalnie, ale…” „Czuję się tak okropnie i zawstydzony z tego powodu, ale…” były początkami, które pomogły mi dowiedzieć się, jakie słowa chcę powiedzieć.

2. Może w ogóle tego nie mów

Znałem ludzi, którzy zapisywali swoje natrętne myśli, a następnie wręczyli tę kartkę swojemu terapeucie lub psychiatrze.

Na przykład: „Nie czuję się komfortowo, mówiąc ci to, ale czułem, że musisz wiedzieć, że się z tym zmagam, więc napisałem coś do przeczytania”. Zrobiłem to raz z moim psychiatrą, a kiedy skończył czytać, wzruszył ramionami i zażartował: „Dobrze wiedzieć. Możesz go teraz spalić, jeśli chcesz, mogę to stąd zabrać ”.

3. Najpierw przetestuj wody

Jeśli nie jesteś jeszcze gotowy, możesz mówić hipotetycznie. Jest to sposób oceny rodzaju reakcji, jakiej możesz oczekiwać od swojego lekarza, i ułatwienia sobie do tego.

Na przykład: „Czy mogę zadać hipotetyczne pytanie? Gdyby twój klient zgłosił, że ma jakieś natrętne myśli, których bardzo się wstydzi, jak poradzisz sobie z tą rozmową? ”

4. Pozwól im zadawać pytania

Czasami bezpieczniej jest zagłębić się w te rozmowy, jeśli twój lekarz prowadzi. Zawsze możesz zapytać: „Martwię się, że mogę mieć OCD i zastanawiałem się, czy możesz podać mi więcej informacji, w szczególności na temat natrętnych myśli”.

5. Oprzyj się na innych zasobach

Jest niesamowita książka, którą przeczytałem, „The Imp of the Mind”, którą szczerze uważam za obowiązkową dla każdego, kto zmaga się z takimi myślami.

Jeśli nie wiesz, jak się otworzyć, polecam przeczytanie tej książki i podkreślenie wszelkich fragmentów, które wydają Ci się istotne. Możesz to również zrobić, korzystając z zasobów online, takich jak artykuły, które można znaleźć w OCD Center of Los Angeles.

6. Poszukaj innego lekarza

Jeśli naprawdę nie czujesz się komfortowo rozmawiając ze swoim terapeutą, może to również wskazywać na potrzebę zmiany terapeuty. Nie każdy klinicysta również dużo wie o OCD, więc może nadszedł czas, aby znaleźć lepsze dopasowanie.

Mówię o tym więcej w innym artykule Healthline, który możesz przeczytać tutaj.

7. Wypróbuj terapię online!

Jeśli rozmowa z kimś twarzą w twarz jest naprawdę barierą utrudniającą uzyskanie pomocy, rozwiązaniem może być wypróbowanie innej formy terapii.

Pisałem tutaj o swoich własnych doświadczeniach z terapią online (w skrócie? Zmieniło to życie).

8. Postaw zakład

Jeśli Twój mózg jest podobny do mojego, możesz pomyśleć: „Ale Sam, skąd WIEM, że to natrętna myśl, a ja nie jestem po prostu psychopatą?” Ha, przyjacielu, znam ten scenariusz na pamięć. Jestem weteranem tej gry.

Jedna zmiana, która pomaga mi wyobrazić sobie, że ktoś włamuje się do mojego mieszkania, przykłada mi broń do głowy i mówi: „Jeśli nie odpowiesz poprawnie na to pytanie, zastrzelę cię. Czy naprawdę zamierzasz zabić swojego kota? [lub jakikolwiek jest twój równoważny strach] ”. (Tak, tak, to bardzo brutalny scenariusz, ale stawki są tutaj ważne).

Dziewięć razy z dziesięciu? Gdyby doszło do pchnięcia, a nie mieliśmy innego wyjścia, jak tylko zgadywać, logiczna część naszego mózgu zna różnicę między natrętną myślą a uzasadnionym niebezpieczeństwem.

I nawet jeśli nadal nie jesteś pewien, to też jest w porządku. Samo życie jest pełne niepewności. Nie Twoim zadaniem jest to rozgryźć - zostaw to profesjonalistom.

Posłuchaj: zasługujesz na to, by poczuć się lepiej niż to. I wydaje mi się, że będziesz potrzebować pomocy, aby się tam dostać.

Twój mózg jest taki niegrzeczny i niesprawiedliwy, i bardzo mi przykro z tego powodu. Mój mózg też czasami jest prawdziwym palantem, więc rozumiem bolesną frustrację, która towarzyszy temu terytorium.

Wiem, że rozmowa o tym jest bardzo niewygodna, ale chcę cię zapewnić, że tak jest całkowicie warte tego.

Za każdym razem, gdy otwierasz się i (bardzo, bardzo) szczerze mówisz o tym, jak sobie radzisz, daje to lekarzom informacje, których potrzebują, aby cię wesprzeć. Co więcej, zaczyna odbierać moc tym myślom, ponieważ wstyd nie trzyma cię już w więzieniu we własnym umyśle.

Poza tym, co jest fajne w przypadku specjalistów od zdrowia psychicznego? Zobowiązali się do zachowania tajemnicy (np. Zgodnie z prawem) i jeśli już nigdy nie chcesz ich widzieć? Nie musisz. Jeśli chodzi o ujawnianie okropnych tajemnic, ryzyko jest tutaj stosunkowo niskie.

Ty też płacisz ich rachunki. Więc jak najbardziej, żądaj wartości swoich pieniędzy!

Nie będę udawać, że to łatwe, ale jak mówią, prawda was wyzwoli. Może nie od razu, ponieważ niewiele rzeczy w zdrowiu psychicznym przynosi natychmiastową satysfakcję, ale tak, z czasem to będzie lepiej.

A kto wie, może skończysz na tym, że wyemitujesz go w internecie także milionom ludzi (nigdy bym sobie tego nie wyobraził, ale na tym polega magia powrotu do zdrowia - możesz się zaskoczyć).

Masz to. Obietnica.

Sam

Sam Dylan Finch jest czołowym obrońcą zdrowia psychicznego LGBTQ +, który zdobył międzynarodowe uznanie dzięki swojemu blogowi Let's Queer Things Up !, który po raz pierwszy stał się wirusowy w 2014 roku. Jako dziennikarz i strateg medialny, Sam publikował obszernie na tematy takie jak zdrowie psychiczne, tożsamość transpłciowa, niepełnosprawność, polityka i prawo i wiele więcej. Wnosząc swoje połączone doświadczenie w dziedzinie zdrowia publicznego i mediów cyfrowych, Sam pracuje obecnie jako redaktor społecznościowy w Healthline.