Czy kiedykolwiek czułeś się wyczerpany samą liczbą obowiązków na swoim talerzu? Po całym dniu pracy musisz znaleźć czas na prace domowe, ćwiczenia, planowanie posiłków, zakupy spożywcze, zajęcia towarzyskie, zbieranie recept, umawianie się na wizyty u weterynarza i nie tylko.
Wymogi codziennego życia mogą być wystarczająco wyczerpujące, gdy musisz wziąć pod uwagę tylko siebie. Dodaj partnera lub dzieci, a możesz poczuć się przytłoczony ciężarem ciężaru.
Obciążenie psychiczne, zwane także pracą poznawczą, odnosi się do niewidzialnych, niematerialnych zadań związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego.
Jedną z premii, która często wiąże się z romantycznymi związkami, jest podział pracy. Partnerzy mogą, że tak powiem, dzielić się obowiązkami, aby dzielić się obciążeniem.
Ale jeśli jeden partner musi nieustannie przypominać drugiemu, aby dotrzymał swojej części umowy, sporządził dla niego listę rzeczy do zrobienia lub prowadził harmonogram obowiązków, to nadal działa.
Kiedy twój ciężar nie zostanie podzielony, a problem nie zostanie rozwiązany, może stać się punktem spornym w twoim związku - takim, który może sprawić, że będziesz sfrustrowany, zdenerwowany i na skraju wypalenia.
Oto, co należy wiedzieć o obciążeniu psychicznym - i jak poradzić sobie z nim ze swoim partnerem.
Czy to to samo, co praca emocjonalna?
Być może słyszałeś obciążenie psychiczne określane jako praca emocjonalna. Niektórzy używają tych terminów zamiennie, ale jest kilka ważnych różnic.
Dr Arlie Hochschild wprowadziła koncepcję pracy emocjonalnej w 1983 r. Użyła tego terminu do opisania sposobu, w jaki ludzie regulują emocje w miejscu pracy, zazwyczaj w celu uspokojenia klientów i klientów.
Oto kilka przykładów pracy emocjonalnej:
- pracownicy handlu detalicznego i bariści uśmiechający się i prowadzący wesołe pogawędki przez całą zmianę, nawet jeśli właśnie zerwali ze swoim partnerem, pokłócili się z najlepszym przyjacielem lub stracili psa
- nauczyciele zachowują spokój i życzliwość, nawet gdy rodzice ich krytykują lub oskarżają o zaniedbanie potrzeb dziecka
- stewardesy zachowujące przyjazne nastawienie wobec wymagających (a czasem poniżających) pasażerów
Wraz z tą ideą pojawia się oczekiwanie ze względu na płeć, że kobiety mają naturalnie wielką zdolność do empatii, opieki i wsparcia emocjonalnego.
W związku z tym powinni łatwiej im odłożyć na bok własny niepokój emocjonalny, aby zajmować się innymi.
Praca emocjonalna pojawia się również w relacjach osobistych.
Na przykład:
- Zawsze jesteś pod telefonem jako przyjaciel, który słucha tyrad po rozstaniu lub pomaga innym w sytuacjach kryzysowych.
- Twój partner zależy od Ciebie, jeśli chodzi o wsparcie, ale ma mało czasu, aby wysłuchać Twoich obaw.
- Mieszkasz z członkiem rodziny, który łatwo traci panowanie nad sobą, pozostawiając cię w pozycji wykraczającej poza granice, aby upewnić się, że nic ich nie zdenerwuje.
Typowe przykłady obciążenia psychicznego
Obciążenie psychiczne ma wiele kształtów i rozmiarów.
Ta lista przedstawia kilka sytuacji, które prawdopodobnie rozpoznają ludzie niosący duży ładunek:
- konieczność proszenia partnera o pomoc (Czy refren „Po prostu powiedz mi, jeśli mnie potrzebujesz!” lub „Daj mi znać, jeśli mogę pomóc!” brzmi znajomo?)
- przypominanie o planowaniu płatności rachunków lub wykonywaniu innych istotnych zadań
- chęć pochwalenia się lub poklepania po plecach za wykonanie niezbędnych prac domowych
- śledzenie codziennych szczegółów dotyczących rodzicielstwa, w tym planów zajęć pozaszkolnych, odcinków pozwoleń, terminów książek bibliotecznych lub wizyt pediatrów
- sprawdzanie fizycznych i emocjonalnych potrzeb dzieci
- tworzenie list rzeczy do zrobienia, list zakupów lub wykresów obowiązków
- kupowanie i pakowanie prezentów dla przyjaciół i bliskich
- planowanie wieczorów randkowych, wakacji i wizyt u rodziny lub przyjaciół
- brak czasu na spędzanie wolnego czasu, gdy twój partner robi mieć czas na relaks
Oto kilka bardziej szczegółowych przykładów.
Opieka nad dzieckiem
W obliczu zbliżającego się terminu realizacji ważnego projektu w pracy prosisz partnera, aby przez kilka godzin po cichu zabawiał dzieci.
Kiedy robisz sobie przerwę na lunch, wychodzisz z biura i znajdujesz blat kuchenny i stół zastawiony brudnymi miskami, naczyniami i składnikami do pieczenia oraz zlewozmywakiem pełnym naczyń.
Kiedy pytasz o bałagan, odpowiadają: „Och, czy chcesz, żebym też posprzątał?”
Sprzątanie
Pytasz swojego partnera: „Czy mógłbyś posprzątać po obiedzie, kiedy ja biegnę do sklepu?” Zgadzają się.
Wracasz, aby zobaczyć resztki obiadu wciąż leżące na stole, z jedną różnicą: ich naczynia są teraz w zmywarce.
Wspominasz o wciąż nieoczyszczonym stole, a oni mówią: „Och, myślałem, że chciałeś położyć mój naczynia z dala. Powinieneś był mi powiedzieć, że masz na myśli cały stół.
Używając ostatniego czegoś
Podczas przygotowywania śniadania Twój partner kończy mleko i wszystkie jajka z wyjątkiem jednego. Włożyli kartony z powrotem do lodówki, nie wspominając o tym, że te składniki prawie zniknęły lub dodając je do listy zakupów w lodówce.
Następnego dnia, kiedy robisz obiad, okazuje się, że nie masz niezbędnych składników.
Czy dotyczy tylko kobiet?
Każdy może ponieść obciążenie psychiczne w związku, niezależnie od płci.
Mężczyźni, którzy dorastali w gospodarstwach domowych z jednym rodzicem lub bez tradycyjnych ról płciowych, mogą nieść większy ciężar w swoich dorosłych związkach, zwłaszcza jeśli musieli brać na siebie obowiązki lub opiekować się rodzeństwem.
Niektórzy rodzice przydzielają określone obowiązki bez zachęcania dzieci (bez względu na płeć) do rozważenia innych elementów zarządzania domem, takich jak płacenie rachunków, planowanie spotkań, sporządzanie budżetu lub składanie ważnych dokumentów.
Te dzieci mogą wtedy wyrosnąć na chęć podjęcia delegowanych obowiązków i obowiązków, ale bez żadnej ukrytej inicjatywy, aby rozejrzeć się, zobaczyć, co należy zrobić, i zacząć to robić.
Mogą również założyć, że wszystko zostanie załatwione, ponieważ zawsze tak było, z jakimkolwiek wysiłkiem lub bez niego.
Badania sugerują jednak, że przeciążenie zwykle odczuwa kobiety:
- Badanie z 2019 roku przeprowadzone na 35 parach heteroseksualnych wykazało, że kobiety w związkach mają tendencję do podejmowania większej ilości pracy poznawczej. Okazało się, że jest to szczególnie prawdziwe, jeśli chodzi o przewidywanie potrzeb innych i monitorowanie postępów.
- Według badania z 2019 roku, obejmującego prawie 400 zamężnych lub pozostających w parze matek w Stanach Zjednoczonych, prawie 65 procent było zatrudnionych. Ale 88 procent stwierdziło również, że głównie zarządza rutynowymi czynnościami w domu, a 76 procent stwierdziło, że są odpowiedzialni głównie za utrzymanie normalnych standardów i porządku w domu.
Jednak pary tej samej płci mają tendencję do równiejszego dzielenia obowiązków domowych. Robią to, dzieląc zadania na podstawie takich rzeczy, jak preferencje i godziny pracy, zgodnie z raportem z 2015 roku.
Aby uzyskać więcej informacji na temat płci i obciążenia psychicznego, zwróciliśmy się do dr Melissy Estavillo, licencjonowanej psycholog z Phoenix, AZ, która specjalizuje się w poradnictwie dla par.
Wyjaśnia, że chociaż nastąpiła pewna poprawa w podziale obciążenia psychicznego lub pracy emocjonalnej, kobiety nadal znoszą go więcej. „To częsta skarga wśród kobiet, które przychodzą na terapię dla par” - mówi.
Estavillo zauważa również, że opiekunowie często mają większe obciążenie psychiczne. „Choroba może ograniczać zdolność pary do utrzymania równego obciążenia emocjonalnego. Osoba z większym obciążeniem może zdać sobie sprawę, że dzieje się to z konieczności, a nie z wyboru lub braku wglądu. Ale to wciąż może wywoływać uczucie samotności, depresji, wyczerpania lub wypalenia ”.
Jak to poruszyć
Zanim zaczniesz szukać sposobów dzielenia obciążenia psychicznego, musisz o tym porozmawiać. I to o wiele łatwiej powiedzieć niż zrobić, zwłaszcza gdy twój partner chętnie odpowiada: „Powiedziałem, że chętnie pomogę, jeśli tylko powiesz mi, co mam robić” lub „Ale robię X, Y i Z za każdym razem dzień!"
Może robią X, Y i Z, ale ty robisz od A do W - po prostu nie widzą większości twoich wysiłków. Przenoszenie obciążenia psychicznego w związku może z czasem mieć duży wpływ na Twoje samopoczucie.
„Kiedy pary nie czują się tak, jakby były w tym samym zespole, pracując nad tymi samymi celami w sposób, który wydaje się sprawiedliwy, może to powodować niepokój w związku” - wyjaśnia Estavillo.
Oto kilka wskazówek, jak rozpocząć rozmowę:
- Weź pod uwagę czas i przestrzeń. Wybierz czas, w którym masz prywatność i nic Cię nie rozprasza. Przygotuj swojego partnera, dając mu znać, że chcesz porozmawiać o czymś ważnym.
- Znajdź wspólną płaszczyznę. Estavillo zaleca rozpoczęcie od wspólnej wartości: równości w związku. Możesz powiedzieć: „Wiem, że cenisz równy wkład w nasz związek i myślę, że możesz nie zdawać sobie sprawy, że mam więcej obowiązków, które pozostają niezauważone”.
- Używaj stwierdzeń „ja”. Oznacza to umieszczanie rzeczy w kategoriach własnych uczuć i doświadczeń zamiast obwiniania drugiej osoby. Zamiast na przykład „Zraniłeś mnie”, powiedziałbyś: „Czuję się zraniony, kiedy…”
Przełamywać lody
Nie wiesz, jak znaleźć właściwe słowa? Oto kilka przykładów, które mogą pomóc:
- „Uwielbiam to, że podczas pracy gotujesz obiady. Ale nadal planuję menu, robię listę zakupów i robię zakupy. Zastanawiam się, czy ty też mógłbyś pomóc w tych sprawach ”.
- „Czuję się sfrustrowany, kiedy pytasz o listę zadań, gdy w zlewie są naczynia, pranie wylewa się z kosza i sierść zwierząt domowych na całej podłodze. Sporządzenie listy zadań do wykonania i delegowanie tych obowiązków sprawia, że czuję się jak Twój menedżer, a nie partner ”.
- „Doceniam twoją chęć pomocy w domu, ale zastanawiam się, czy mógłbyś spróbować wskoczyć do pomocy zamiast mówić:„ Po prostu zapytaj, czy potrzebujesz pomocy ”.
Pomocne może być również poproszenie drugiej osoby o wcześniejsze zapoznanie się z tą koncepcją.
Kilka dobrych podkładów do rozważenia:
- Powinieneś zapytać
- Women Aren Nags - mamy po prostu dość
- Jak pary dzielą się „pracą poznawczą” i dlaczego to ma znaczenie
Jeśli nie wiesz, jak rozpocząć rozmowę, rozważ udostępnienie jednego z tych linków i powiedz „Chciałbym o tym porozmawiać”.
Dzielenie się obciążeniem
Po rozmowie i poczuciu, że druga osoba zrozumiała problem, nadszedł czas, aby dowiedzieć się, jak stworzyć bardziej zrównoważone obciążenie.
Te strategie mogą pomóc Ci dostrzec prawdziwą zmianę.
Porozmawiaj o obawach, które powstrzymują Cię przed podzieleniem obciążenia psychicznego
W niektórych związkach pewne okoliczności mogą sprawić, że jeden z partnerów będzie dźwigał więcej obciążenia psychicznego.
Komuś, kto ma problemy ze zdrowiem fizycznym lub psychicznym lub inne poważne wyzwania życiowe, może być trudniej nadążać za codziennymi obowiązkami, takimi jak pamiętanie o praniu, kupowaniu artykułów spożywczych lub płaceniu rachunków.
W zaangażowanym związku możesz zaakceptować fakt, że jest on tymczasowy i pomóc im nadrobić luz, aby było im łatwiej. Nawet jeśli robisz to z własnej woli, nadal ważne jest, aby prowadzić rozmowy i określić, w jaki sposób oboje czujecie się wspierani.
Dla nich może to oznaczać regularne uczęszczanie na sesje terapeutyczne lub wizyty lekarskie w celu poprawy zdrowia. Dla Ciebie może to oznaczać kontakt z bliskimi, gdy potrzebujesz pomocy.
Podczas podziału obowiązków uwzględnij zadania zarządcze i poznawcze
Niektóre pary dzielą niektóre prace domowe, takie jak gotowanie, odkurzanie i pranie, podczas wykonywania na zmianę z innymi, np. Kąpanie dzieci lub wyprowadzanie psów.
Jednak kiedy rozmawiasz o tym, kto ma zamiar co robić, ważne jest, aby rozpoznać całą niewidoczną pracę. Nie chodzi o to, aby zachować punkty, ale by upewnić się, że podział pracy widzialnej i niewidzialnej pozostaje dość równy.
To normalne, że od czasu do czasu czujesz się trochę zestresowany, szczególnie gdy życie rzuca takie rzeczy, jak pandemia na odległość, ucząc się na swój sposób, ale żaden z partnerów nie powinien czuć się regularnie przytłoczony i pozbawiony wsparcia.
Porozmawiaj więc o takich rzeczach, jak umawianie dat zabaw, sprawdzanie zadań domowych lub planowanie czatów Zoom z dalszą rodziną. Wyłącz obsługę kłótni rodzeństwa, zakupów i przygotowywania posiłków.
Przede wszystkim podkreśl, że chcesz, aby zwracali uwagę na rzeczy do zrobienia i wnosili swój wkład w zarządzanie Twoim wspólnym domem. Zachęć ich do korzystania z aplikacji do planowania lub ustawiania przypomnień w telefonie, aby pamiętać o ważnych zadaniach.
Wyraźnie zaznacz, że chcesz wprowadzić te zmiany jako zmiany długoterminowe, i regularnie melduj się, aby upewnić się, że oboje jesteście zadowoleni.
Pamiętaj, że mogą robić rzeczy po swojemu
Dzielenie się obciążeniem psychicznym wymaga rezygnacji z pewnej kontroli.
Powiedzmy, że Twój partner decyduje się zająć wszystkimi aspektami prania, od kupowania detergentu po składanie ubrań i ich odkładanie. Może wolą inny detergent lub składają ręczniki na ćwiartki zamiast trzech. Dopóki ubrania są czyste i złożone, możesz to odpuścić.
Kiedy coś jest dla Ciebie naprawdę ważne, na przykład pranie w zimnej wodzie lub wybór ekologicznych produktów gospodarstwa domowego, wyjaśnij dlaczego może zachęcić ich do dokonywania podobnych wyborów bez poczucia, że są mikrozarządzane.
Robienie czegoś po swojemu nie oznacza robienia tego źle. Jeśli konsekwentnie odkładają naczynia nadal poplamione jedzeniem i mydłem, warto o tym wspomnieć.
Ale jeśli z urazą powtórzysz to sam, to tylko wzmocni cykl, ucząc ich, że przyjdziesz i posprzątasz po nich.
Podsumowując
To nie jest w twojej głowie. Niewidzialne zadania - takie jak prowadzenie mentalnej inwentaryzacji spiżarni, pamiętanie, kogo należy podrzucić, dokąd i delegowanie obowiązków - są wyczerpujące.
Noszenie całego obciążenia psychicznego w gospodarstwie domowym lub związkach może mieć duży wpływ na Ciebie, dlatego ważne jest, aby być otwartym na temat tego, gdzie potrzebujesz więcej wsparcia. Otwarta, szczera rozmowa może znacznie przyczynić się do przywrócenia równowagi.
Jeśli po rozmowie lub dwóch nie widzisz wielu zmian, następnym krokiem może być skontaktowanie się z doradcą par.
Crystal Raypole wcześniej pracowała jako pisarz i redaktor w GoodTherapy. Jej pola zainteresowań obejmują języki i literaturę azjatycką, tłumaczenie japońskie, gotowanie, nauki przyrodnicze, pozytywność seksualną i zdrowie psychiczne. W szczególności stara się pomóc zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym.