Dieta AIP (Autoimmune Protocol): przegląd, lista żywności i przewodnik

Protokół autoimmunologiczny (AIP) to dieta, która ma na celu zmniejszenie stanu zapalnego, bólu i innych objawów spowodowanych chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń, nieswoiste zapalenie jelit (IBD), celiakia i reumatoidalne zapalenie stawów.

Wiele osób, które stosowały dietę AIP, zgłasza poprawę samopoczucia, a także zmniejszenie typowych objawów zaburzeń autoimmunologicznych, takich jak zmęczenie i ból jelit lub stawów. Chociaż badania nad tą dietą są obiecujące, są również ograniczone.

Ten artykuł zawiera kompleksowy przegląd diety AIP, w tym nauki, która za nią stoi, a także to, co obecnie wiadomo o jej zdolności do zmniejszania objawów chorób autoimmunologicznych.

Co to jest dieta protokołu autoimmunologicznego?

Zdrowy układ odpornościowy jest zaprojektowany do wytwarzania przeciwciał, które atakują obce lub szkodliwe komórki w organizmie.

Jednak u osób z chorobami autoimmunologicznymi układ odpornościowy ma tendencję do wytwarzania przeciwciał, które zamiast zwalczać infekcje atakują zdrowe komórki i tkanki.

Może to powodować szereg objawów, w tym ból stawów, zmęczenie, ból brzucha, biegunkę, mgłę mózgową oraz uszkodzenie tkanek i nerwów.

Kilka przykładów zaburzeń autoimmunologicznych obejmuje reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń, IBD, cukrzycę typu 1 i łuszczycę.

Uważa się, że choroby autoimmunologiczne są powodowane przez różne czynniki, w tym skłonność genetyczną, infekcje, stres, stany zapalne i stosowanie leków.

Ponadto niektóre badania sugerują, że u osób podatnych uszkodzenie bariery jelitowej może prowadzić do zwiększonej przepuszczalności jelit, znanej również jako „nieszczelne jelito”, co może wywołać rozwój niektórych chorób autoimmunologicznych.

Uważa się, że niektóre pokarmy mogą zwiększać przepuszczalność jelit, zwiększając w ten sposób prawdopodobieństwo nieszczelnego jelita.

Dieta AIP koncentruje się na wyeliminowaniu tych pokarmów i zastąpieniu ich prozdrowotnymi, bogatymi w składniki odżywcze pokarmami, które mają pomóc leczyć jelita, a ostatecznie zmniejszyć stan zapalny i objawy chorób autoimmunologicznych.

Usuwa również niektóre składniki, takie jak gluten, który może powodować nieprawidłowe odpowiedzi immunologiczne u podatnych osób.

Chociaż eksperci uważają, że nieszczelne jelito może być prawdopodobnym wyjaśnieniem stanu zapalnego doświadczanego przez osoby z zaburzeniami autoimmunologicznymi, ostrzegają, że obecne badania uniemożliwiają potwierdzenie związku przyczynowo-skutkowego między nimi.

Dlatego potrzeba więcej badań, zanim będzie można wyciągnąć mocne wnioski.

PODSUMOWANIE

Dieta Autoimmune Protocol (AIP) rzekomo zmniejsza stan zapalny, ból i inne objawy doświadczane przez osoby z zaburzeniami autoimmunologicznymi poprzez leczenie nieszczelnego jelita i usuwanie potencjalnie problematycznych składników z diety.

Jak to działa?

Dieta AIP przypomina dietę paleo, zarówno pod względem dozwolonych i unikanych rodzajów pokarmów, jak i faz, które ją tworzą. Ze względu na ich podobieństwa wielu uważa dietę AIP za rozszerzenie diety paleo - chociaż AIP może być postrzegane jako jej bardziej rygorystyczna wersja.

Dieta AIP składa się z dwóch głównych faz.

Faza eliminacji

Pierwsza faza to faza eliminacji, która polega na usunięciu pokarmów i leków uważanych za wywołujące zapalenie jelit, zaburzenie równowagi między poziomem dobrych i złych bakterii w jelitach lub odpowiedź immunologiczną.

W tej fazie całkowicie unika się pokarmów takich jak zboża, rośliny strączkowe, orzechy, nasiona, warzywa psiankowate, jaja i nabiał.

Należy również unikać tytoniu, alkoholu, kawy, olejów, dodatków do żywności, rafinowanych i przetworzonych cukrów oraz niektórych leków, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).

Przykłady NLPZ obejmują ibuprofen, naproksen, diklofenak i aspirynę w dużych dawkach.

Z drugiej strony, ta faza zachęca do spożywania świeżej, bogatej w składniki odżywcze żywności, minimalnie przetworzonego mięsa, sfermentowanej żywności i bulionu kostnego. Podkreśla również poprawę czynników stylu życia, takich jak stres, sen i aktywność fizyczna.

Długość fazy eliminacji diety jest różna, ponieważ zwykle trwa do momentu, gdy dana osoba poczuje zauważalne zmniejszenie objawów. Przeciętnie większość ludzi utrzymuje tę fazę przez 30–90 dni, ale niektórzy mogą zauważyć poprawę już w ciągu pierwszych 3 tygodni.

Faza reintrodukcji

Gdy nastąpi wymierna poprawa objawów i ogólnego samopoczucia, można rozpocząć fazę ponownego wprowadzenia. W tej fazie pokarmy, których unikano, są stopniowo ponownie wprowadzane do diety, pojedynczo, w zależności od tolerancji danej osoby.

Celem tej fazy jest określenie, które pokarmy przyczyniają się do objawów danej osoby i ponowne wprowadzenie wszystkich pokarmów, które nie powodują żadnych objawów, jednocześnie unikając tych, które je wywołują. Pozwala to na najszerszą różnorodność diety, jaką dana osoba może tolerować.

W tej fazie pokarmy powinny być ponownie wprowadzane pojedynczo, pozostawiając okres 5-7 dni przed ponownym wprowadzeniem innego pokarmu. Daje to osobie wystarczająco dużo czasu, aby zauważyć, czy którykolwiek z objawów pojawi się ponownie, przed kontynuowaniem procesu ponownego wprowadzenia.

Pokarmy, które są dobrze tolerowane, można ponownie dodać do diety, a tych, które wywołują objawy, należy nadal unikać. Pamiętaj, że tolerancja pokarmu może się zmieniać z czasem.

W związku z tym możesz od czasu do czasu powtórzyć test ponownego wprowadzenia dla żywności, która początkowo nie przeszła testu.

Protokół ponownego wprowadzenia krok po kroku

Oto podejście krok po kroku do ponownego wprowadzenia żywności, której unikano podczas fazy eliminacji diety AIP.

• Krok 1. Wybierz jedną żywność do ponownego wprowadzenia. Zaplanuj spożywanie tego pokarmu kilka razy dziennie w dniu testu, a następnie całkowicie go unikaj przez 5-6 dni.
• Krok 2. Zjedz niewielką ilość, na przykład 1 łyżeczkę pokarmu i odczekaj 15 minut, aby zobaczyć, czy wystąpiła reakcja.
• Krok 3. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy, zakończ test i unikaj tego pokarmu. Jeśli nie masz żadnych objawów, zjedz nieco większą porcję, na przykład 1 1/2 łyżki stołowej tego samego pożywienia i monitoruj swoje samopoczucie przez 2-3 godziny.
• Krok 4. Jeśli w tym okresie wystąpią jakiekolwiek objawy, zakończ test i unikaj tego pokarmu. Jeśli nie wystąpią żadne objawy, zjedz normalną porcję tego samego pokarmu i unikaj go przez 5-6 dni bez ponownego wprowadzania innych pokarmów.
• Krok 5. Jeśli przez 5-6 dni nie wystąpią żadne objawy, możesz ponownie wprowadzić testowany pokarm do swojej diety i powtórzyć ten pięciostopniowy proces z nowym pokarmem.

Najlepiej unikać ponownego wprowadzania pokarmów w okolicznościach, które mają tendencję do nasilania stanu zapalnego i utrudniają interpretację wyników. Należą do nich podczas infekcji, po złym śnie nocnym, gdy czujesz się wyjątkowo zestresowany lub po ciężkim treningu.

Ponadto czasami zaleca się ponowne wprowadzenie żywności w określonej kolejności. Na przykład, ponownie wprowadzając nabiał, wybierz produkty mleczne o najniższym stężeniu laktozy, takie jak ghee lub sfermentowane produkty mleczne.

PODSUMOWANIE

Dieta AIP najpierw eliminuje pokarmy, które mogą wywoływać objawy na kilka tygodni. Każdy z nich jest następnie ponownie wprowadzany indywidualnie, więc tylko te, które nie wywołują objawów, można ostatecznie dodać z powrotem do diety.

Pokarmy do jedzenia i unikania

Dieta AIP ma ścisłe zalecenia dotyczące tego, które pokarmy należy jeść lub unikać w fazie eliminacji.

Żywność, której należy unikać

• Zboża: ryż, pszenica, owies, jęczmień, żyto itp., A także produkty z nich pochodzące, takie jak makaron, chleb i płatki śniadaniowe
• Rośliny strączkowe: soczewica, fasola, groch, orzeszki ziemne itp., A także produkty z nich pochodzące, takie jak tofu, tempeh, makiety mięsne lub masło orzechowe
• Warzywa psiankowate: bakłażany, papryka, ziemniaki, pomidory, pomidorki itp., A także przyprawy pochodzące z warzyw psiankowatych, np. Papryka
• Jajka: całe jajka, białka jaj lub żywność zawierająca te składniki
• Nabiał: mleko krowie, kozie lub owcze, a także produkty pochodzące z tych rodzajów mleka, takie jak śmietana, ser, masło lub ghee; Należy również unikać proszków białkowych na bazie mleka lub innych suplementów
• Orzechy i nasiona: wszystkie orzechy i nasiona oraz żywność z nich otrzymana, taka jak mąka, masło lub oleje; obejmuje również kakao i przyprawy na bazie nasion, takie jak kolendra, kminek, anyż, koper włoski, kozieradka, musztarda i gałka muszkatołowa
• Niektóre napoje: alkohol i kawa
• Przetworzone oleje roślinne: rzepakowy, rzepakowy, kukurydziany, bawełniany, palmowy, szafranowy, sojowy lub słonecznikowy
• Cukry rafinowane lub przetworzone: cukier trzcinowy lub buraczany, syrop kukurydziany, syrop z brązowego ryżu i syrop ze słodu jęczmiennego; obejmuje również słodycze, napoje gazowane, cukierki, mrożone desery i czekoladę, które mogą zawierać te składniki
• Dodatki do żywności i sztuczne słodziki: tłuszcze trans, barwniki spożywcze, emulgatory i zagęszczacze, a także sztuczne słodziki, takie jak stewia, mannitol i ksylitol

Niektóre protokoły AIP zalecają ponadto unikanie wszystkich owoców - zarówno świeżych, jak i suszonych - w fazie eliminacji. Inni pozwalają na włączenie 10–40 gramów fruktozy dziennie, co odpowiada około 1–2 porcjom owoców dziennie.

Chociaż nie jest to określone we wszystkich protokołach AIP, niektóre sugerują również unikanie glonów, takich jak spirulina lub chlorella, w fazie eliminacji, ponieważ ten rodzaj warzyw morskich może również stymulować odpowiedź immunologiczną.

Żywność do jedzenia

• Warzywa: różnorodne warzywa z wyjątkiem warzyw psiankowatych i alg, których należy unikać
• Świeże owoce: różnorodność świeżych owoców, z umiarem
• Bulwy: słodkie ziemniaki, taro, ignamy, a także karczochy jerozolimskie lub chińskie
• Mało przetworzone mięso: dziczyzna, ryby, owoce morza, podroby i drób; W miarę możliwości mięso powinno być dzikie, karmione trawą lub hodowane na pastwiskach
• Sfermentowana żywność bogata w probiotyki: sfermentowana żywność bez nabiału, taka jak kombucha, kimchi, kapusta kiszona, pikle i kefir kokosowy; można również spożywać suplementy probiotyczne
• Minimalnie przetworzone oleje roślinne: oliwa z oliwek, olej z awokado lub olej kokosowy
• Zioła i przyprawy: o ile nie pochodzą z nasion
• Octy: balsamiczny, jabłkowy i z czerwonego wina, o ile nie zawierają dodatku cukrów
• Naturalne słodziki: syrop klonowy i miód, z umiarem
• Niektóre herbaty: zielona i czarna przy średnim spożyciu do 3–4 filiżanek dziennie
• Bulion kostny

Pomimo tego, że jest to dozwolone, niektóre protokoły zalecają ponadto ograniczenie spożycia soli, tłuszczów nasyconych i omega-6, naturalnych cukrów, takich jak miód lub syrop klonowy, a także żywności na bazie orzecha kokosowego.

W zależności od protokołu AIP można również dopuścić niewielkie ilości owoców. Zwykle odpowiada to maksymalnemu spożyciu 10–40 gramów fruktozy dziennie lub odpowiednikowi około 1–2 porcji świeżych owoców.

Niektóre protokoły sugerują ponadto ograniczenie spożycia wysokoglikemicznych owoców i warzyw, w tym suszonych owoców, słodkich ziemniaków i babki lancetowatej.

Indeks glikemiczny (IG) to system służący do klasyfikowania żywności w skali od 0 do 100, w oparciu o to, jak bardzo zwiększą one poziom cukru we krwi w porównaniu z białym pieczywem. Owoce i warzywa o wysokim indeksie glikemicznym to te, które w skali IG zajmują 70 lub więcej pozycji.

PODSUMOWANIE

Dieta AIP zazwyczaj składa się z minimalnie przetworzonej żywności bogatej w składniki odżywcze. Powyższe listy określają, jakie pokarmy należy jeść, a których unikać w fazie eliminacji diety AIP.

Czy dieta AIP działa?

Chociaż badania nad dietą AIP są ograniczone, niektóre dowody sugerują, że może ona zmniejszać stan zapalny i objawy niektórych chorób autoimmunologicznych.

Może pomóc wyleczyć nieszczelne jelita

Osoby z chorobami autoimmunologicznymi często mają nieszczelne jelita, a eksperci uważają, że może istnieć związek między zapaleniem, którego doświadczają, a przepuszczalnością jelit.

Zdrowe jelito ma zazwyczaj niską przepuszczalność. Dzięki temu może działać jako dobra bariera i zapobiegać przedostawaniu się resztek jedzenia i odpadów do krwiobiegu.

Jednak wysoce przepuszczalne lub nieszczelne jelito umożliwia obcym cząstkom przedostanie się do krwiobiegu, co z kolei może powodować stan zapalny.

Jednocześnie istnieje coraz więcej dowodów na to, że pokarmy, które spożywasz, mogą wpływać na odporność i funkcjonowanie jelit, a w niektórych przypadkach nawet zmniejszać stopień stanu zapalnego, którego doświadczasz.

Jedną z hipotez badaczy jest to, że pomagając leczyć nieszczelne jelita, dieta AIP może pomóc zmniejszyć stopień zapalenia, którego doświadcza dana osoba.

Chociaż dowody naukowe są obecnie ograniczone, kilka badań sugeruje, że dieta AIP może pomóc zmniejszyć stan zapalny lub objawy przez nią spowodowane, przynajmniej w podgrupie osób z określonymi zaburzeniami autoimmunologicznymi.

Potrzebne są jednak dalsze badania, aby dokładnie zrozumieć dokładne sposoby, w jakie dieta AIP może pomóc, a także dokładne okoliczności, w których może to zrobić.

Może zmniejszyć stan zapalny i objawy niektórych chorób autoimmunologicznych

Do tej pory dieta AIP została przetestowana na niewielkiej grupie osób i przyniosła pozornie pozytywne rezultaty.

Na przykład w ostatnim 11-tygodniowym badaniu z udziałem 15 osób z nieswoistym zapaleniem jelit na diecie AIP, uczestnicy zgłosili znacznie mniej objawów związanych z nieswoistym zapaleniem jelit do końca badania. Nie zaobserwowano jednak żadnych istotnych zmian w markerach zapalenia.

Podobnie, w małym badaniu osoby z nieswoistym zapaleniem jelit przestrzegały diety AIP przez 11 tygodni. Uczestnicy zgłaszali znaczną poprawę częstotliwości wypróżnień, stresu i zdolności do wykonywania zajęć rekreacyjnych lub sportowych już po 3 tygodniach od rozpoczęcia badania.

W innym badaniu 16 kobiet z zapaleniem tarczycy Hashimoto, chorobą autoimmunologiczną dotykającą tarczycę, stosowało dietę AIP przez 10 tygodni. Pod koniec badania stan zapalny i objawy związane z chorobą zmniejszyły się odpowiednio o 29% i 68%.

Uczestnicy zgłaszali również znaczną poprawę jakości życia, pomimo braku istotnych różnic w pomiarach czynności tarczycy.

Badania są obiecujące, ale nadal są niewielkie i nieliczne. Ponadto do tej pory wykonywano je tylko na niewielkiej podgrupie osób z zaburzeniami autoimmunologicznymi. Dlatego potrzeba więcej badań, zanim będzie można wyciągnąć mocne wnioski.

PODSUMOWANIE

Dieta AIP może pomóc zmniejszyć przepuszczalność jelit i stan zapalny u osób z chorobami autoimmunologicznymi. Małe badania wskazują na korzystne efekty u osób z nieswoistym zapaleniem jelit i zapaleniem tarczycy Hashimoto, ale potrzeba więcej badań, aby potwierdzić te korzyści.

Możliwe wady

Dieta AIP jest uważana za dietę eliminacyjną, przez co jest bardzo restrykcyjna i potencjalnie trudna do przestrzegania dla niektórych, szczególnie w fazie eliminacji.

Faza eliminacji tej diety może również utrudniać ludziom jedzenie w sytuacjach towarzyskich, takich jak restauracja lub dom znajomego, zwiększając ryzyko izolacji społecznej.

Należy również pamiętać, że nie ma gwarancji, że ta dieta zmniejszy stan zapalny lub objawy związane z chorobą u wszystkich osób z zaburzeniami autoimmunologicznymi.

Jednak ci, którzy odczuwają zmniejszenie objawów po tej diecie, mogą być niechętni przechodzeniu do fazy ponownego wprowadzenia, z obawy, że może to spowodować powrót objawów.

Może to stać się problematyczne, ponieważ pozostawanie w fazie eliminacji może utrudnić zaspokojenie dziennego zapotrzebowania na składniki odżywcze. Dlatego zbyt długie pozostawanie w tej fazie może zwiększyć ryzyko wystąpienia niedoborów składników odżywczych, a także pogorszenia stanu zdrowia w miarę upływu czasu.

Dlatego faza reintrodukcji jest kluczowa i nie należy jej pomijać.

Jeśli masz trudności z rozpoczęciem fazy reintrodukcji, rozważ skontaktowanie się z zarejestrowanym dietetykiem lub innym lekarzem posiadającym wiedzę na temat diety AIP w celu uzyskania spersonalizowanych wskazówek.

PODSUMOWANIE

Dieta AIP może nie działać u każdego, a jej faza eliminacji jest bardzo restrykcyjna. Może to spowodować, że ta dieta będzie izolować i być trudna do przestrzegania. Może również prowadzić do wysokiego ryzyka niedoborów składników odżywczych, jeśli zbyt długo uniknie się fazy ponownego wprowadzenia.

Powinieneś tego spróbować?

Dieta AIP ma na celu pomóc zmniejszyć stan zapalny, ból lub inne objawy spowodowane chorobami autoimmunologicznymi. W związku z tym może działać najlepiej u osób z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń, nieswoiste zapalenie jelit, celiakia lub reumatoidalne zapalenie stawów.

Chorób autoimmunologicznych nie da się wyleczyć, ale można leczyć ich objawy. Dieta AIP ma na celu pomóc ci to zrobić, pomagając ci zidentyfikować, które pokarmy mogą wywoływać określone objawy.

Dowody dotyczące skuteczności tej diety są obecnie ograniczone do osób z nieswoistym zapaleniem jelit i chorobą Hashimoto.

Jednak biorąc pod uwagę sposób, w jaki uważa się, że ta dieta działa, osoby z innymi chorobami autoimmunologicznymi mogą z niej skorzystać również.

Obecnie wypróbowanie tej diety ma kilka wad, zwłaszcza gdy jest wykonywana pod nadzorem dietetyka lub innego lekarza.

Poszukiwanie profesjonalnej porady przed wypróbowaniem diety AIP pomoże ci lepiej określić, które pokarmy mogą powodować określone objawy, a także zapewnić, że nadal spełniasz swoje zapotrzebowanie na składniki odżywcze jak najlepiej na wszystkich etapach tej diety.

PODSUMOWANIE

Dieta AIP może zmniejszyć nasilenie objawów związanych z różnymi chorobami autoimmunologicznymi. Jednak samodzielne wdrożenie może być trudne, dlatego zdecydowanie zaleca się wskazówki dietetyka lub lekarza.

Podsumowując

Dieta AIP to dieta eliminacyjna opracowana w celu zmniejszenia stanu zapalnego lub innych objawów spowodowanych chorobami autoimmunologicznymi.

Składa się z dwóch faz, które mają pomóc zidentyfikować i ostatecznie uniknąć pokarmów, które mogą wywoływać stany zapalne i objawy specyficzne dla choroby. Badania nad jego skutecznością są ograniczone, ale wydają się obiecujące.

Ze względu na ograniczone wady osoby z zaburzeniami autoimmunologicznymi generalnie mają niewiele do stracenia, próbując tego. Jednak najlepiej jest zasięgnąć porady wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia, aby upewnić się, że nadal zaspokajasz swoje potrzeby żywieniowe na wszystkich etapach tej diety.